นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส

นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส
นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส
	"ภาพเหมือนตอรุญ" (ไม่ทราบผู้วาด, ประมาณ ค.ศ.. 1580) ตั้งอยู่ที่ศาลากลางตอรุญ ประเทศโปแลนด์
เกิด	19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1473; ทอร์น ปรัสเซียหลวง โปแลนด์
เสียชีวิต	24 พฤษภาคม ค.ศ. 1543 (70 ปี); เฟราเอินบวร์ค ปรัสเซียหลวง โปแลนด์
การศึกษา	มหาวิทยาลัยกรากุฟ (1491–95); มหาวิทยาลัยโบโลญญา (1496–1500); มหาวิทยาลัยปาโดวา (1501–03); มหาวิทยาลัยแฟร์รารา (DCanL, 1503);
มีชื่อเสียงจาก	ระบบดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลาง; ทฤษฎีปริมาณของเงิน; กฎเกรแชม–โคเปอร์นิคัส
	อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขา	ดาราศาสตร์; กฎหมายศาสนจักร; เศรษฐศาสตร์; คณิตศาสตร์; แพทยศาสตร์; การเมือง;
อาจารย์ที่ปรึกษา	Domenico Maria Novara da Ferrara
มีอิทธิพลต่อ	โยฮันเนิส เค็พเพลอร์
ได้รับอิทธิพลจาก	แอริสตอเติล; อิบน์ รุชด์; ยุคลิด; Haly Abenragel; Regiomontanus
ลายมือชื่อ

นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส (ละติน: Nicolaus Copernicus Torinensis, โปแลนด์: Mikołaj Kopernik มีกอไว กอแปร์ญิก; 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1473 – 24 พฤษภาคม ค.ศ. 1543) เป็นนักคณิตศาสตร์และนักดาราศาสตร์สมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา ผู้คิดค้นแบบจำลองระบบดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางสมบูรณ์ ซึ่งดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางของระบบสุริยะ มิใช่โลก^[2]

การตีพิมพ์หนังสือ De revolutionibus orbium coelestium (ว่าด้วยการปฏิวัติของทรงกลมฟ้า) ของโคเปอร์นิคัส ก่อนหน้าที่เขาเสียชีวิตไม่นาน ถูกพิจารณาว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญในประวัติศาสตร์วิทยาศาสตร์ เป็นการเริ่มต้นการปฏิวัติโคเปอร์นิคัสและมีส่วนสำคัญต่อความรุ่งเรืองของการปฏิวัติวิทยาศาสตร์ที่เกิดขึ้นตามมา ทฤษฎีระบบดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางอธิบายกลไกของระบบสุริยะในเชิงคณิตศาสตร์ มิใช่ด้วยคำของอริสโตเติล

โคเปอร์นิคัสเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญหลายสาขาแห่งสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยา เป็นทั้งนักคณิตศาสตร์ นักดาราศาสตร์ นักนิติศาสตร์ที่สำเร็จดุษฎีบัณฑิตในกฎหมายศาสนา นักฟิสิกส์ ผู้รู้สี่ภาษา นักวิชาการคลาสสิก นักแปล ศิลปิน สงฆ์คาทอลิก ผู้ว่าราชการ นักการทูต และนักเศรษฐศาสตร์

