สโมสรฟุตบอลวีแกนแอทเลติก

วีแกน แอธเลติก

ชื่อเต็ม	สโมสรฟุตบอลวีแกนแอทเลติก (Wigan Athletic Football Club)
ฉายา	เดอะ ลาติกส์ (The Latics)
ก่อตั้ง	1932
สนาม	ดีดับเบิลยู สเตเดียม วีแกน, อังกฤษ
ความจุ	25,138 ที่นั่ง[1]
ประธาน	ดาร์เรน รอยล์
ผู้จัดการ	Shaun Maloney
ลีก	ลีกวัน
2022–23	ลีกวัน, อันดับที่ 12
เว็บไซต์	เว็บไซต์สโมสร
สีชุดทีมเหย้า สีชุดทีมเยือน

สโมสรฟุตบอลวีแกนแอทเลติก (อังกฤษ: Wigan Athletic F.C.) หรือเรียกสั้น ๆ ว่า วีแกน (Wigan) เป็นสโมสรฟุตบอลระดับอาชีพของอังกฤษ ตั้งอยู่ที่เมืองวีแกน เทศมณฑลเกรเทอร์แมนเชสเตอร์ ลงแข่งขันในลีกวัน มีสนามเหย้าชื่อดีดับเบิลยูสเตเดียม ในเมืองวีแกน โดยแบ่งกันใช้สนามกับสโมสรรักบี้ วีแกนวอร์ริเออร์ส

วีแกน แอทเลติก เคยลงแข่งขันในระดับพรีเมียร์ลีก ในช่วงระหว่างปี ค.ศ.2005−2013 โดยได้รับการบันทึกว่าเป็นสโมสรฟุตบอลที่มีอายุน้อยที่สุดที่ได้ลงเล่นในพรีเมียร์ลีกที่ 81 ปี

โดยสโมสรเคยได้แชมป์รายการสำคัญเพียงรายการเดียว คือเอฟเอคัพ ในฤดูกาล 2012–13 ด้วยการเอาชนะสโมสรแมนเชสเตอร์ซิตี ซึ่งเป็นสโมสรที่ใหญ่กว่าไปได้ 1–0 แต่ทว่าในฤดูกาลเดียวกันนั้นเองสโมสรกลับต้องตกชั้นจากพรีเมียร์ลีก โดยถือเป็นสโมสรแรกและสโมสรเดียวจนถึงปัจจุบันนี้ที่ได้แชมป์เอฟเอคัพ แต่กลับต้องตกชั้นลงไปเล่นในลีกที่ต่ำกว่า^[2]

ในการแข่งขันฟุตบอลถ้วยของยุโรป สโมสรเคยเข้าร่วมการแข่งขันยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2013–14

ก่อตั้งขึ้นในปีค.ศ. 1932 หลังการยุบทีมของสโมสรท้องถิ่น วีแกนโบโรเพียงหนึ่งปี ซึ่งทางวีแกนแอทเลติก ได้ทำการซื้อสนามสปริงฟีลด์ปาร์ค จากวีแกนโบโรอีกด้วย จากนั้นพวกเขาก็ได้รับเลือกให้เข้าสู่เชสเชียร์เคาน์ตีลีก
ในช่วงเริ่มต้นของสโมสรนั้น ผลงานที่โดดเด่นที่สุดคือ การที่สโมสรนั้นชนะคาร์ไลลส์ยูไนเต็ด ไป 6-1 ในเอฟเอ คัพรอบแรก ฤดูกาล 1934-35 ซึ่งเป็นสถิติสูงสุดในฟุตบอลถ้วย ที่ทีมจากนอกลีก ชนะทีมจากในลีก ซึ่งเป็นสถิติจนถึงทุกวันนี้ ต่อมาในปีค.ศ. 1945 วีแกนได้ถูกเลือกเข้าไปในอีกลีกคือ เดอะแลงคาเชียร์คอมบิเนชั่น ซึ่งในปีค.ศ. 1950 สโมสรก็พลาดการเข้าสู่ฟุตบอลลีกเพราะสโมสรได้แพ้ให้กับสคันธอร์ปยูไนเต็ด ในการโหวต

ในยุคของ รอย บี.มาติน หัวเรือใหญ่คนเมืองวีแกนแท้ เมื่อปี1944 ได้เข้ามายกระดับทีมจากดีวิชั่น3ในปีดังกล่าว โดยการหากลุ่มทุนจากสมาคมนักตกปลามอร์ซี่ และกลุ่มทุนจากประเทศกรีซ เข้ามาเป็นสปอนเซอร์หลักในช่วงแรกๆ ถึงตัวผู้เล่นคนสำคัญอย่าง โคบี้ อลันแกรนดวงยิงทีมชาติเวลล์ และกองกลางอย่าง ทีโมน ปาเก้ จากเซบีย่า ประกอบกับแผน4-3-3 ที่แตกต่างจากทีมสโมสรอังกฤษในยุคนั้น โดยกุนซือเจมส์ กราเนอร์ ทำสถิติไร้พ่ายติดกันถึง21นัดในปี1945 จากนั้นอีกสองปีวีแกนได้เลื่อนขึ้นดิวิชั่น1 ในยุคที่ทัพหงส์แดงครองหัวตาราง แต่ทว่าในปีแรกที่เลื่อนชั้นต้องพบกับลิเวอร์พลูเป็นนัดแรก และเป็นวีแกนในยุคของกราเนอร์ไล่ถล่มประตูไปได้ถึง0-90 ในรังแอนฟิล เรียกได้ว่าทำหนึ่งประตูต่อหนึ่งนาทีเลยทีเดียว

