สถาบันภาษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สถาบันภาษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (อังกฤษ: Chulalongkorn University Language Institute) หรือที่เรียกกันโดยย่อว่า คูลี่ (CULI) เป็นสถาบันหนึ่งในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการในวันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 มีวัตถุประสงค์สำคัญคือการให้บริการทางวิชาการด้านวิชาภาษาอังกฤษให้กับหน่วยงานต่าง ๆ ในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สำหรับคณะวิชาต่าง ๆ สถาบันภาษาจะส่งอาจารย์สอนวิชาภาษาอังกฤษพื้นฐานไปทำการสอนในคณะนั้น ๆ ยกเว้นนิสิตทั้งหลักสูตรภาษาไทยและหลักสูตรนานาชาติของคณะอักษรศาสตร์ จึงทำให้นิสิตจุฬาฯ หลักสูตรภาษาไทยในคณะอื่น ๆ ที่ไม่ใช่คณะอักษรศาสตร์ จะต้องผ่านการเรียนภาษาอังกฤษขั้นพื้นฐานจากสถาบันภาษาทุกคน ไม่มีข้อยกเว้นตามระดับคะแนนสอบเข้าวิชาภาษาอังกฤษเหมือนในมหาวิทยาลัยอื่น ๆ และสถาบันภาษายังจัดการสอนวิชาภาษาอังกฤษให้เหมาะสมกับคณะวิชานั้น ๆ อีกด้วย นอกจากหน้าที่ในการจัดสอนวิชาภาษาอังกฤษแล้ว สถาบันภาษายังมีศูนย์การเรียนรู้ด้วยตัวเองเพื่อสนุนทักษะการใช้ภาษาอังกฤษในทุกทักษะ[1] สถาบันภาษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีที่ตั้งอยู่ที่อาคารเปรมบุรฉัตร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เลขที่ 254 ถนนพญาไท แขวงปทุมวัน เขตปทุมวัน กรุงเทพมหานคร 10330[2] ประวัตินับตั้งแต่มีการสถาปนาจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยจนถึงปี พ.ศ. 2513 การเรียนการสอนภาษาอังกฤษในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเป็นเรื่องที่สำคัญและมีอยู่ในทุกภาคส่วนทางวิชาการของจุฬาฯ ตลอดช่วงระยะเวลานี้คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเป็นองค์กรหลักในการจัดการเรียนการสอนให้กับหลายคณะและนิสิตของคณะอักษรศาสตร์เองด้วย ทำให้ไม่สามารถจัดการเรียนการสอนได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในปี พ.ศ. 2515 ก่อนมีการจัดการให้เป็นระเบียบร่วมกับบริติช เคานซิล ดร.ฟรานซิส ซี. จอห์นสัน ได้ทำการสำรวจระบบการสอนภาษาอังกฤษที่มีอยู่เดิมของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เขาได้ให้คำแนะนำที่สำคัญว่า มหาวิทยาลัยควรมีการจัดตั้งสถาบันส่วนกลางของมหาวิทยาลัยเพื่อให้บริการการสอนระดับกับนิสิตระดับปริญญาตรีทุกคน ราวสองเดือนต่อมา จุฬาฯ รับแนวคิดนี้และจัดตั้งคณะกรรมการเพื่อจัดทำรายละเอียดเพื่อจัดตั้งสถาบันลักษณะที่ ดร.ฟรานซิส ได้แนะนำมา ในขณะเดียวกันจุฬาฯ ก็ได้ติดต่อบริติช เคานซิลเพื่อขอความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญเพื่อให้คำแนะนำเกี่ยวกับโครงการจัดตั้งสถาบันนี้ แต่ไม่สามารถทำได้เนื่องจากมีปัญหาบางอย่างในการเจรจาระหว่างรัฐบาลสหราชอาณาจักรกับกรมวิเทศสหการ (Department of Technical and Economic Cooperation – DTEC) เหตุนี้ทำให้โครงการต้องถูกพักเอาไว้ชั่วคราวจนถึงปี พ.ศ. 2518 จุฬาฯได้ดำเนินโครงการสถาบันภาษาต่อ[3] ในปี พ.ศ. 2520 โครงสถาบันภาษาได้พัฒนาครั้งใหญ่สถาบันภาษาได้ก่อตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยตามประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 11 ลงวันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2520 เพื่อให้บริการสอนและฝึกฝนภาษาอังกฤษ พร้อมทั้งการทำงานวิจัยและทดลองพัฒนาการเรียนการสอน ในปัจจุบันสถาบันภาษาได้ทำการสอนภาษาอังกฤษให้กับคณะวิชาทุกคณะในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยพร้อมกับการส่งเสริมลักษณะนิสัยให้นิสิตสืบค้นและพัฒนาทักษะตามความสนใจ[1] ศูนย์การเรียนรู้ด้วยตนเองสถาบันภาษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ได้จัดตั้งศูนย์การเรียนรู้ด้วยตนเอง (Self Access Learning Center; SALC) ที่อาคารเปรมบุรฉัตร ชั้นสองตั้งแต่ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2533 ตามแนวคิดใหม่ว่า มหาวิทยาลัยเป็น "แหล่งค้นคว้าวิจัย" (College of Inquiry) ทั้งนี้ถือได้ว่าเป็นศูนย์การเรียนรู้ด้วยตนเองแห่งแรกๆ ของประเทศไทย ภายในศูนย์ฯ ได้จัดเตรียมทรัพยากรสารสนเทศภาษาอังกฤษหลากหลาย และคอมพิวเตอร์ติดตั้งซอฟต์แวร์สำหรับฝึกทักษะ ฟัง พูด อ่าน เขียน เช่น Tell Me More, English Discoveries, English20 Interactive[4] บริการพื้นที่สำหรับกิจกรรมการเรียนรู้หลายอย่างแก่นิสิตจุฬาฯ ดังนี้
รายการอ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|