การปฏิวัติทางดาราศาสตร์ของโคเปอร์นิคัส

ในเวลานั้นโคเปอร์นิคัสได้เสนอให้ดวงอาทิตย์เป็นจุดศูนย์กลางของจักรวาลแทนโลกในแนวความคิดเดิม โดยให้ดาวเคราะห์ต่าง ๆ เช่น โลก ดาวศุกร์ หรือ ดาวพุธ โคจรรอบดวงอาทิตย์เป็นวงกลม (ในเวลาต่อมาโยฮันเนิส เค็พเพลอร์ได้เสนอว่าควรเป็นวงรีดั่งโมเดลในปัจจุบัน) ถึงแม้ว่าความแม่นยำในการทำนายด้วยทฤษฎีของโคเปอร์นิคัสนั้นไม่ได้ดีกว่าทฤษฎีเก่าของอริสโตเติลและทอเลมีเลย (ไม่ได้ให้ผลการทำนายตำแหน่งของดวงดาวต่าง ๆ แม่นยำกว่าทฤษฎีเก่า) แต่ว่าทฤษฎีนี้ ถูกใจนักวิทยาศาสตร์ชื่อดังในยุคนั้นหลายคน เช่น เดส์การตส์ กาลิเลโอ และเค็พเพลอร์ เนื่องจากว่าทฤษฎีของโคเปอร์นิคัสนั้นเข้าใจง่ายและซับซ้อนน้อยกว่ามาก โดยกาลิเลโอกล่าวว่าเขาเชื่อว่ากฎต่าง ๆ ในธรรมชาติน่าจะเป็นอะไรที่สวยงามและเรียบง่าย ทฤษฎีโลกเป็นศูนย์กลางดูซับซ้อนมากเกินไปจนไม่น่าเป็นไปได้ (ดูทฤษฎีความอลวนเพิ่มเติม) แนวคิดของกาลิเลโอนี้ ตรงกับหลักการของออคแคม (Ockham's/Occam's razor) ในปรัชญาวิทยาศาสตร์ ซึ่งถูกนำมาประยุกต์ใช้ในงานวิจัยด้านการเรียนรู้ของเครื่อง

เกียรติยศ

โคเปอร์นิคัสได้รับเกียรติจากประเทศโปแลนด์ ให้เป็นชื่อมหาวิทยาลัยในตอรุญ ตั้งในปี ค.ศ. 1945 ชื่อของเขาเป็นชื่อธาตุตัวที่ 112 ที่ IUPAC ได้ประกาศไป

หมายเหตุ

↑ ภาพเหมือนของโคเปอร์นิคัสที่เก่าแก่ที่สุดอยู่ที่นาฬิกาดาราศาสตร์สทราซบูร์ที่วาดโดย Tobias Stimmer ประมาณ ค.ศ. 1571–74 ข้อความที่จารึกข้างภาพเขียนว่าวาดตามภาพเหมือนตนเองของโคเปอร์นิคัสเอง นั่นทำให้มีแนวคิดว่าภาพเหมือนตอรุญ ซึ่งไม่ทราบผู้วาด อาจคัดลอกจากภาพเหมือนตนเองด้วย^[1]

อ้างอิง

↑ André Goddu, Copernicus and the Aristotelian Tradition (2010), p. 436 (note 125), citing Goddu, review of Jerzy Gassowski, "Poszukiwanie grobu Mikołaja Kopernikaแม่แบบ:-" ("Search for Grave of Nicolaus Copernicus"), in Journal for the History of Astronomy, 38.2 (May 2007), p. 255.
↑ Linton (2004, pp. 39, 119) อย่างไรก็ดี โคเปอร์นิคัสมิใช่ผู้แรกที่เสนอระบบดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางในบางรูปแบบ นักคณิตศาสตร์และนักดาราศาสตร์ชาวกรีกคนหนึ่ง ชื่อ อริสตาซูสแห่งซามอส ได้เสนอแนวคิดดังกล่าวมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาลแล้ว กระนั้น มีหลักฐานน้อยมากว่าเขาเคยพัฒนาความคิดของเขาไกลเกินแบบร่างง่าย ๆ เท่านั้น (Dreyer, 1953, pp. 135–48).

