Włoka I
Włoka I – dawny zaścianek. Tereny, na których leżał znajdują się obecnie na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie miorskim, w sielsowiecie Przebrodzie. HistoriaW czasach zaborów w gminie Druja, w powiecie dzisieńskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. Pod koniec XIX wieku należał do dóbr Ryżowszczyzna, własność Szaumanów[1]. W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, od 1926 w powiecie brasławskim, w gminie Druja, a następnie w gminie Przebrodzie[2]. Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zaścianki Włoka I i Włoka II zamieszkiwało 8 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego i zadeklarowały polską przynależność narodową. Były tu 2 budynki mieszkalne[3]. W 1931 w 1 domu zamieszkiwało 6 osób[4]. Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Ikaźni. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Brasławiu i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Przebrodziu[5]. Uwagi
Przypisy
Linki zewnętrzneWłoka, zaścianek, powiat dzisieński, gmina Druja, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 717 . |