ปรพรหมัน (สันสกฤต : परब्रह्मन् ) คือพรหมัน สูงสุด เกินจะอธิบายและคิดได้ คัมภีร์ในศาสนาฮินดู อธิบายว่าปรพรหมันเป็นวิญญาณ ไร้รูป (เพราะรูปเป็นมายา ) ที่แทรกซึมไปทั่วทุกสิ่งตลอดกาล[ 1] อไทฺวตเวทานตะ เชื่อว่าปรพรหมันเป็นนิรคุณพรหมัน (พรหมันที่ไร้คุณลักษณะ) แต่สำนักเวทานตะ อื่น ๆ เชื่อว่าเป็นสคุณพรหมัน
ในภาษาสันสกฤต ปร แปลว่า ขั้นสูง สูงสุด[ 2] พรหมัน คือความเป็นจริงสูงสุด เป็นสิ่งสัมบูรณ์ ไม่มีรูปร่าง ไร้ขีดจำกัด เป็นพระวิญญาณบริสุทธิ์ เป็นที่มาและจุดหมายปลายทางของสรรพสิ่งในสกลจักรวาล[ 3] อุปนิษัท [ 4] ปรพรหมัน ซึ่งหมายถึงพรหมันสูงสุด เริ่มปรากฏในตำราของสำนักอไทฺวตเวทานตะยุคแรก[ 5]
↑ Pratapaditya Pal; Stephen P. Huyler; John E. Cort; และคณะ (2016). Puja and Piety: Hindu, Jain, and Buddhist Art from the Indian Subcontinent ISBN 978-0-520-28847-8 ↑ Monier Monier-Williams, A Sanskrit-English Dictionary: Etymologically and Philologically Arranged with Special Reference to Cognate Indo-European languages, Oxford University Press, Article on Para
↑ ราชบัณฑิตยสถาน , พจนานุกรมศัพท์ปรัชญา อังกฤษ-ไทย ฉบับราชบัณฑิตยสถาน , พิมพ์ครั้งที่ 4, กรุงเทพฯ: ราชบัณฑิตยสถาน, 2548, หน้า 13↑ Stephen Philips (1998), Routledge Encyclopedia of Philosophy: Brahman to Derrida (Editor; Edward Craig), Routledge, ISBN 978-0415187077 , pages 1-4
↑ Michael Comans (2002), The Method of Early Advaita Vedānta, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120817227 , pages 129-130, 216-231