ข้อมูล

Armitage, Angus (1951). The World of Copernicus. New York: Mentor Books.
Armitage, Angus (1990). Copernicus, the founder of modern astronomy. Dorset Press. ISBN 978-0-88029-553-6.
Bell, Eric Temple (1992) [1940]. The development of mathematics. New York: Dover Publications. ISBN 978-0-486-27239-9.
Bieńkowska, Barbara (1973). The Scientific World of Copernicus: On the Occasion of the 500th Anniversary of His Birth, 1473–1973. Springer. ISBN 978-90-277-0353-8.
Biskup, Marian (1973). Regesta Copernicana: (calendar of Copernicus's papers) (ภาษาโปแลนด์). Ossolineum.
Carrier, Martin (2001). Nikolaus Kopernikus. C. H. Beck. ISBN 978-3-406-47577-1.
Coyne, George V. (2005). The Church's Most Recent Attempt to Dispel the Galileo Myth. In McMullin (2005, pp. 340–59).
Danielson, Dennis Richard (2006). "1 Patrons and Poets (footnote 13)". The First Copernican: Georg Joachim Rheticus and the Rise of the Copernican Revolution. New York: Walker & Company. p. 421. ISBN 978-0-8027-1530-2.
Davies, Norman, God's Playground: A History of Poland, 2 vols., New York, Columbia University Press, 1982, ISBN 0-231-04327-9.
Dobrzycki, Jerzy, and Leszek Hajdukiewicz, "Kopernik, Mikołaj", Polski słownik biograficzny (Polish Biographical Dictionary), vol. XIV, Wrocław, Polish Academy of Sciences, 1969, pp. 3–16.
Dreyer, John Louis Emil (1953) [1906]. A History of Astronomy from Thales to Kepler. New York: Dover Publications.
Fantoli, Annibale (2005). The Disputed Injunction and its Role in Galileo's Trial. In McMullin (2005, pp. 117–49).
Feldhay, Rivka (1995). Galileo and the Church: Political Inquisition Or Critical Dialogue?. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-34468-5.
Maurice A. Finocchiaro (2010). Defending Copernicus and Galileo: Critical Reasoning in the Two Affairs. Springer Science & Business Media. ISBN 978-90-481-3201-0.
Finocchiaro, Maurice A. (1989). The Galileo Affair: A Documentary History. Berkeley: University of California Press. ISBN 978-0-520-06662-5.
Gagné, Marc (2005). Finocchiaro, Maurice A. (บ.ก.). "Texts from The Galileo Affair: A Documentary History". แปลโดย Finocchiaro. West Chester University course ESS 362/562 in History of Astronomy. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 30 September 2007. สืบค้นเมื่อ 15 January 2008. (Extracts from Finocchiaro (1989))
Pierre Gassendi; Olivier Thill (September 2002). The Life of Copernicus 1473–1543. Xulon Press. ISBN 978-1-59160-193-7.
Gingerich, Owen (2004). The Book Nobody Read. London: William Heinemann. ISBN 978-0-434-01315-9.
Gingerich, Owen (2014), God's Planet, Bibcode:2014gopl.book.....G, ISBN 978-0-674-41710-6
Gingerich, Owen (2016), Copernicus: A Very Short Introduction, Oxford & New York, NY: Oxford University Press, ISBN 978-0-19-933096-6
Goddu, André (2010). Copernicus and the Aristotelian tradition. Leiden, Netherlands: Brill. ISBN 978-90-04-18107-6.
Graney, Christopher M. (2015). Setting Aside All Authority: Giovanni Battista Riccioli and the Science Against Copernicus in the Age of Galileo. Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press. ISBN 978-0-268-02988-3.
Goodman, David C.; Russell, Colin A. (1991). The Rise of Scientific Europe, 1500–1800. Hodder Arnold H&S. ISBN 978-0-340-55861-4.
Heath, Sir Thomas (1913). Aristarchus of Samos, the ancient Copernicus ; a history of Greek astronomy to Aristarchus, together with Aristarchus's Treatise on the sizes and distances of the sun and moon : a new Greek text with translation and notes. London: Oxford University Press.
Alan W. Hirshfeld (1 May 2002). Parallax: The Race to Measure the Cosmos. Henry Holt and Company. ISBN 978-0-8050-7133-7.
Heilbron, John L. (2005). Censorship of Astronomy in Italy after Galileo. In McMullin (2005, pp. 279–322).
Hoskin, Michael (18 March 1999). The Cambridge Concise History of Astronomy. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-57600-0.
Johnson, Lonnie (28 September 1996). Central Europe: Enemies, Neighbors, Friends. Oxford University Press, US. ISBN 978-0-19-802607-5.
Koestler, Arthur (1963) [1959]. The Sleepwalkers: A History of Man's Changing Vision of the Universe. New York: Grosset & Dunlap. ISBN 978-0-448-00159-3. Original edition published by Hutchinson (1959, London)
Arthur Koestler (1968). The Sleepwalkers. Macmillan.
Koeppen, Hans; และคณะ (1973). Nicolaus Copernicus zum 500. Geburtstag. Böhlau Verlag. Bibcode:1973ncz..book.....K. ISBN 978-3-412-83573-6.
Koyré, Alexandre (1973). The Astronomical Revolution: Copernicus – Kepler – Borelli. Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-0504-4.
Kuhn, Thomas (1957). The Copernican Revolution: Planetary Astronomy in the Development of Western Thought. Cambridge: Harvard University Press. Bibcode:1957crpa.book.....K. OCLC 535467.