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

วีแกนได้ขึ้นสู่พรีเมียร์ลีกในฤดูกาล2005/2006 โดยวีแกนจบด้วยอันดับ10 และปาสกาล ชิมบงด้า กองหลังของทีมได้ติดทีมยอดเยี่ยมของฤดูกาลก่อนที่ฤดูกาล2006/2007 วีแกนฟอร์มตกอย่างชัดเจนก่อนที่นัดสุดท้ายวีแกนสามารถเอาชนะเชฟฟิลด์ ยูไนเต็ด 2-1 จบด้วยอันดับ17ซึ่งเหนือโซนตกชั้นไป1อันดับหลังจากนั้นพอล จีเวล ได้ลาออกจากตำแหน่งและเป็นคริส ฮัทชิ่ง เข้ามาคุมทีมแทนก่อนฮัทชิ่งจะโดนปลดออกในเวลาต่อมาวีแกนได้แต่งตั้งสตีฟ บรูซ มาเป็นผู้จัดการทีมและก่อนฤดูกาล2009/2010จะเริ่มขึ้นบรูซได้ลาออกไปคุมซันเดอร์แลนด์หลังจากนั้นวีแกนได้แต่งตั้งโรแบร์โต้ มาร์ติเนซ อดีตนักเตะวีแกนชาวสเปนขึ้นมาเป็นผู้จัดการทีมในฤดูกาล2009-2010 วีแกนสามารถเอาชนะbig 4(แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด,อาร์เซนอล,ลิเวอร์พูล,เชลซี)ได้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ขึ้นชั้นมาเล่นพรีเมียร์ลีกโดยชนะเชลซี3-1 ในช่วงเดือนพฤศจิกายนวีแกนบุกไปแพ้ท็อตแน่มฮ็อตสเปอร์ 9-1 ซึ่งถือว่าแพ้ย่อยยับที่สุดของสโมสรในรอบ31ปีโดยเป็นการแพ้ที่ย่อยยับที่สุดนับตั้งแต่เกมส์ที่แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ชนะ อิปสวิสทาวน์ 9-0 ในปี1995ในฤดูกาลนี้วีแกนทำผลงานได้อย่างย่ำแย่แต่สิ่งที่น่าจดจำในปีนี้คือสามารถพลิกล็อกเอาชนะลิเวอร์พูลได้1-0จากฮูโก้ โรดาเยก้า กองหน้าทีมชาติโคลอมเบียและประตูของเมย์เนอร์ ฟิเกรัว กองหลังทีมชาติฮอนดูรัสในเกมส์พบสโต๊คซึ่งได้รับการยกย่องให้เป็นgoal of the season โดยฟิเกรัวยิงจากครึ่งสนามเข้าประตูแต่สุดท้ายก็จบด้วยการเสมอ2-2

ปัจจุบันวีแกนแอทเลติกได้รับการสนับสนุนจาก 12bet ซึ่งดำเนินงานโดย Pacific Sea Invests S.A. (“PSI”)

หมายเหตุ: ธงชาติที่ปรากฏบ่งบอกให้ทราบว่าผู้เล่นคนนั้นสามารถเล่นให้กับชาติใดตามกฎของฟีฟ่าตามความเหมาะสม เพราะผู้เล่นบางคนอาจถือสองสัญชาติ

เลข ตำแหน่ง สัญชาติ ผู้เล่น 1 GK คริสเตียน วอลตัน (ยืมตัวจากไบรตัน แอนด์ โฮฟ อัลเบียน) 2 DF นาธาน เบิร์น 3 DF แอนโทนี โรบินสัน (ยืมตัวจากเอฟเวอร์ตัน) 4 MF ทอม เนย์เลอร์ 5 DF แซม มุรซี (กัปตันทีม) 8 FW เจมส์ วอห์น 9 FW โจ ฮิวกิลล์ (ยืมตัวจากแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด) 10 MF โจชัว วินดาสส์ 11 FW เกวิน แมสซีย์ 12 DF รีซ เจมส์ (ยืมตัวจากเชลซี) 14 DF อเล็กซ์ บรูซ 15 FW คอลลัม แม็คมานามาน

เลข ตำแหน่ง สัญชาติ ผู้เล่น 16 MF ฌอน แม็คโดนัลด์ 17 MF ไมเคิล จาคอบส์ 18 MF แกรี โรเบิร์ต 19 MF ลีอูนาร์ดู ดา ซิลวา ลอปึช 20 MF แคล ไนสมิธ 21 DF เซดริก กิเปร 22 DF เชย์ ดังค์ลีย์ 23 GK เจมี โจนส์ 26 DF คอลลัม คอนนอลลี (ยืมตัวจากเอฟเวอร์ตัน) 33 DF แดน เบิร์น (ยืมตัวจากไบรตัน แอนด์ โฮฟ อัลเบียน) 36 MF ลี อีแวนส์ (ยืมตัวจากเชฟฟีลด์ ยูไนเต็ด) 41 FW โจ การ์เนอร์

• อีเอฟแอลแชมเปียนชิป
  • รองแชมป์ : 2004–2005
• อีเอฟแอลลีกวัน
  • แชมป์ : 2015–2016, 2017–2018
• เอฟเอคัพ
  • แชมป์ : (2012–2013)^[3]
• ลีกคัพ
  • รองแชมป์ : 2005–2006

• สโมสรฟุตบอลวีแกนแอทเลติก ที่เฟซบุ๊ก