บทความนี้
ต้องการตรวจสอบความถูกต้องจากผู้เชี่ยวชาญในเรื่องนั้น ๆ โปรดเพิ่มพารามิเตอร์
reason หรือ
talk ลงในแม่แบบนี้เพื่ออธิบายปัญหาของบทความ
เมื่อวางแท็กนี้ ให้พิจารณาเชื่อมโยงคำขอนี้ กับโครงการวิกิ
สาธารณรัฐไครเมีย (อังกฤษ : Republic of Crimea ; รัสเซีย : Респýблика Крым ; ยูเครน : Республіка Крим ; ตาตาร์ไครเมีย : Qırım Cumhuriyeti ) เป็นสาธารณรัฐที่ประกาศตนเป็นส่วนหนึ่งของประเทศรัสเซีย ถือครองดินแดนส่วนใหญ่ของคาบสมุทรไครเมีย ในทะเลดำ ทางใต้ของประเทศยูเครน อธิปไตยเหนือดินแดนดังกล่าวยังพิพาทกันระหว่างประเทศยูเครนกับรัสเซีย
สาธารณรัฐไครเมียก่อตั้งขึ้นจากผลแห่งการลงประชามติไครเมีย พ.ศ. 2557 เมื่อวันที่ 17 มีนาคม 2557 โดยรัสเซียรับรองเอกราชของสาธารณรัฐไครเมียในวันเดียวกับที่ก่อตั้ง[ 13] ในวันรุ่งขึ้น ประเทศดังกล่าวขอเข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของประเทศรัสเซีย[ 14] และมีการลงนามร่างกฎหมายเพื่อเปิดทางให้ดำเนินการได้[ 15] ซึ่งการรวมไครเมียเข้ากับรัสเซียดังกล่าวไม่ได้รับการรับรองจากนานาชาติโดยทั่วไป การขอเข้าเป็นส่วนหนึ่งของรัสเซียได้รับสิทธิแยกกัน โดยสิทธิหนึ่งแก่อดีตสาธารณรัฐปกครองตนเองไครเมีย และอีกสิทธิหนึ่งแก่เซวัสโตปอล [ 16]
วันที่ 18 มีนาคม 2557 รัสเซียและไครเมียได้ลงนามสนธิสัญญาการเข้าร่วมของสาธารณรัฐไครเมียและเซวัสโตปอลในสหพันธรัฐรัสเซียหลังการปราศรัยต่อรัฐสภาของประธานาธิบดีปูติน ในช่วงเปลี่ยนผ่านซึ่งจะมีถึงวันที่ 1 มกราคม 2558 ทั้งสองฝ่ายจะระงับประเด็นการรวมเข้าเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันของไครเมียและเซวัสโตปอล "ในระบบเศรษฐกิจ การเงิน สินเชื่อ และกฎหมายของสหพันธรัฐรัสเซีย"[ 17]
จนถึงวันที่ 18 มีนาคม 2557 มีเพียงสี่ประเทศเท่านั้นที่รับรองเอกราชของสาธารณรัฐไครเมีย โดยมีหนึ่งประเทศที่เป็นรัฐสมาชิกสหประชาชาติ คือ รัสเซีย อับฮาเซีย นากอร์โน-คาราบัค และเซาท์ออสซีเชีย
ก่อนหน้านี้ ในวันที่ 11 มีนาคม 2557 ทั้งสองเขตเคยอนุมัติมติร่วมแสดงเจตจำนงประกาศอิสรภาพ[ 18] ตลอดจนมติแสดงเจตนารวมกับรัสเซีย รัฐบาลทั้งสองเรียกร้องให้มีการลงประชามติเพื่อจุดประสงค์นี้ แม้ว่าเสียงส่วนใหญ่ที่ไปออกเสียงลงคะแนนในการลงประชามตินี้ออกเสียงสนับสนุนเอกราชจากยูเครน แต่นานาชาติไม่รับรองความชอบธรรมและความเป็นธรรมของการออกเสียงดังกล่าว โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพราะการลงประชามตินี้เกิดขึ้นในสถานการณ์ที่รัสเซียกำลังยึดครองคาบสมุทรไครเมียอยู่
ประวัติศาสตร์
เอกราชและกลับสู่รัสเซีย
วันที่ 17 มีนาคม 2557 เกิดการลงประชามติ ผลปรากฏว่า ไครเมียประกาศเอกราชจากยูเครน และเข้าสู่การเป็นสาธารณรัฐของรัสเซีย รัฐสภาไครเมียประกาศอิสรภาพจากยูเครนอย่างเป็นทางการ และขอเข้าเป็นส่วนหนึ่งของสหพันธรัฐรัสเซียอย่างเต็มตัว รัสเซียรับรองเอกราชของไครเมียในวันเดียวกัน
การปกครอง
ไครเมียมีการปกครองโดยมีรัฐสภาไครเมียเป็นนิติบัญญัติ และมีนายกรัฐมนตรีเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหาร ส่วนประมุขขึ้นตรงกับประธานาธิบดีรัสเซีย
อ้างอิง
↑ "Crimea becomes part of vast Southern federal district of Russia" (ภาษาอังกฤษ). Ukraine Today . 28 July 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 29 July 2016. สืบค้นเมื่อ 28 July 2016 .
