รัสเซียนรูเล็ต

รัสเซียนรูเล็ต (รัสเซีย: Русская рулетка, อักษรโรมัน: Russkaya ruletka) คือ เกมเสี่ยงโชคที่อันตรายถึงชีวิต โดยผู้เล่นจะใส่กระสุนหนึ่งนัดลงในลูกโม่ของปืนพก, หมุนกระบอกลูกโม่, จากนั้นจ่อปลายปืนที่ศีรษะหรือร่างกาย (ของฝ่ายตรงข้ามหรือของตัวเอง) และเหนี่ยวไกปืน หากช่องลูกโม่ที่มีกระสุนตรงกับลำกล้อง ปืนจะลั่น ทำให้ผู้เล่นเสียชีวิตหรือบาดเจ็บสาหัส

ตามที่ แอนดรูว์ คลาร์ก ระบุ^[ใคร?] ร่องรอยแรกของรัสเซียนรูเล็ตสามารถพบได้ในเรื่องสั้นชื่อ "The Fatalist" ซึ่งเขียนขึ้นในปี 1840 และเป็นส่วนหนึ่งของหนังสือรวมเรื่องสั้น A Hero of Our Time โดยมิคาอิล เลอร์มอนตอฟ (Mikhail Lermontov) กวีและนักเขียนชาวรัสเซีย^[1]

ในเรื่องนี้ ซึ่งเกิดขึ้นในหมู่บ้านคอซแซค (Cossack) ตัวละครเอก กรีกอรี อเล็กซานโดรวิช เพชอริน (Grigory Alexandrovich Pechorin) แสดงทัศนะว่าไม่มีสิ่งที่เรียกว่าลิขิตฟ้า และเสนอเดิมพันเพื่อพิสูจน์ความคิดของตน เขาวางทองประมาณห้าสิบเหรียญลงบนโต๊ะ ขณะที่ วูลิช (Vulič) ร้อยโทจากหน่วยม้าเลว (dragoons) ของจักรพรรดินิโคลัสที่ 1 แห่งรัสเซีย ซึ่งมีเชื้อสายเซอร์เบียและมีความหลงใหลในการพนัน รับคำท้า

วูลิชหยิบปืนพกกระบอกหนึ่งจากหลายกระบอกที่แขวนไว้โดยสุ่ม ดึงนกปืนขึ้น และเติมดินปืนลงในช่องสำหรับยิง ไม่มีใครรู้ว่าปืนนั้นมีกระสุนหรือไม่ วูลิชกล่าวว่า “สุภาพบุรุษ! ใครจะจ่าย 20 เหรียญทองให้ผมบ้าง?” และจ่อปืนไว้ที่หน้าผากของตัวเอง จากนั้นเขาขอให้กรีกอรีโยนไพ่ขึ้นไปในอากาศ และเมื่อไพ่ตกลงพื้น เขาก็เหนี่ยวไก ปืนไม่ลั่น แต่เมื่อวูลิชง้างปืนอีกครั้งและเล็งไปที่หมวกที่แขวนอยู่เหนือหน้าต่าง ปืนลั่นออกมาและเสียงระเบิดดังกึกก้องพร้อมกลุ่มควันในห้อง^[2]

คำว่า รัสเซียนรูเล็ตอาจถูกใช้เป็นครั้งแรกในเรื่องสั้นชื่อเดียวกันซึ่งเขียนโดย จอร์จ ซูร์เดซ (Georges Surdez) และตีพิมพ์ใน Collier's ฉบับวันที่ 30 มกราคม ค.ศ. 1937:

‘เคยได้ยินเรื่อง รัสเซียนรูเล็ต ไหม?’ เมื่อฉันบอกว่ายังไม่เคยได้ยิน เขาก็เล่าให้ฟังหมด ตอนที่เขาอยู่ในกองทัพรัสเซียใน โรมาเนียราวปี 1917 ขณะที่ทุกสิ่งเริ่มล่มสลายจนทำให้นายทหารรู้สึกเหมือนสูญเสียทั้งเกียรติยศ ทรัพย์สิน ครอบครัว และประเทศชาติ แถมยังรู้สึกอับอายต่อเพื่อนนายทหารในฝ่ายพันธมิตร นายทหารคนหนึ่งจะหยิบปืนลูกโม่ออกมา ตรงไหนก็ได้ เช่น ที่โต๊ะ ในคาเฟ่ หรือในงานสังสรรค์ จากนั้นจะถอดลูกกระสุนออกหนึ่งลูก หมุนลูกโม่ปืน ใส่กลับเข้าไป จ่อปืนที่หัว และเหนี่ยวไก มีโอกาส 1 ใน 6 ที่ลูกกระสุนจะตรงกับลำกล้อง และพวกเขาจะปลิดชีวิตตัวเองทันที

