วัดสน
วัดสน เป็นวัดราษฎร์ สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ตั้งอยู่ริมคลองแจงร้อน ในแขวงราษฎร์บูรณะ เขตราษฎร์บูรณะ กรุงเทพมหานคร วัดสร้างขึ้นเมื่อราวปี พ.ศ. 2400 จากการสันนิษฐานอุโบสถหลังเดิมที่รื้อถอนเมื่อ พ.ศ. 2458 แต่เดิมบริเวณนี้มีต้นสนอยู่มาก จึงได้ชื่อว่า วัดต้นสน ต่อมาชาวบ้าน เรียกสั้น ๆ ว่า วัดสน วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อใดไม่แน่ชัด คาดว่า ราว พ.ศ. 2415 วัดยังมีการจัดตั้งโรงเรียนการสอนพระปริยัติธรรม วัดมีการจัดทำวัตถุมงคล เช่น ตระกรุด 7 ดอก ตะกรุดโทนกุมารทอง ตะกรุดเดี่ยวหรือพิรอดแขน ผ้ายันต์[1] อาคารเสนาสนะอุโบสถกว้าง 6 เมตร ยาว 12 เมตร มีเครื่องลายครามประดับทั้งหน้าและหลัง ภายในมีภาพจิตรกรรมฝาผนังทั้ง 4 ด้าน เล่าเรื่องพุทธประวัติและทศชาติชาดก มีพระพุทธรูป 3 องค์ โดยองค์ประธานสร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 6 ส่วนอีก 2 องค์ เป็นพระพุทธรูปเก่าแก่ตั้งแต่อุโบสถหลังเดิม มีกุฏิ 20 หลัง มีหอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญ 2 หลัง หลังแรกสร้างด้วยไม้สักมีอายุเก่าแก่กว่า 100 ปี อีกหลังมีบันไดพระยานาคทอดยาวขี้นไปสูง สามารถมองเห็นทิวทัศน์ที่สวยงามของกรุงเทพมหานคร และรูปเหมือนหลวงปู่โม้ เป็นเกจิอาจารย์ที่ชาวราษฎร์บูรณะรู้จักดี[2] อ้างอิง
|