|
ชินเดนไค
 ชินเดนไค (ญี่ปุ่น: 心伝会; โรมาจิ: Shindenkai (I.S.K.A); ทับศัพท์: ชินเดนไค) เป็นสาขาหนึ่งของศิลปะการป้องกันตัว[2][3] หลักการของชินเด็นไคนั้นขึ้นอยู่กับเทคนิค โดย ฮามิด โซลทานิ เป็นผู้บุกเบิกและเปิดตัวครั้งแรก ในปี 2008[4][5] ปัจจุบันศูนย์ฝึกสำนักงานใหญ่อยู่ในเมืองฮัมบูวร์ค[6][7] ชินเดนไค เป็นคำภาษาญี่ปุ่นสองคำรวมกันเป็นคำเดียว ซึ่ง "ชินเดน" หมายถึง 'บรรพบุรุษ' และ "ไค" หมายถึง 'ความสามัคคี'[8] เมื่อรวมกันแล้วความหมายของ ชินเดนไค คือความกลมกลืนระหว่างศิลปะการต่อสู้แบบเก่าและแบบใหม่ ศิลปะการต่อสู้แบบนี้เป็นกิ่งก้านสาขาการต่อสู้ของเคียวคุชิน[9] สัญลักษณ์หรือโลโก้สัญลักษณ์หรือโลโก้ ของ ชินเดนไค เป็นรูปภูเขาในวงกลม มีหมายความว่า ผู้ต่อสู้ต้องต่อสู้ด้วยพลังทั้งหมดเพื่อเอาชนะความยากลำบาก เพื่อไปถึงยอดเขา ตรงกลางวงกลมเล็กๆ เป็นกำปั้น ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคีและพลังของผู้ต่อสู้ทั้งหมด[10] การแข่งขันในส่วนของการแข่งขันผู้ต่อสู้จะใช้ศิลปะการป้องกันตัวให้สมบูรณ์ใน 2 ฝ่าย คือ กะตะ (รูปแบบการเคลื่อนไหว) และคุมิเตะ (การต่อสู้)[11] การแข่งขันในส่วนของกะตะ จะแข่งขันกันใน 2 รูปแบบ คือการปฏิบัติจริงและการสาธิต[12] ในส่วนของ คุมิเตะ ผู้เข้าร่วมแข่งขันจะแข่งกันใน 3 รูปแบบ คือ คาราเต้ คิกบ็อกซิ่ง และการต่อสู้ ซาบากิมนุษย์ทุกคนตอบสนองต่อการกระทำตามสัญชาตญาณ[13][14] ยกตัวอย่างเช่น หากรถยนต์หรือวัตถุเข้าใกล้บุคคล บุคคลนั้นจะเปลี่ยนเส้นทางเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบ[15] ปฏิกิริยาทางธรรมชาตินี้เรียกว่า ซาบากิ[16] แน่นอนว่าปฏิกิริยานี้แตกต่างกันไปในแต่ละบุคคล ขึ้นอยู่กับสภาพจิตใจและร่างกายของพวกพวกเขา[17] ซาบากิ (การเคลื่อนไหวทั้งร่างกาย) ซึ่งใช้ในกีฬาส่วนใหญ่ในปัจจุบัน[18] ในส่วนของชินเดนไค นั้นเพื่อการบรรลุเงื่อนไขสูงสุดและการแสดงซาบากิ การฝึกพิเศษก็เสร็จสิ้น[19] ซึ่งผู้ต่อสู้จะต่อสู้ปรับปรุงเวลาตอบสนองต่อปฏิกิริยาใด ๆ[20] โดยการได้รับการฝึกอบรมพิเศษในสถานการณ์ต่างๆ ช่วยให้ผู้ต่อสู้สามารถพัฒนาทักษะของตนเองและเอาชนะความท้าทายต่างๆ ได้เกือบทุกครั้ง[21] ในการฝึกอบรมนี้ พวกเขาได้รับการออกแบบเพื่อหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้าแบบตัวต่อตัว[22] เมื่อใช้เทคนิค ซาบากิ นักสู้จะวางตำแหน่งตัวเองได้ดีขึ้นจากแนวรุกไปสู่จุดบอด[23] จุดบอดเป็นตำแหน่งในอุดมคติที่สุดสำหรับนักสู้ทุกคนในการแสดงเทคนิคใดๆ[24][25] ซึ่งซาบากิ ก่อตั้งโดย ฮิเดยูกิ อาชิฮาระ ในปี 1980 และย้ายไปตะวันออกกลางโดย ฮามิด โซลทานิ ในปี 1994[26] จากรุ่นแรกของ เคียวคุชิน ทุกวันนี้มีเทคนิคสไตล์ ซาบากิ มากมายที่ใช้ในศิลปะการต่อสู้[27] อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ชินเดนไค
|
