Phil Jagielka

Pełne imię i nazwisko	Philip Nikodem Jagielka
Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1982 Manchester
Wzrost	180 cm[1]
Pozycja	obrońca
Informacje klubowe
Klub	Stoke City
Numer w klubie	19
Kariera juniorska
Lata Klub 1998–2000 Sheffield United
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2000–2007 Sheffield United 254 (18) 2007–2019 Everton F.C. 322 (14) 2019–2021 Sheffield United 16 (0) 2021–2022 Derby County 20 (0) 2022–2023 Stoke City 47 (2) W sumie: 659 (34)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2002–2003  Anglia U-21 6 (2) 2007  Anglia B 1 (0) 2008–2016  Anglia 40 (3) W sumie: 47 (5)
↑ Aktualne na: 14 stycznia 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ↑ Aktualne na: 11 stycznia 2017.
Multimedia w Wikimedia Commons

Philip „Phil” Nikodem Jagielka (ur. 17 sierpnia 1982 w Manchesterze) – angielski piłkarz, który występował na pozycji obrońcy. Najwięcej występów zaliczył dla angielskiego Evertonu.

W latach 2008-2016 reprezentant Anglii. Uczestnik Mistrzostw Świata w 2014 roku.

Jagielka profesjonalną karierę zaczął w Sheffield United, skąd latem 2007 roku przeniósł się do Evertonu za 4 miliony funtów. W sezonie 2005/06 został ogłoszony zawodnikiem roku Championship^[2].

14 sierpnia 2007 roku zadebiutował w spotkaniu przeciwko Tottenhamowi, w 80 minucie spotkania wszedł z ławki zastępując Victora Anichebe. Mecz zakończył się zwycięstwem Evertonu wynikiem 3:1^[3]. W debiutanckim sezonie wystąpił w 49 meczach, strzelił 2 bramki i zaliczył 3 asysty^[4].

Swój debiut w fazie grupowej europejskich pucharów zaliczył w Pucharze UEFa w sezonie 2007/08 w spotkaniu przeciwko 1. FC Nürnberg, występując tylko przez minutę meczu, który zakończył się wynikiem 2:0 na konto Angilków^[5]. W pucharach doszedł do 1/8 finału, gdzie natrafił na ACF Florentine. Pierwszy mecz zakończył się porażką Evertonu wynikiem 2:0, Jagielka rozegrał pełne 90 minut^[6]. Mecz rewanżowy rozegrał się na stadionie Goodison Park, gdzie po wygranym w regulaminowym czasie gry Everton wygrywał 2:0. Wynik w dwumeczu wynosił 2:2, przez co spotkanie musiało zostać dogrywane, żeby wyłonić zwycięzcę. W dogrywce nie padła żadna bramka, więc spotkanie potoczyło się do rzutów karnych, w których Florentina zwyciężyła 4:2, a Everton odpadł z turnieju. Phil Jagielka rozegrał 120 minut spotkania, w którym w rzutach karnych przestrzelił karnego na wagę awansu^[7][8].

Po raz ostatni w Pucharze UEFA wystąpił w sezonie 2008/09, w późniejszym czasie puchar został przekształcony na Ligę Europy^[9].

W lidze Europy zadebiutował w drugiej rundzie meczu rewanżowego przeciwko Sporting CP, w którym w 52 minucie wszedł z ławki. Ostatecznie spotkanie zakończyło się porażką Evertonu 0:3^[10].

Swój najlepszy okres zaliczył w sezonie 2014/15. Jagielka rozegrał 48 meczy i strzelił 6 bramek^[11][12]. Występował w roli kapitana. W lidze Europy doszedł 1/8 finału, w której zmierzył się z ukraińskim Dynamem Kijów. Pierwszy mecz zakończył się zwycięstwem Evertonu wynikiem 2:1, w której rozegrał pełne 90 minut i występował w roli kapitana^[13][14]. W drugim meczu Jagielka strzelił bramkę na 2:5, po asyście Leighton Baines. Ostatecznie spotkanie zakończyło się sporą porażką Anglików 2:5, którzy odpadli z turnieju^[15][16].

Ostatni występ w europejskich pucharach przypadł na sezon 2017/18. W Anglii wystąpił w 27 spotkaniach i zaliczył asystę^[17]. W lidze Europy wystąpił raz w przegranym meczu w fazie grupowej przeciwko włoskiej Atalancie (0:3)^[18].

Łącznie w Evertonie wystąpił w 385 meczach, strzelił 19 bramek i zaliczył 11 asyst^[19]. Jest uważany za legendę w klubie^{[20][21][22][23]}.

4 lipca 2019 roku powrócił do swojego pierwszego klubu Shieffield United^[24]. Pierwszy mecz po powrocie rozegrał przeciwko Crystal Palace, spotkanie zakończyło się zwycięstwem Shieffield wynikiem 1:0^[25].

17 sierpnia 2019 roku trafił do drugoligowego Derby County^[26].

15 stycznia 2022 roku przeszedł do Stoke City^[27]. W Stoke rozegrał 50 spotkań, strzelił 2 bramki i zaliczył asystę^[28].

1 lipca 2023 roku rozwiązał kontrakt z klubem^[29]. 28 listopada 2023 roku zakończył piłkarską karierę^[30][31].

Ma za sobą występy w reprezentacji Anglii do lat 21, na swoim koncie zapisał także jedno spotkanie w reprezentacji B^[32].

1 lipca 2008 roku zaliczył debiut w dorosłej reprezentacji w wygranym 3:0 spotkaniu z Trynidadem i Tobago^[33].

W kwietniu 2009 roku zerwał więzadła krzyżowe w kolanie, co wykluczyło go z gry na ponad 10 miesięcy. Nie wystąpił na Mistrzostwach Świata w RPA^[34][35].

Brał udział w eliminacjach do Mistrzostw Europy w 2012 roku oraz Mistrzostw Świata w 2014 roku^[36].

Został powołany na Euro 2012, jednak nie rozegrał w nim żadnego meczu^[37].

Został powołany na Mistrzostwa Świata w 2014 roku^[38]. Pierwsze mecz został rozegrany przeciwko reprezentacji Włoch. Jagielka rozegrał pełne spotkanie, które zakończyło się zwycięstwem Włoch 1:2^[39]. Drugi mecz odbył się przeciwko reprezentacji Urugwaju. Jagielka ponownie rozegrał 90 minut spotkania, a Anglia przegrała spotkanie wynikiem 1:2, tracąc możliwość wyjścia z grupy^[40]. W trzecim bezbramkowym spotkaniu przeciwko reprezentacji Kostaryki Jagielka nie wystąpił, a Anglicy jak było wcześniej wiadomo odpadli z turnieju^[41].

Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał przeciwko reprezentacji Hiszpanii, Jagielka wszedł w drugiej połowie spotkania zastępując Gary'ego Cahilla. Mecz zakończył się remisem 2:2^[42].

Łącznie rozegrał w barwach Anglii rozegrał 40 spotkań w których strzelił 3 bramki i zaliczył asystę^[43].

• Phil Jagielka w bazie Soccerbase (ang.)
• Phil Jagielka w bazie National Football Teams (ang.)
• Phil Jagielka w bazie Transfermarkt