รัฐมะละกา

รัฐมะละกา
รัฐมะละกา; Negeri Melaka
	รัฐ
การถอดเสียงภาษาอื่น ๆ
• มลายู	Melaka (รูมี) ; ملاک‎ (ยาวี)
• จีน	马六甲 (ตัวย่อ) ; 馬六甲 (ตัวเต็ม)
• ทมิฬ	மலாக்கா; Malākkā (ทับศัพท์)
	; ธง ; ตราอาร์ม
	สมญา: Negeri Bersejarah; รัฐประวัติศาสตร์
	คำขวัญ: เบอร์ซาตูเตอกุฮ์; รวมเป็นหนึ่งอย่างเหนียวแน่น
	เพลง: "เมอลากามาจูจายา"
	รัฐมะละกา ใน ประเทศมาเลเซีย
	OpenStreetMap
	พิกัด: 2°12′N 102°15′E / 2.200°N 102.250°E
ประเทศ	มาเลเซีย
เมืองหลัก; (และเมืองใหญ่สุด)	มะละกา
การปกครอง
• ประเภท	รัฐสภา
• ยังดีเปอร์ตูวาเนอเกอรี	อาลี รุซตัม
• มุขมนตรี	ซูไลมัน มัด อาลี (BN-UMNO)
• ผู้นำฝ่ายค้าน	Mohd Yadzil Yaakub (PN-BERSATU)
พื้นที่
• ทั้งหมด	1,664 ตร.กม. (642 ตร.ไมล์)
ความสูงจุดสูงสุด (บูกิตเบิมบัน)	503 เมตร (1,650 ฟุต)
ประชากร (2020)
• ทั้งหมด	932,700 คน
ดัชนีการพัฒนามนุษย์
• HDI (2019)	0.835 (สูงมาก) (ที่ 4)
รหัสไปรษณีย์	75xxx ถึง 78xxx
รหัสโทรศัพท์	06
รหัส ISO 3166	MY-04
ทะเบียนพาหนะ	M
รัฐสุลต่านมะละกา	คริสต์ศตวรรษที่ 15
โปรตุเกสควบคุม	24 สิงหาคม 1511
ดัตช์ควบคุม	14 มกราคม 1641
อังกฤษควบคุม	17 มีนาคม 1824
ญี่ปุ่นครอบครอง	11 มกราคม 1942
เข้าเป็นส่วนหนึ่งของสหภาพมาลายา	1 เมษายน 1946
เข้าเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายา	1 กุมภาพันธ์ 1948
เป็นเอกราชในฐานะส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐมาลายา	31 สิงหาคม 1957
เว็บไซต์	www.melaka.gov.my
	^[a] อาเยอร์เกอโระฮ์, ฮังตัวะฮ์จายาเป็นศูนย์บริหารของรัฐและที่ตั้งของรัฐบาลมะละกา (ฝ่ายบริหารและนิติบัญญํติ อย่างไรก็ตาม มะละกายังคงเป็นเมืองหลักของรัฐอย่างเป็นทางการ

มะละกา^[13] หรือ เมอลากา^[13] (มลายู: Melaka, ملاک) เป็นรัฐทางตอนใต้ในประเทศมาเลเซีย ตั้งอยู่บริเวณช่องแคบมะละกา ตรงข้ามกับเกาะสุมาตรา รัฐมะละกาเป็นหนึ่งในสองรัฐของมาเลเซียที่ไม่มีเจ้าผู้ครองรัฐเป็นประมุขแต่มีผู้ว่าราชการรัฐแทน

ในอดีต มะละกาเป็นเมืองศูนย์กลางทางการค้าระหว่างตะวันออกและตะวันตกบนช่องแคบมะละกามากว่า 500 ปี มีลักษณะของสถาปัตยกรรมที่ผสมผสานระหว่างศิลปกรรมโปรตุเกส ดัตช์ และมลายู ได้รับการยกย่องให้เป็นนครประวัติศาสตร์บนช่องแคบมะละกาจากองค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์ และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก)^[14]

ประวัติศาสตร์

เมื่อราว พ.ศ. 1800 เจ้าชายปรเมศวรได้ทรงอพยพออกจากปาเล็มบัง เหตุเนื่องด้วยการรุกรานจากอาณาจักรมัชปาหิต ซึ่งก่อนที่จะมาถึงมะละกานั้น เจ้าชายปรเมศวรได้เข้าไปตั้งเมืองอยู่ที่ตูมาซิก (Tumasik) หรือเตมาเซ็ก หรือสิงคโปร์ในปัจจุบัน แต่เนื่องด้วยในตอนนั้นตูมาซิกตกอยู่ใต้อำนาจของสยาม ส่งผลให้เกิดความขัดแย้งกับสยามและเจ้าชายองค์นี้จึงต้องออกเดินทางออกมา จนมาถึงที่มะละกา มาสร้างเมืองใหม่ที่นี่และกลายเป็นจักรวรรดิการค้าที่ยิ่งใหญ่ในอีก 200 ปีต่อมา และเป็นแหล่งแรกที่ศาสนาอิสลามเข้าสู่มาเลเซียผ่านทางพ่อค้ามุสลิมอินเดียที่มาจากปาไซ และเปลี่ยนการปกครองมาเป็นระบอบสุลต่าน

ต่อมา พ.ศ. 2052 โปรตุเกสเดินทางมาถึงมะละกาเพื่อขอตั้งสถานีการค้าแต่ถูกปฏิเสธ จนนำไปสู่สงครามระหว่างโปรตุเกส-มะละกา ซึ่งโปรตุเกสเป็นฝ่ายชนะเมื่อ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2054 มะละกาถูกเนเธอร์แลนด์ยึดครองเมื่อ พ.ศ. 2184 หลังจากเนเธอร์แลนด์ขับไล่โปรตุเกสออกไป ต่อมามะละกากลายเป็นอาณานิคมของอังกฤษตามสนธิสัญญาอังกฤษ-เนเธอร์แลนด์ พ.ศ. 2367

ภายใต้การปกครองของอังกฤษ มะละการวมกับปีนังและสิงคโปร์ในชื่อนิคมช่องแคบซึ่งแยกต่างหากจากสหพันธรัฐมลายู หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 มะละกาเข้ารวมอยู่ในสหภาพมาลายา และกลายเป็นส่วนหนึ่งของมาเลเซียเมื่อมาเลเซียได้รับเอกราชจากอังกฤษ

ประชากร

มะละกามีประวัติศาสตร์ที่เกื่ยวกับกลุ่มคนหลากหลายเชื้อชาติและศาสนา ทำให้ปัจจุบันมะละกาเป็นรัฐที่มีวัฒนธรรมผสมผสาน โดยมีประชากรประมาณ 759,000 คน (พ.ศ. 2550) ซึ่งประกอบด้วย

ชาวมลายูประมาณร้อยละ 57
ชาวจีนประมาณร้อยละ 32
ชาวอินเดีย
ชาวคริสตัง ซึ่งเป็นลูกหลานชาวโปรตุเกสในสมัยอาณานิคม

สถิติจำนวนผู้นับถือศาสนาต่าง ๆ ของรัฐมะละกาใน ค.ศ. 2010
ศาสนา			อัตราส่วน
อิสลาม			66.1%
พุทธ			24.2%
ฮินดู			5.7%
คริสต์			3.0%
ศาสนาพื้นบ้านของจีน			0.2%
อื่น ๆ			0.6%
ไม่มีศาสนา			0.2%