สารละลายเกลือแกง ในน้ำ ทางเคมี สารละลาย (อังกฤษ : solution ) คือสารผสม ที่เป็นเนื้อเดียวกัน ซึ่งมีสสารหนึ่งชนิดหรือมากกว่าเป็นตัวละลาย ละลายอยู่ในสารอีกชนิดหนึ่งซึ่งเป็นตัวทำละลาย ไม่เพียงแต่ของแข็ง ที่สามารถละลาย ในของเหลว เหมือนเกลือ หรือน้ำตาล ที่ละลายในน้ำ (หรือแม้แต่ทองคำ ที่ละลายในปรอท แล้วเกิดเป็นอะมัลกัม (amalgam)) แต่ก๊าซ ก็สามารถละลายในของเหลวได้ เช่น คาร์บอนไดออกไซด์ หรือออกซิเจน สามารถละลายในน้ำได้
สารละลายอุดมคติ (ideal solution) คือการที่ปฏิกิริยาระหว่าง โมเลกุล ของตัวทำละลายกระทำซึ่งกันและกันมีค่าเท่ากับปฏิกิริยาระหว่างตัวทำละลายกับตัวถูกละลาย แล้วคุณสมบัติของสารละลายในอุดมคติสามารถคำนวณได้โดยผลรวมเชิงเส้น (linear combination) ของคุณสมบัติของส่วนประกอบของตัวมันตัวทำละลาย (solvent) ตามความหมายแบบเดิมคือ สารในสารละลายที่มีปริมาณมากกว่าตัวถูกละลาย ถ้าทั้งตัวถูกละลายและตัวทำละลายมีปริมาณเท่ากัน (เช่น สารละลายมี เอทานอล 50% และ น้ำ 50%) คำจำกัดความเกี่ยวกับตัวทำละลายและตัวถูกละลายจะมีความสำคัญน้อยลงแต่โดยทั่วไปสารที่มีปริมาณมากกว่าจะถูกกำหนดให้เป็นตัวทำละลาย
สารละลายแบ่งออกเป็นหลายประเภทดังนี้:
Streitwieser, Andrew; Heathcock, Clayton H.; Kosower, Edward M. (1992). Introduction to Organic Chemistry (4th ed.). Macmillan Publishing Company, New York. ISBN 0-02-418170-6 .