^[3]

คำนี้ถูกกล่าวถึงในบริบทของเรื่องใน Collier's ตามหนังสือพิมพ์บางฉบับในปี ค.ศ. 1937^[4] การปรากฏของคำนี้ในรายงานข่าวอย่างอิสระเริ่มขึ้นในปี ค.ศ. 1938 โดยมีรายงานการเสียชีวิตของชายหนุ่มที่เล่นเกมนี้ คนแรกคือ อดีตนักศึกษาสื่อสารมวลชนวัย 21 ปีในเมืองออสติน, เท็กซัส ซึ่งปรากฏใน The Austin Statesman และหนังสือพิมพ์อื่นในเท็กซัสเมื่อวันที่ 8 มกราคม ค.ศ. 1938^[5][6]

ในปีเดียวกันนั้น มีการรายงานการเสียชีวิตอีก 4 กรณีที่เกี่ยวกับ รัสเซียนรูเล็ต: ตำรวจวัย 34 ปีใน เพโอเรีย, อิลลินอยส์^[7][8], ชายวัย 20 ปีในฮูสตัน^[9], วัยรุ่น 18 ปีในซาราโตกาสปริงส์, นิวยอร์ก^[10]และเด็กอายุ 16 ปีในลอสแอนเจลิส^[11]

ต่อมา คำนี้ได้กลายเป็นคำเปรียบเปรยสำหรับการเสี่ยงอันตรายอย่างไม่รอบคอบ และถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในบริบททางการทูต การเมือง เศรษฐศาสตร์ การแพทย์ และกีฬา

การคำนวณในส่วนนี้ใช้กับปืนลูกโม่หกช่องบรรจุ กระสุนบรรจุเพียงนัดเดียว และไม่คำนึงถึงปัจจัยผิดปกติ เช่น ความเป็นไปได้ของกระสุนบกพร่อง (dud round)

ในรูปแบบนี้ ลำดับการเล่นมีความสำคัญ เพราะความน่าจะเป็นที่จะ "แพ้" จะลดลงสำหรับผู้เล่นที่ลำดับอยู่ท้ายกว่า

สำหรับปืนลูกโม่หกช่อง ในแต่ละครั้ง (การเหนี่ยวไก) ความน่าจะเป็นที่จะเสียชีวิตคือ ${\displaystyle {\tfrac {1}{6}}\approx 16.7\%}$ อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นแต่ละคนจะเข้าร่วมเกมได้ก็ต่อเมื่อผู้เล่นคนก่อนหน้าไม่ได้ยิงโดนกระสุน ดังนั้น ความน่าจะเป็นที่ผู้เล่นลำดับที่ ${\displaystyle k}$ จะแพ้ทั้งเกมคือ ${\displaystyle ({\tfrac {5}{6}})^{k}\cdot {\tfrac {1}{6}}}$ ซึ่งให้ผลดังนี้:

ผู้เล่นคนแรก: ${\displaystyle 16.7\%}$

ผู้เล่นคนที่สอง: ${\displaystyle 13.9\%}$

ผู้เล่นคนที่สาม: ${\displaystyle 11.6\%}$

ผู้เล่นคนที่สี่: ${\displaystyle 9.6\%}$

ผู้เล่นคนที่ห้า: ${\displaystyle 8.0\%}$

ผู้เล่นคนที่หก: ${\displaystyle 6.7\%}$

สำหรับปืนลูกโม่ ${\displaystyle n}$ ช่อง ผู้เล่นลำดับที่ ${\displaystyle k}$ จะมีโอกาสแพ้ทั้งเกมที่ ${\displaystyle ({\tfrac {n-1}{n}})^{k}\cdot {\tfrac {1}{n}}}$

ความน่าจะเป็นที่ปืนจะลั่นใน 6 ครั้งเท่ากับ ${\displaystyle 1-({\tfrac {5}{6}})^{6}\approx 66.5\%}$ และสำหรับปืนลูกโม่ ${\displaystyle n}$ ช่อง ความน่าจะเป็นนี้เท่ากับ ${\displaystyle 1-({\tfrac {n-1}{n}})^{k}}$

