วอยีสลาฟ คอชตูนีตซา

วอยีสลาฟ คอชตูนีตซา
Војислав Коштуница
คอชตูนีตซาในปี 2006
นายกรัฐมนตรีเซอร์เบีย คนที่ 8
ดำรงตำแหน่ง 4 มีนาคม 2004 – 7 กรกฎาคม 2008
ประธานาธิบดี	ดราแกน มาร์ชิชานิน (รักษาการ) วอยีสลาฟ มิไฮโลวิช (รักษาการ) เปรดราก มาร์กอวิช (รักษาการ) บอริส ทาดิช
รอง	มิโรลจุบ ลาบุส อิวานา ดูลิช-มาร์โควิช โบซิดาร์ เดลลิช
ก่อนหน้า	โซราน ซิฟโควิช
ถัดไป	มีร์โก เวตโควิช
ประธานาธิบดียูโกสลาเวีย คนที่ 4
ดำรงตำแหน่ง 7 ตุลาคม 2000 – 7 มีนาคม 2003
นายกรัฐมนตรี	โมมีร์ บูลาโตวิช โซรัน ซิซิช ดรากีซา เปซิช
ก่อนหน้า	สลอบอดัน มีลอเชวิช
ถัดไป	สเวทอซาร์ มารอวิช
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	(1944-03-24) 24 มีนาคม ค.ศ. 1944 (80 ปี) เบลเกรด, เซอร์เบียภายใต้การยึดครอง
พรรคการเมือง	พรรคประชาธิปัตย์เซอร์เบีย (1990–1992) พรรคประชาธิปไตยเซอร์เบีย (1992–2014)
คู่สมรส	โซริกา ราโดวิช (สมรส 1976; 2015)
ศิษย์เก่า	มหาวิทยาลัยเบลเกรด
ลายมือชื่อ

วอยีสลาฟ คอชตูนีตซา (เซอร์เบีย: Војислав Коштуница, ออกเสียง: [ʋǒjislaʋ koʃtǔnit͡sa] ( ฟังเสียง); เกิด 24 มีนาคม 1944) เป็นอดีตนักการเมืองชาวเซอร์เบีย ซึ่งดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนสุดท้ายของสหพันธ์สาธารณรัฐยูโกสลาเวีย ตั้งแต่ปี 2000 ถึง 2003 และเป็นนายกรัฐมนตรีของเซอร์เบียตั้งแต่ปี 2004 ถึง 2008^[1]

คอชตูนีตซาชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดียูโกสลาเวียในปี 2000 ในฐานะผู้สมัครจากกลุ่มพันธมิตรประชาธิปไตยฝ่ายค้านแห่งเซอร์เบีย (DOS) ซึ่งนำไปสู่การโค่นล้มสลอบอดัน มีลอเชวิช และการยกเลิกการคว่ำบาตรระหว่างประเทศต่อยูโกสลาเวีย เขาคัดค้านความร่วมมืออย่างเคร่งครัดกับศาลอาญาระหว่างประเทศสำหรับอดีตยูโกสลาเวีย (ICTY) และพรรคของเขาออกจากรัฐบาลผสมเพื่อประท้วงการตัดสินใจส่งผู้ร้ายข้ามแดนไปยังศาลอาญาระหว่างประเทศ หลังการเลือกตั้งรัฐสภาเซอร์เบีย 2003 ซึ่งเป็นการเลือกตั้งครั้งแรกหลังจากการยุบพันธมิตร DOS และการลอบสังหารนายกรัฐมนตรีซอรัน ดินดิช คอชตูนีตซาได้จัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างน้อยโดยได้รับการสนับสนุนจากมีลอเชวิชและพรรคสังคมนิยมเซอร์เบีย และกลายเป็นหัวหน้ารัฐบาล เขาเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญในการนำรัฐธรรมนูญฉบับแรกของเซอร์เบียที่เป็นเสรี รวมถึงการประกาศว่าเซอร์เบียเป็นประเทศที่เป็นกลาง ในช่วงรัฐบาลชุดที่ 2 ของเขา (2007-2008) เขาไม่เห็นด้วยกับการลงนามในข้อตกลงการรักษาเสถียรภาพและสมาคม (SAA) กับสหภาพยุโรป ซึ่งนำไปสู่การล่มสลายของรัฐบาลหลังจากผ่านไปหนึ่งปี และการเลือกตั้งในช่วงต้นได้รับชัยชนะจากพรรคที่ฝักใฝ่ยุโรป

เขาเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งและเป็นประธานาธิบดีคนแรกของพรรคประชาธิปไตยเซอร์เบียนับตั้งแต่ก่อตั้งในปี 1992 จนถึงวันที่ 19 มีนาคม 2014 เมื่อเขาลาออกจากตำแหน่งประธานพรรคและออกจากการเมืองที่กระตือรือร้นหลังจากพรรคของเขาล้มเหลวในการเข้าสู่เกณฑ์ 5% เพื่อเข้าสู่เลือกตั้งรัฐสภาครั้งแรกในประวัติศาสตร์^[2] ในเดือนตุลาคม 2014 เขาออกจากพรรคหลังจากไม่เห็นด้วยกับผู้นำพรรคใหม่ในเรื่องที่เขามองว่าเป็นการละทิ้งนโยบายความเป็นกลางทางการเมือง^[3] ในเดือนพฤศจิกายน 2014 เขาเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้ง "ขบวนการรัฐแห่งเซอร์เบีย" ฝ่ายขวาที่ไม่เชื่อเรื่องเงินยูโร^[4][5]