|
สะพานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
สะพานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช หรือที่รู้จักในนาม สะพานสาทร หรือ สะพานตากสิน เป็นสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา เชื่อมถนนสาทร (เขตสาทรและเขตบางรัก) กับถนนกรุงธนบุรี (เขตคลองสาน) เป็นสะพานคู่แยกขาเข้า-ขาออก และเว้นเนื้อที่ระหว่างสะพานไว้เผื่อสร้างระบบขนส่งมวลชนอื่น โดยปัจจุบัน พื้นที่ระหว่างสะพานเป็นรางรถไฟฟ้าบีทีเอสสายสีลม และพื้นที่ในฝั่งพระนครยังเป็นที่ตั้งของสถานีสะพานตากสินอีกด้วย ประวัติคณะรัฐมนตรีมีมติรับหลักการสร้างสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาตรงปลายถนนสาทรเมื่อวันที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2510 โดยพิจารณาสถานที่ตั้งสะพานที่เห็นว่ามีความเหมาะสมอยู่ 2 ที่ คือปลายถนนสาทรกับปลายถนนสีลม คณะรัฐมนตรีมีมติเมื่อวันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2511 ให้กรมโยธาเทศบาลเป็นผู้ดำเนินงานและให้กรมวิเทศสหการติดต่อรัฐบาลญี่ปุ่นเพื่อขอความช่วยเหลือด้านผู้เชี่ยวชาญ รัฐบาลญี่ปุ่นส่งผู้เชี่ยวชาญ 4 คน มาสำรวจเวลาประมาณ 1 เดือน และส่งรายงานการศึกษา คณะรัฐมนตรีได้ลงมติเมื่อวันที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2512 ให้สร้างสะพานที่ปลายถนนสาทร เดิมจะขอกู้เงินจากธนาคารพัฒนาเอเชียแต่รัฐบาลญี่ปุ่นให้อัตราดอกเบี้ยที่ต่ำกว่า ระยะปลอดชำระหนี้และกำหนดเวลาชำระคืนยาวกว่า รวมถึงยอมให้นำเงินกู้บางส่วนมาแลกเป็นเงินบาทได้อีกด้วย รัฐบาลไทยจึงได้ลงนามสัญญากู้กับรัฐบาลญี่ปุ่น ในวันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2520 ได้มีการตราพระราชบัญญัติเวนคืนที่ดินซึ่งมีพื้นที่ที่ถูกเวนคืนจำนวน 126 ไร่ คิดเป็นเงินค่าที่ดินและรื้อถอนสิ่งก่อสร้างประมาณ 278 ล้านบาท การก่อสร้างประสบกับปัญหาโดยเฉพาะเรื่องการเวนคืนที่ดินและการรื้อย้ายสาธารณูปโภคเรื่อยมา ทำให้เกิดความล่าช้า จากกำหนดระยะเวลาการก่อสร้าง 30 เดือน ต้องขยายต่อมาอีก 16 เดือนจึงแล้วเสร็จ[1] สะพานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช สร้างขึ้นเพื่อสมโภชในวาระที่กรุงรัตนโกสินทร์ครบรอบ 200 ปี ในปี พ.ศ. 2525 พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตรเสด็จเป็นองค์ประธานในพิธีเปิดเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2525 ก่อนสร้างและเปิดใช้ แม่น้ำเจ้าพระยาบริเวณนี้จะหนาแน่นไปด้วยเรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ เรือสินค้าและเรือโดยสาร ผ่านเข้ามาจอดตามท่าเรือทางตอนเหนือของกรุงเทพมหานคร เมื่อสะพานแห่งนี้เปิดใช้แล้ว เป็นผลให้เรือเดินสมุทรขนาดใหญ่ไม่สามารถเข้าสู่แม่น้ำเจ้าพระยาทางตอนเหนือได้ เพราะสะพานตั้งอยู่ทางตอนใต้ของแม่น้ำเจ้าพระยาใกล้กับปากแม่น้ำ และไม่สามาถเปิดให้เรือแล่นผ่านได้ เรือเดินสมุทรขนาดใหญ่จึงต้องย้ายสถานที่จอดไปเป็นที่ท่าเรือกรุงเทพ ในเขตคลองเตยแทนนับตั้งแต่นั้น สะพานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราชเป็นที่รู้กันของชาวกรุงเทพฯ ว่าประสบปัญหาการจราจรอย่างหนัก โดยเฉพาะขาเข้าฝั่งพระนคร เนื่องจากปริมาณรถมาก และเชิงสะพานฝั่งพระนครมีสัญญาณไฟจราจร จึงเป็นการปิดกั้นกระแสรถจากฝั่งธนบุรีซึ่งมีปริมาณมากให้ไหลไปได้ช้า โดยเฉพาะชั่วโมงเร่งด่วนที่มีปริมาณรถมากเป็นพิเศษ นอกจากนี้ยังมีโรงเรียนกรุงเทพคริสเตียนตั้งอยู่ปลายสะพานทางฝั่งพระนครซึ่งในช่วงเวลาเช้าจะมีผู้ปกครองจอดรถเพื่อส่งเด็กนักเรียนเป็นจำนวนมาก และใช้เวลานานมาก ซึ่งเป็นที่มาส่วนหนึ่งของการจราจรที่ติดขัดเป็นพิเศษ[2] ข้อมูลทั่วไป
ทัศนียภาพดูเพิ่มอ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
13°43′08″N 100°30′45″E / 13.718791°N 100.512543°E  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ สะพานสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.jpg)
.jpg)
