จังหวัดกาลีมันตันตะวันตก
Provinsi Kalimantan Barat (อินโดนีเซีย) |
|---|
|
|
 ธง  ตรา |
สมญา: Provinsi Seribu Sungai[1]Province of Thousand Rivers |
| คำขวัญ: |
 ที่ตั้งจังหวัดกาลีมันตันตะวันตกในประเทศอินโดนีเซีย |
| พิกัด: 0°0′N 110°30′E / 0.000°N 110.500°E / 0.000; 110.500 |
| ประเทศ |  อินโดนีเซีย |
|---|
| เมืองหลัก |  ปนตียานัก |
|---|
| ก่อตั้ง | 1 มกราคม 1957 |
|---|
| การปกครอง |
|---|
| • องค์กร | West Kalimantan Regional Government |
|---|
| • ผู้ว่าการ | ฮาริซซน อัซโรย (รักษาการ) |
|---|
| • รองผู้ว่าการ | ตำแหน่งว่าง |
|---|
| พื้นที่ |
|---|
| • ทั้งหมด | 147,307 ตร.กม. (56,876 ตร.ไมล์) |
|---|
| อันดับพื้นที่ | 3 |
|---|
| ความสูงจุดสูงสุด | 2,278 เมตร (7,474 ฟุต) |
|---|
| ประชากร |
|---|
| • ทั้งหมด | 4,546,439 คน |
|---|
| • อันดับ | 15th |
|---|
| • ความหนาแน่น | 31 คน/ตร.กม. (80 คน/ตร.ไมล์) |
|---|
| ประชากรศาสตร์ |
|---|
| • กลุ่มชาติพันธุ์ | ชาวไดยัก (32.75%), ชาวมลายู (29.75%), ชาวอินโดนีเซียเชื้อสายจีน (29.21%), ชาวชวา (5.25%), ชาวบูกิซ (0.3%) อื่น ๆ (9.85%)[3] |
|---|
| • ศาสนา | อิสลาม (51.22%), โรมันคาทอลิก (23.94%), โปรเตสแตนต์ (12.38%), พุทธ (12.21%), ขงจื้อ (1.68%), ฮินดู (0.06%) |
|---|
| • ภาษา | อินโดนีเซีย (ทางการ), มลายู (ปนตียานัก, ซัมบัซ), ไดยัก (อีบัน, เกินดายัน, จังกัง และบูการ์ซาดง เป็นต้น), จีน (แคะ, แต้จิ๋ว) |
|---|
| เขตเวลา | UTC+7 (Indonesia Western Time) |
|---|
| รหัสไปรษณีย์ | 70xxx, 71xxx, 72xxx |
|---|
| รหัสพื้นที่ | (62)5xx |
|---|
| รหัส ISO 3166 | ID-KB |
|---|
| Vehicle sign | KB |
|---|
| HDI |  0.648 (medium) |
|---|
| HDI rank | 28th(2014) |
|---|
| เมืองพื้นที่ใหญ่ที่สุด | ซิงกาวัง - 504.00 ตารางกิโลเมตร (194.60 ตารางไมล์) |
|---|
| เมืองประชากรมากที่สุด | ปนตียานัก - (554,764 - 2010) |
|---|
| อำเภอพื้นที่ใหญ่ที่สุด | อำเภอเกอตาปัง - 31,240.74 ตารางกิโลเมตร (12,062.12 ตารางไมล์) |
|---|
| อำเภอประชากรมากที่สุด | อำเภอกูบูรายา - (500,970 - 2010) |
|---|
| เว็บไซต์ | kalbarprov.go.id |
|---|
กาลีมันตันตะวันตก หรือ กาลีมันตันบารัต (อินโดนีเซีย: Kalimantan Barat; มลายู: كليمنتان بارت; จีน: 西加里曼丹; แคะ: Sî-Kâ-lí-màn-tân; แต้จิ๋ว: Sai-Gia-li-man-dang) เป็นจังหวัดของประเทศอินโดนีเซีย เป็นหนึ่งในห้าจังหวัดในกาลีมันตัน ดินแดนของประเทศอินโดนีเซียบนเกาะบอร์เนียว เมืองหลวงจังหวัดคือ ปนตียานัก จังหวัดมีเนื้อที่ 147,307 ตารางกิโลเมตร จากข้อมูลสำรวจสำมะโนประชากรปี ค.ศ. 2010 มีประชากร 4,395,983 คน[2] กลุ่มชาติพันธุ์ ได้แก่ ดายัก, มลายู, จีน, ชวา, บูกิส และมาดูรา จากข้อมูลประชากรอย่างเป็นทางการล่าสุดในเดือนมกราคม 2014 มีประชากร 4,546,439 คน ชายแดนของจังหวัดกาลีมันตันตะวันตกโดยทั่วไปติดกับเทือกเขาที่รายล้อมไปด้วยลุ่มน้ำของแม่น้ำกาปูวัซที่ไหลผ่านส่วนใหญ่ของจังหวัด จังหวัดยังมีพื้นที่ติดกับจังหวัดกาลีมันตันกลางทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ ติดกับจังหวัดกาลีมันตันตะวันออกทางทิศตะวันออก และติดกับรัฐซาราวักของประเทศมาเลเซียทางทิศเหนือ
จังหวัดกาลีมันตันตะวันตกได้รับการขนานนามว่า "จังหวัดแม่น้ำร้อยสาย" ที่เกิดจากภูมิศาสตร์ของจังหวัดที่มีแม่น้ำน้อยใหญ่นับร้อยที่สามารถใช้ในการเดินเรือได้ มีแม่น้ำหลายสายยังคงแม่น้ำสายหลักในการขนส่งไปยังพื้นที่ห่างไกล เนื่องจากถนนยังไม่สามารถไปถึงได้
แม้จังหวัดกาลีมันตันตะวันตกจะมีพื้นที่ส่วนน้อยติดกับบริเวณทะเล แต่จังหวัดกาลีมันตันตะวันตกยังมีเกาะใหญ่น้อยหลายเกาะ (โดยมากไม่มีผู้อยู่อาศัย) อยู่กระจัดกระจายบริเวณช่องแคบการีมาตา และทะเลนาตูนาที่มีเขตติดต่อกับหมู่เกาะรีเยา
หน่วยการบริหาร
พื้นที่จังหวัดกาลีมันตันตะวันตกแบ่งออกเป็น 12 อำเภอหรือกาบูปาเต็น 2 นครหรือโกตา และ 174 ตำบลหรือเกอจามาตัน[4][5]
- อำเภอ
- นคร
อ้างอิง
สถานที่ใกล้เคียงกับจังหวัดกาลีมันตันตะวันตก |
|---|
|
.jpg)