Lindberg, David C.; Numbers, Ronald L. (1986). "Beyond War and Peace: A Reappraisal of the Encounter between Christianity and Science". Church History. 55 (3): 338–354. doi:10.2307/3166822. JSTOR 3166822. S2CID 163075869.
Linton, Christopher M. (2004). From Eudoxus to Einstein: A History of Mathematical Astronomy. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-82750-8.
Malagola, Carlo (1878). Della vita e delle opere di Antonio Urceo detto Codro: studi e ricerch. Fava e Garagnani.
Manetho; Ptolemy (1964) [1940]. Manetho Ptolemy Tetrabiblos. Loeb Classical Library edition, translated by W.G.Waddell and F.E.Robbins PhD. London: William Heinemann.
McMullin, Ernan, บ.ก. (2005). The Church and Galileo. Notre Dame, IN: University of Notre Dame Press. ISBN 978-0-268-03483-2.
Miłosz, Czesław, The History of Polish Literature, second edition, Berkeley, University of California Press, 1969, ISBN 0-520-04477-0.
Mizwa, Stephen, Nicolaus Copernicus, 1543–1943, Kessinger Publishing, 1943.
Moore, Patrick (1994). The great astronomical revolution 1543–1687 and the Space Age epilogue. Albion. ISBN 978-1-898563-18-1.
Owen, John (1869) [1671], "Of the Original of the Sabbath", ใน Goold, William H.; Quick, Charles W. (บ.ก.), The Works of John Owen, vol. XI, Philadelphia: The Leighton Publications, pp. 286–326
Ptolemy, Claudius (1964) [1940]. Tetrabiblos. translated by F.E. Robbins (Loeb Classical Library ed.). London: William Heinemann.
Rabin, Sheila (2005). "Nicolaus Copernicus". ใน Zalta, Edward N. (บ.ก.). The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Summer 2005 ed.). สืบค้นเมื่อ 26 May 2008.
Repcheck, Jack (2007). Copernicus' Secret: How the Scientific Revolution Began. New York: Simon & Schuster. ISBN 978-0-7432-8951-1.
Rosen, Edward (1960). "Calvin's Attitude toward Copernicus". Journal of the History of Ideas. 21 (3): 431–41. doi:10.2307/2708147. JSTOR 2708147.
Rosen, Edward (1995). Hilfstein, Erna (บ.ก.). Copernicus and his Successors. London: Hambledon Press. Bibcode:1995cops.book.....R. ISBN 978-1-85285-071-5.
Rosen, Edward (2004) [1939]. Three Copernican Treatises:The Commentariolus of Copernicus; The Letter against Werner; The Narratio Prima of Rheticus (Second Edition, revised ed.). New York: Dover Publications. ISBN 978-0-486-43605-0.
Russell, Jeffrey Burton (1997) [1991]. Inventing the Flat Earth – Columbus and Modern Historians. New York: Praeger. ISBN 978-0-275-95904-3.
The Review of the Polish Academy of Sciences. "Ossolineum", the Polish Academy of Sciences Press. 1973.
Josh Sakolsky (1 October 2004). Copernicus And Modern Astronomy. The Rosen Publishing Group. ISBN 978-1-4042-0305-1.
Saliba, George (2009), "Islamic reception of Greek astronomy" (PDF), in Valls-Gabaud & Boskenberg (2009), vol. 260, pp. 149–65, Bibcode:2011IAUS..260..149S, doi:10.1017/S1743921311002237
de Santillana, Giorgio (1976) [1955]. The Crime of Galileo (Midway reprint). Chicago, Ill: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-73481-1.
Sedlar, Jean W. (1994). East Central Europe in the Middle Ages 1000–1500. University of Washington Press. ISBN 978-0-295-97290-9.
Dava Sobel, A More Perfect Heaven: How Copernicus Revolutionized the Cosmos, New York, Walker & Company, 2011, ISBN 978-0-8027-1793-1. ^{[แหล่งอ้างอิงอาจไม่น่าเชื่อถือ]} Features a fictional play about Rheticus' visit to Copernicus, sandwiched between chapters about the visit's pre-history and post-history.
Barbara A. Somervill (1 January 2005). Nicolaus Copernicus: Father of Modern Astronomy. Capstone. ISBN 978-0-7565-0812-8.
Daniel Stone (2001). The Polish-Lithuanian State: 1386–1795. University of Washington Press. ISBN 978-0-295-98093-5.
Swerdlow, Noel (December 1973), "The Derivation and First Draft of Copernicus's Planetary Theory—A Translation of the Commentariolus with Commentary", Proceedings of the American Philosophical Society, 117 (6): 423–512
Swerdlow, Noel Mark; Neugebauer, Otto Eduard (1984), Mathematical Astronomy in Copernicus' De Revolutionibus: In Two Parts, New York: Springer Verlag, ISBN 978-1-4613-8264-5
Thoren, Victor E. (1990). The Lord of Uraniborg. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-35158-4. (A biography of Danish astronomer and alchemist Tycho Brahe.)
Valls-Gabaud, D.; Boskenberg, A., บ.ก. (2009). The Role of Astronomy in Society and Culture. Proceedings IAU Symposium No. 260.
Manfred Weissenbacher (September 2009). Sources of Power: How Energy Forges Human History. ABC-CLIO. ISBN 978-0-313-35626-1.
Westman, Robert S. (2011). The Copernican Question: Prognostication, Skepticism, and Celestial Order. Los Angeles: University of California Press. ISBN 978-0-520-25481-7.

