|
ตำบลลาดบัวขาว (อำเภอบ้านโป่ง)
ลาดบัวขาว เป็นตำบลหนึ่งในการปกครองของอำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี ประวัติตำบลลาดบัวขาว จากการบันทึกของนักประวัติศาสตร์ สถิต เลิศวิชัย ได้บันทึกไว้ว่า ตำบลลาดบัวขาวเดิมเป็น "อำเภอลาดบัวขาว" ตั้งขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2445 โดยเอาพื้นที่เขตตำบลท่าผา ตำบลธรรมเสน และตำบลลาดบัวขาว รวมกันตั้งเป็นอำเภอลาดบัวขาวและในขณะนั้นที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอลาดบัวขาวคือบริเวณที่วัดลาดบัวขาวปัจจุบันต่อมาในปี พ.ศ. 2446 หรือรัตนโกสินทร์ศก (ร.ศ.) 124 ทางราชการได้ย้ายที่ตั้งที่ว่าการอำเภอลาดบัวขาวไปตั้งใหม่ที่ตำบลพงตึก และได้เปลี่ยนชื่อจากอำเภอลาดบัวขาว เป็นอำเภอพระแท่น ตำบลลาดบัวขาว จึงขึ้นอยู่กับอำเภอพระแท่น จังหวัดราชบุรี ต่อมาในปี พ.ศ. 2453 สมัยขุนศรีสรนานิคม หรือมหาจันทร์ ปุญสิริ เป็นนายอำเภอได้ย้ายที่ว่าการอำเภอพระแท่นจากตำบลพงตึกมาตั้งใหม่ที่หมู่บ้านถ้ำมะกา และต่อมาได้เปลี่ยนชื่ออำเภอพระแท่นเป็นอำเภอท่ามะกา ในปี พ.ศ. 2460 สมัยขุน รามบุรีรักษ์ (แอร่ม สุนทรศารทูล) เป็นนายอำเภอ ตำบลลาดบัวขาวจึงขึ้นอยู่กับอำเภอท่ามะกา จังหวัดราชบุรีและ ในปี พ.ศ. 2480 ทางราชการได้โอนอำเภอท่ามะกาไปขึ้นกับจังหวัดกาญจนบุรี และได้โอนตำบลลาดบัวขาวไปขึ้นกับอำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรีจนถึงปัจจุบัน สภาพพื้นที่โดยทั่วไปสภาพพื้นที่โดยทั่วไปเป็นที่ราบลุ่ม มีแหล่งน้ำธรรมชาติที่สำคัญคือแม่น้ำแม่กลองไหลผ่านประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพเกษตรกรรม รองลงมาคือรับจ้าง และค้าขาย การคมนาคมสะดวก สำหรับนอกภาคเกษตรกรรมประชากรส่วนใหญ่ จะไปทำงานในโรงงานประเภทต่าง ๆ ภายในอำเภอบ้านโป่ง อำเภอเมืองราชบุรี และจังหวัดใกล้เคียงเช่น นครปฐม กาญจนบุรี กรุงเทพฯ เป็นต้น การแบ่งเขตการปกครองตำบลลาดบัวขาวมีหมู่บ้านจำนวน 7 หมู่บ้าน อยู่ในเขตความรับผิดชอบขององค์การบริหารส่วนตำบลลาดบัวขาวทั้ง 7 หมู่บ้าน
อาณาเขตตำบลลาดบัวขาว มีอาณาเขตติดต่อกับตำบล อำเภอ จังหวัด ดังนี้
องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นตำบลลาดบัวขาว มีหน่วยการปกครองท้องถิ่นคือ องค์การบริหารส่วนตำบลลาดบัวขาว ตั้งอยู่ที่ หมู่ที่4 ตำบลลาดบัวขาว อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี ได้รับการจัดตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ 2540 ศาสนสถาน
สถาบันการศึกษา
บูรพาจารย์"พระครูวิจิตรสารคุณ" หรือ"หลวงพ่อสุรินทร์" อดีตเจ้าอาวาสวัดลาดบัวขาว เจ้าของเหรียญหมูขวาง หมูตาม อันลือลั่นสนั่นท้องน้ำแม่กลอง และรอยสักยันต์ที่ตำรวจต้องขอร้องให้หลวงพ่อเลิกสักคือ หมูโทนที่กระเบนเหน็บ และดำดื้อแดงเกเร เพราะคนที่สักแล้วไปเป็นโจร ตำรวจจับตัวยาก ฆ่าก็ไม่ตาย อ้างอิง
|
||||||||||||||||||||||||||||||||
