|
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ผู้ช่วยศาสตราจารย์ (อังกฤษ: assistant professor) ใช้อักษรย่อว่า ผศ. เป็นตำแหน่งทางวิชาการที่ใช้ในหลายประเทศ การใช้งานในแต่ละประเทศสหรัฐอเมริกาและแคนาดาในประเทศสหรัฐอเมริกาและแคนาดา ตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์จะเป็นตำแหน่งที่ได้รับเริ่มแรกหลังจากเข้าบรรจุทำงานหลังจากสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทหรือปริญญาเอก ก่อนจะดำรงตำแหน่งรองศาสตราจารย์เป็นตำแหน่งถัดไป กลุ่มประเทศเครือจักรภพในประเทศสหราชอาณาจักร และอดีตอาณานิคมบางประเทศ ไม่มีการใช้ตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์ โดยตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์ของระบบอเมริกาเหนือสามารถเทียบได้กับตำแหน่งอาจารย์ (อังกฤษ: Lecturer) ของระบบเครือจักรภพ ไทยในประเทศไทย ตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์เป็นตำแหน่งต่อจากตำแหน่ง อาจารย์ ก่อนจะเป็น รองศาสตราจารย์ โดยมีหน้าที่หลักในมหาวิทยาลัยหรือสถาบันการศึกษาชั้นสูง คือ ต้องมีชั่วโมงสอน มีผลงานเอกสารประกอบการสอนอย่างน้อย 1 รายวิชา คุณภาพดี และผลงานวิจัย คุณภาพดี หรือ ผลงานทางวิชาการในลักษณะอื่น การแต่งตั้งผู้ช่วยศาสตราจารย์จะต้องมีชั่วโมงสอนประจำวิชาใดวิชาหนึ่งที่กำหนดไว้ในหลักสูตรของสถาบันอุดมศึกษาและมีความชำนาญในการสอน และเสนอเอกสารประกอบการสอนที่ผลิตขึ้นสำหรับการสอนทั้งรายวิชาไม่น้อยกว่า 1 รายวิชา ซึ่งมีคุณภาพดี และได้ใช้ประกอบการสอนมาแล้ว ซึ่งแสดงถึงความรู้ ความสามารถ และผลงานทางวิชาการ ตรงตามเกณฑ์ที่กำหนดโดยผ่านการประเมินจากคณะกรรมการพิจารณาตำแหน่งทางวิชาการ ตามหลักเกณฑ์และวิธีการในข้อบังคับของสภาสถาบัน ทั้งนี้จะต้องดำรงตำแหน่ง อาจารย์ และปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งดังกล่าวมาแล้วไม่น้อยกว่า กำหนด ตามระดับสุดท้ายที่สำเร็จการศึกษามา ดังนี้
และได้อยู่ปฏิบัติหน้าที่ราชการตามปกติ หรือได้รับอนุมัติให้ลาศึกษาบางส่วน (อย่างมากไม่เกิน 10 ชั่วโมง/สัปดาห์) ซึ่งตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์จะต้องผ่านการกลั่นกรองและประเมินผลงานอย่างเคร่งครัดและเข้มงวดในความถูกต้องของวิชา โดยคณะกรรมการพิจารณาตำแหน่งทางวิชาการ การเสนอขอแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่ง ผู้เสนอขอสามารถดำเนินการเพื่อขอแต่งตั้งได้ 2 วิธี คือ วิธีปกติ และวิธีพิเศษ ดังต่อไปนี้
ในปี พ.ศ. 2557 มีผู้ดำรงตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์ในสถาบันอุดมศึกษา จำนวน 12,843 คน และผู้ช่วยศาสตราจารย์พิเศษ จำนวน 33 คน[1] อ้างอิง
|