Szparagowce (Asparagales Bromhead) – rząd roślin należących do klasy jednoliściennych. Wyróżnia się w jego obrębie 14 rodzin z ponad 1,1 tysiącem rodzajów i ponad 36,2 tysiącami gatunków, z czego 26 tysięcy należy do rodziny storczykowatych[2]. Szparagowce spotykane są na całym świecie, ale do obszarów o ich szczególnym zróżnicowaniu należy południowa Afryka (choć akurat storczykowatych tu jest niewiele)[2]. Należące tu rośliny to często geofity z owocami typu torebka i jagoda[3]. Do cech apomorficznych dla rzędu należy dolne położenie zalążni (u części linii rozwojowych nastąpił powrót do zalążni górnej) i równoczesna mikrosporogeneza, a dla wszystkich linii z wyjątkiem bazalnych storczykowatych (i nielicznymi wyjątkami, w których cecha zanikła) obecność fitomelatoniny w łupinie nasiennej nadającej nasionom ciemną, często czarną barwę[4].
Skrętoległe, pojedyncze, całobrzegie (rzadko piłkowane), zwykle równowąskie, choć nierzadko też zróżnicowane na pozorną blaszkę liściową i ogonek liściowy. U nasady często z pochwą liściową (otwartą lub zamkniętą), zawsze bez przylistków[5].
Rozwijają się na szczycie pędów, pojedyncze lub zebrane w różnego rodzaju kwiatostany, często złożone. Mają budowę promienistą lub grzbiecistą, listki okwiatu w dwóch okółkach po 3, rzadziej po 2, 5 lub 7, zwykle barwne i najczęściej zrośnięte mniej lub bardziej u nasady. Pręciki najczęściej w dwóch okółkach po 3, rzadziej jest ich mniej lub więcej, nitki są wolne lub zrośnięte, często przyrośnięte do listków okwiatu. Zalążnia powstaje zwykle z trzech zrośniętych owocolistków (rzadziej 2, 5 lub 7), jest dolna lub górna. Zalążków najczęściej jest od 1 do 50, ale bywa że są ich nawet miliony[5].
W dawniejszych systemach (np. Cronquista z 1981 r.) rząd ten nie pojawia się wcale, a przedstawiciele tej linii rozwojowej zaliczani byli zwykle do parafiletycznego w ówczesnym ujęciu rzędu liliowcówLiliales i rzędu storczykowcówOrchidales[6]. Późniejsze badania biochemiczne w zakresie serologicznych reakcji białek nasion i cytologiczne (obecność komórek śluzowych i rafidów) pozwoliły na wyodrębnienie tej grupy roślin w randze rzędu Asparagales np. w systemie Reveala (1999), Takhtajana (1997) i APG II (2003). Przy czym systemy wyróżniające drobne i liczne rodziny i rzędy (w tym system Takhtajana w wersji jeszcze z 2009) ujmowały rząd wąsko, odpowiadający współczesnemu ujęciu rodziny szparagowatychAsparagaceae[7]. W systemach APG rząd obejmował różne linie rozwojowe jednoliściennych ze storczykowatymi jako grupą bazalną. W systemie APG III (2009) klasyfikacja rzędu została uproszczona poprzez scalenie szeregu rodzin w taksony szerzej ujmowane. Liczba rodzin zmniejszyła się z 24 do 14[8]. Rodzina żółtakowate (Xanthorrhoeaceae) została powiększona o wcześniej wyodrębniane w randze rodzin złotogłowowe (Asphodeloideae) i liliowcowe (Hemerocallidoideae). Rodzina amarylkowate (Amaryllidaceae) została powiększona o agapantowe (Agapanthoideae) i czosnkowe (Allioideae). W końcu szparagowate (Asparagaceae) objęły w sumie 7 taksonów wcześniej wyodrębnianych jako osobne rodziny[9]. W systemie APG IV z 2016 wprowadzono tylko korektę w nomenklaturze zmieniając nazwę rodziny żółtakowate Xanthorrhoeaceae na złotogłowowateAsphodelaceae[10].
Pozycja rzędu w drzewie filogenetycznym jednoliściennych według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)[2]
W systemie Takhtajana rząd odpowiada ujęciu szeroko ujmowanej rodzinie szparagowatychAsparagaceae z systemów APG, a wyróżniane w jego obrębie rodziny odpowiadają częściowo tamtejszym podrodzinom[7][2].
↑Michael A.M.A.RuggieroMichael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-02](ang.).
↑Michael G.M.G.SimpsonMichael G.M.G., Plant systematics, wyd. 2nd ed, Burlington, MA: Academic Press, 2010, s. 213–216, ISBN 978-0-12-374380-0, OCLC651153667.
↑ abcdJan Thomas Johansson: Iridales Raf.. [w:] The Phylogeny of Angiosperms [on-line]. [dostęp 2021-02-05].
↑Arthur Cronquist: An integrated system of classification of flowering plants. New York: Columbia University Press, 1981, s. 1189–1190. ISBN 0-231-03880-1.
↑ abcArmen Takhtajan: Flowering Plants. 978-1-4020-9608-2: Springer, 2009, s. 630.
_26-04-2020._(actm.)_01.jpg)
