ปืนซุ่มยิงดรากูนอฟ
ปืนซุ่มยิงดรากูนอฟ หรือ SVD (รัสเซีย: Снайперская винтовка Драгунова, Snayperskaya Vintovka Dragunova (SVD) เป็นปืนซุ่มยิงระยะไกลแบบกึ่งอัตโนมัติทำงานด้วยระบบแกส ที่พัฒนาในสหภาพโซเวียต ออกแบบโดยเยฟเกนี ดรากูนอฟ และเข้าประจำการตั้งแต่ปี ค.ศ. 1963 โดยพัฒนามาจากปืนไรเฟิลตระกูลเอเค 47 ปืนซุ่มยิงดรากูนอฟถูกจัดให้เป็นปืนระยะกลาง ที่มีความแม่นยำกว่าปืนประเภท Assault Rifle (ตัวอย่างเช่น ปืนในตระกูล M4) แต่ยังเป็นรองปืนประเภท Sniper Rifle ปืนซุ่มยิงดรากูนอฟ ใช้กระสุนขนาด 7.62×54 mmR ความยาวลำกล้อง 620 มม. ความเร็วของกระสุน 830 ม./วินาที ระยะหวังผล 800 เมตร แต่ถ้าใช้กล้อง PSO-1M2-1 ในการเล็งก็สามารถที่จะยิงได้ไกลถึง 1,300 เมตร (ระยะขนาดนี้ขึ้นอยู่กับความสามารถและประสบการณ์ของผู้ยิง) หน้าที่หลักๆ ของปืนซุ่มยิงดรากูนอฟ จะถูกใช้เป็นปืนของพลชี้เป้าให้พลซุ่มยิงที่ใช้ปืนประเภท Sniper Rifle มากกว่าจะนำไปใช้ในการลอบสังหารบุคคลเพราะระยะความแม่นยำของมันยังเป็นรองปืนประเภท Sniper Rlfle ส่วนใหญ่ถ้าจะใช้เป็นปืนซุ่มยิงก็จะใช้ในระยะที่ไม่ไกลนักเพราะถ้ายิงพลาดก็สามารถที่จะยิงซ้ำได้ในทันทีเพราะตัวปืนนั้นมีระบบ Semi Auto ที่ช่วยให้ยิงต่อเนื่องได้ ปืนซุ่มยิงดรากูนอฟมีใช้ในหลายประเทศ โดยเฉพาะประเทศสมาชิกจากสนธิสัญญาวอร์ซอ และได้ขายสิทธิบัตรให้มีการผลิตในประเทศจีนและประเทศอิหร่าน อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่นวิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ปืนซุ่มยิงดรากูนอฟ |