Tadeusz Makiewicz

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	18 września 1945[1] Rzgów
Data i miejsce śmierci	15 lutego 2019[1] Poznań
profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia powszechna, epoka żelaza[2]
Alma Mater	Uniwersytet Łódzki
Doktorat	1976 – archeologia IHKM PAN
Habilitacja	1984 – archeologia UAM
Profesura	17 maja 2006[2]
Odznaczenia

Tadeusz Makiewicz (ur. 18 września 1945 w Rzgowie, zm. 15 lutego 2019 w Poznaniu) – polski archeolog, profesor nauk humanistycznych. Specjalizował się w archeologii powszechnej oraz epoce żelaza^[1][2].

Syn Władysława i Leonardy. Stopień doktorski uzyskał w 1976 na podstawie pracy pt. Osadnictwo kultury przeworskiej w rejonie Jeziora Pokoskiego (promotorem był prof. Lech Leciejewicz. Habilitował się w 1984 na podstawie oceny dorobku naukowego i rozprawy pt. Formy kultu bóstw domowych w starożytnej Europie^[3]. 17 maja 2006 roku decyzją prezydenta RP otrzymał tytuł naukowy profesora^[2].

W latach 2001–2007 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich^[1][2].

Był recenzentem 4 prac doktorskich, oraz promotorem kolejnych 7 prac doktorskich^[2] i członkiem korespondentem Deutsches Ar-chäologisches Institut^[1].

W 1998 odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi^[4].