↑ Президент Российской Федерации. Указ №849 от 13 мая 2000 г. «О полномочном представителе Президента Российской Федерации в федеральном округе». Вступил в силу 13 мая 2000 г. Опубликован: "Собрание законодательства РФ", No. 20, ст. 2112, 15 мая 2000 г. (President of the Russian Federation. Decree #849 of May 13, 2000 On the Plenipotentiary Representative of the President of the Russian Federation in a Federal District . Effective as of May 13, 2000.).
↑ Госстандарт Российской Федерации. №ОК 024-95 27 декабря 1995 г. «Общероссийский классификатор экономических регионов. 2. Экономические районы», в ред. Изменения №5/2001 ОКЭР. (Gosstandart of the Russian Federation. #OK 024-95 December 27, 1995 Russian Classification of Economic Regions. 2. Economic Regions , as amended by the Amendment #5/2001 OKER. ).
↑ "Putin reveals secrets of Russia's Crimea takeover plot" (ภาษาอังกฤษ). BBC. 9 March 2015. สืบค้นเมื่อ 3 August 2016 . Crimea was formally absorbed into Russia on 18 March, to international condemnation, after unidentified gunmen took over the peninsula.
↑ "Crimea Deputies Back Acting Leader Sergei Aksyonov to Head Republic – News" . The Moscow Times .
↑ Федеральная служба государственной статистики (Federal State Statistics Service) (2004-05-21). "Территория, число районов, населённых пунктов и сельских администраций по субъектам Российской Федерации (Territory, Number of Districts, Inhabited Localities, and Rural Administration by Federal Subjects of the Russian Federation )" . Всероссийская перепись населения 2002 года (All-Russia Population Census of 2002) (ภาษารัสเซีย). Federal State Statistics Service. สืบค้นเมื่อ 2011-11-01 .
↑ "26. Численность постоянного населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2018 года" . สืบค้นเมื่อ 23 มกราคม 2019 .
↑ "Об исчислении времени" . Официальный интернет-портал правовой информации (ภาษารัสเซีย). 3 June 2011. สืบค้นเมื่อ 19 January 2019 .
↑ "Order of Interior Ministry of Russia №316" . Interior Ministry of Russia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2020-08-06. สืบค้นเมื่อ 11 April 2014 .
↑ Для крымских автомобилистов приготовили новые номера . Segodnya (ภาษารัสเซีย). 2 April 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 6 July 2015. สืบค้นเมื่อ 6 July 2015 .
↑ 11.0 11.1 "Putin addresses Russia's parliament in Crimea" . al Jazeera .
↑ ภาษาอย่างเป็นทางการของสหพันธ์ตามมาตรา 68.1 ของรัฐธรรมนูญแห่งสหพันธรัฐรัสเซีย
↑ http://en.ria.ru/russia/20140317/188525924/Russia-Recognizes-Crimeas-Independence.html
↑ "Ukraine 'will never accept' Crimea annexation, President says" . CNN. สืบค้นเมื่อ 17 March 2014 .
↑ "Ukraine crisis: Putin signs Russia-Crimea treaty" . BBC News. สืบค้นเมื่อ 18 March 2014 .
↑ "Kremlin: Crimea and Sevastopol are now part of Russia, not Ukraine" . CNN. 18 March 2014. สืบค้นเมื่อ 18 March 2014 .
↑ "Treaty to accept Crimea, Sevastopol to Russian Federation signed" . Russia Today . March 18, 2014.
↑ "Парламент Крыма принял Декларацию о независимости АРК и г. Севастополя" . Государственный Совет Республики Крым. 11 March 2014. สืบค้นเมื่อ 18 March 2014 .
แหล่งข้อมูลอื่น