สายหลักชูโอ

สายหลักชูโอ
JB JC CO
รถรุ่น E353 series ขบวน ซูเปอร์อาซูซะ ระหว่าง ทากาโอะ กับ ซางามิโกะ
ข้อมูลทั่วไป
ชื่อลำลอง	中央本線
ที่ตั้ง	โตเกียว, คานางาวะ, ยามานาชิ, นางาโนะ, กิฟุ, ไอจิ
ปลายทาง	โตเกียว นาโงยะ
จำนวนสถานี	112
การดำเนินงาน
รูปแบบ	รถไฟระหว่างเมือง, รถไฟเชื่อมภูมิภาค, รถไฟชานเมือง
ผู้ดำเนินงาน	JR ตะวันออก, JR ตอนกลาง
ประวัติ
เปิดเมื่อ	11 เมษายน ค.ศ. 1889 (ข้อผิดพลาด: แม่แบบ:อายุปีและวัน รองรับเฉพาะปีพุทธศักราช หากใช้เป็นคริสต์ศักราช กรุณาใช้ แม่แบบ:Age in years and days)
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง	424.6 km (263.8 mi)
รางกว้าง	1067 มม.
ระบบจ่ายไฟ	1,500 V DC จ่ายไฟเหนือหัว
ความเร็ว	130 km/h (81 mph)
แผนที่เส้นทาง

สายหลักชูโอ (ญี่ปุ่น: 中央本線; โรมาจิ: Chūō-honsen) หรือเรียกสั้นๆว่า สายชูโอ เป็นหนึ่งในทางรถไฟสายหลักในประเทศญี่ปุ่น เชื่อมระหว่างโตเกียวและนาโงยะ แม้ว่าการเดินทางระหว่างสองเมืองนี้ หากใช้สายหลักโทไกโดจะใช้เวลาที่สั้นกว่าก็ตาม ทางรถไฟสายนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองช่วงก็คือ สายชูโอตะวันออก ที่ดำเนินงานโดย JR ตะวันออก และ สายชูโอตะวันตก ที่ดำเนินงานโดย JR ตอนกลาง โดยมีสถานีรถไฟชิโนโนอิเป็นสถานีเปลี่ยนผ่านเขตดำเนินงาน

ความหมายสัญลักษณ์

• รถธรรมดา (จอดทุกสถานี):
  • ธ: รถธรรมดาของสายชูโอ-โซบุ
  • ต: รถธรรมดาจาก/ถึงโตเกียวในช่วงรุ่งเช้าและดึก
  • ท: รถธรรมดาที่วิ่งผ่านสายโทไซ
• รถด่วน (สายชูโอ):
  • ด: รถด่วน
  • ดช: รถด่วนชานเมือง
  • ดพ: รถด่วนพิเศษชูโอ / รถด่วนพิเศษโอเมะ วิ่งผ่านสายโอเมะ
  • ดพช: รถด่วนพิเศษชานเมือง
• สถานีที่ไม่จอดแทนด้วยสัญลักษณ์ " | "