แหล่งข้อมูลอื่น

Wikisource

วิกิซอร์ซ ภาษาละติน (Latine) มีข้อมูลต้นฉบับเกี่ยวกับ: Nicolaus Copernicus

Wikisource

วิกิซอร์ซ ภาษาเยอรมัน (Deutsch) มีข้อมูลต้นฉบับเกี่ยวกับ: {{{2}}}

ข้อมูลปฐมภูมิ

ผลงานของ Nicolaus Copernicus ที่โครงการกูเทินแบร์ค
ผลงานเกี่ยวกับ/โดย นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส ที่อินเทอร์เน็ตอาร์ไคฟ์
ผลงานโดย นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส บนเว็บ LibriVox (หนังสือเสียง ซึ่งเป็นสาธารณสมบัติ)
De Revolutionibus, autograph manuscript – Full digital facsimile, Jagiellonian University
(ในภาษาโปแลนด์) Polish translations of letters written by Copernicus in Latin or German เก็บถาวร 2015-10-18 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Online Galleries, History of Science Collections, University of Oklahoma Libraries เก็บถาวร 21 กรกฎาคม 2013 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน High resolution images of works by and/or portraits of Nicolaus Copernicus in .jpg and .tiff format.
Works by Nicolaus Copernicus in digital library Polona