จำนวนครั้งเฉลี่ยที่ต้องเหนี่ยวไกก่อนที่ปืนจะยิงในรูปแบบนี้คือ ${\displaystyle n}$ ครั้ง (6 ครั้งสำหรับปืนหกช่อง)

ในรูปแบบนี้ ลำดับการเล่นไม่มีผลต่อความน่าจะเป็นที่จะแพ้ทั้งเกม แต่ส่งผลต่อความน่าจะเป็นที่จะแพ้ต่อการเหนี่ยวไกหนึ่งครั้ง ซึ่งจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ทุกครั้ง

สำหรับปืนหกช่อง ความน่าจะเป็นที่จะแพ้ในแต่ละครั้งคือ:

ครั้งที่ 1: ${\displaystyle {\tfrac {1}{6}}\approx 16.7\%}$

ครั้งที่ 2: ${\displaystyle {\tfrac {1}{5}}=20\%}$

ครั้งที่ 3: ${\displaystyle {\tfrac {1}{4}}=25\%}$

ครั้งที่ 4: ${\displaystyle {\tfrac {1}{3}}\approx 33.3\%}$

ครั้งที่ 5: ${\displaystyle {\tfrac {1}{2}}=50\%}$

ครั้งที่ 6: ${\displaystyle 1=100\%}$

โดยทั่วไป สำหรับปืนลูกโม่ ${\displaystyle n}$ ช่อง ความน่าจะเป็นที่จะแพ้ในครั้งที่ ${\displaystyle k}$ (เริ่มจาก 0) เท่ากับ ${\displaystyle {\tfrac {1}{n-k}}}$

ความน่าจะเป็นที่ปืนจะยิงใน 6 ครั้งคือ ${\displaystyle {\tfrac {6}{6}}=100\%}$ หรือกล่าวได้ว่าปืนจะลั่นแน่นอนภายใน 6 ครั้ง และโดยทั่วไป ความน่าจะเป็นที่ปืนจะลั่นภายใน ${\displaystyle k}$ ครั้ง คือ ${\displaystyle {\tfrac {k}{n}}}$

จำนวนครั้งเฉลี่ยที่ปืนจะลั่นในรูปแบบนี้คือ ${\displaystyle {\tfrac {n+1}{2}}}$ (3.5 ครั้งสำหรับปืนหกช่อง)

มี เกมดื่ม แบบหนึ่งที่ดัดแปลงจากเกมรูเล็ตรัสเซีย เกมนี้ใช้แก้วช็อต 6 ใบที่มีผู้ไม่เล่นเกมเป็นคนเติม: 5 ใบเติมน้ำเปล่า แต่ใบที่หกเติมวอดก้า ในบางกลุ่ม มักเลือกวอดก้าคุณภาพต่ำเพื่อทำให้แก้วที่เปรียบเสมือนช่องบรรจุกระสุนยิ่งไม่น่าดื่ม แก้วเหล่านี้จะถูกจัดเรียงเป็นวงกลม และผู้เล่นจะผลัดกันเลือกแก้วเพื่อลองดื่มแบบสุ่ม ^[12]

มีอีกเกมหนึ่งที่เรียกว่า "Beer Hunter" (ชื่อตั้งตามฉากรูเล็ตรัสเซียในภาพยนตร์เรื่อง เดอะ เดียร์ ฮันเตอร์) เกมนี้ใช้กระป๋องเบียร์ 6 กระป๋อง โดยหนึ่งกระป๋องถูกเขย่าอย่างแรง และกระป๋องทั้งหมดจะถูกสับเปลี่ยนตำแหน่งกัน ผู้เล่นจะผลัดกันเปิดกระป๋องเบียร์ใต้จมูกของตน คนที่เปิดกระป๋องที่ถูกเขย่า (ทำให้เบียร์พุ่งใส่จมูก) จะถือว่าเป็นผู้แพ้^[13]

ทั้งสองเกมนี้ไม่อันตรายถึงชีวิตเมื่อเทียบกับเกมต้นฉบับที่ใช้ ปืน ซึ่งแทบจะก่อให้เกิดความตายเกือบทุกครั้งที่เล่น

• ทัศนคติต่อต้าน
• การบังคับให้ฆ่าตัวตาย