ทั่วไป

O'Connor, John J.; Robertson, Edmund F., "นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส", MacTutor History of Mathematics archive, University of St Andrews.
นิโคเลาส์ โคเปอร์นิคัส at the Mathematics Genealogy Project
Copernicus in Torun
Copernicus House, District Museum in Toruń เก็บถาวร 2019-05-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Nicolaus Copernicus Thorunensis by the Copernican Academic Portal
Nicolaus Copernicus Museum in Frombork
Portraits of Copernicus: Copernicus's face reconstructed; Portrait เก็บถาวร 27 กันยายน 2007 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน; Nicolaus Copernicus
Copernicus and Astrology เก็บถาวร 21 มกราคม 2009 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Stanford Encyclopedia of Philosophy entry
'Body of Copernicus' identified – BBC article including image of Copernicus using facial reconstruction based on located skull
Nicolaus Copernicus on the 1000 Polish Zloty banknote. เก็บถาวร 2009-02-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Copernicus's model for Mars
Retrograde Motion
Copernicus's explanation for retrograde motion
Geometry of Maximum Elongation
Copernican Model
Portraits of Nicolaus Copernicus

เกี่ยวกับ De Revolutionibus

The Copernican Universe from the De Revolutionibus
De Revolutionibus, 1543 first edition – Full digital facsimile, Lehigh University
The text of the De Revolutionibus เก็บถาวร 2015-03-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
Digitized edition of De Revolutionibus Orbium Coelestium (1543) with annotations of Michael Maestlin on e-rara

รางวัล

Nicolaus Copernicus Prize, founded by the City of Kraków, awarded since 1995

ความร่วมมือระหว่างเยอรมนี-โปแลนด์

(ในภาษาอังกฤษ เยอรมัน และโปแลนด์) German-Polish "Copernicus Prize" awarded to German and Polish scientists (DFG website)
(ในภาษาอังกฤษ เยอรมัน และโปแลนด์) Büro Kopernikus – An initiative of German Federal Cultural Foundation
(ในภาษาเยอรมันและโปแลนด์) German-Polish school project on Copernicus เก็บถาวร 2014-04-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

[2] ภาพเหมือนของโคเปอร์นิคัสที่เก่าแก่ที่สุดอยู่ที่นาฬิกาดาราศาสตร์สทราซบูร์ที่วาดโดย Tobias Stimmer ประมาณ ค.ศ. 1571–74 ข้อความที่จารึกข้างภาพเขียนว่าวาดตามภาพเหมือนตนเองของโคเปอร์นิคัสเอง นั่นทำให้มีแนวคิดว่าภาพเหมือนตอรุญ ซึ่งไม่ทราบผู้วาด อาจคัดลอกจากภาพเหมือนตนเองด้วย^[1]

[1] André Goddu, Copernicus and the Aristotelian Tradition (2010), p. 436 (note 125), citing Goddu, review of Jerzy Gassowski, "Poszukiwanie grobu Mikołaja Kopernikaแม่แบบ:-" ("Search for Grave of Nicolaus Copernicus"), in Journal for the History of Astronomy, 38.2 (May 2007), p. 255.

[google1-3] Linton (2004, pp. 39, 119) อย่างไรก็ดี โคเปอร์นิคัสมิใช่ผู้แรกที่เสนอระบบดวงอาทิตย์เป็นศูนย์กลางในบางรูปแบบ นักคณิตศาสตร์และนักดาราศาสตร์ชาวกรีกคนหนึ่ง ชื่อ อริสตาซูสแห่งซามอส ได้เสนอแนวคิดดังกล่าวมาตั้งแต่ศตวรรษที่ 3 ก่อนคริสตกาลแล้ว กระนั้น มีหลักฐานน้อยมากว่าเขาเคยพัฒนาความคิดของเขาไกลเกินแบบร่างง่าย ๆ เท่านั้น (Dreyer, 1953, pp. 135–48).

[a]

[2]

[1]