|
อำเภอมะนัง
มะนัง เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดสตูล ที่ตั้งและอาณาเขต อำเภอมะนังตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้
ที่มาของชื่ออำเภอชื่ออำเภอมะนังมาจากคำว่า "ม้ายัง" ม้าหรือรูปม้า ทั้งนี้เนื่องมาจากในท้องถิ่นของอำเภอ มีถ้ำอยู่ถ้ำหนึ่ง ชื่อ ถ้ำระฆังทอง ภายในถ้ำมีรูปปั้นม้าหินอยู่ 1 ตัว เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในหมู่บ้านเป็นสัญลักษณ์ในการเดินทางนัดหมาย ต่อมาเพี้ยนมาเป็น "มะนัง" หรืออาจมาจากภาษามลายู คำว่า " มะนัง " มาจากคำว่า " บือแน " ซึ่งแปลว่า ท้องนา ประวัติท้องที่อำเภอมะนังเดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลแป-ระ อำเภอควนกาหลง ในวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2513 มีประกาศกระทรวงมหาดไทยให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลแป-ระ รวมตั้งเป็นตำบลนิคมพัฒนา[1] และในวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2526 มีประกาศกระทรวงมหาดไทยให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลนิคมพัฒนา รวมตั้งเป็นตำบลปาล์มพัฒนา[2] ต่อมาได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2539 ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองตำบลปาล์มพัฒนา และตำบลนิคมพัฒนา อำเภอควนกาหลง ออกมาตั้งเป็น กิ่งอำเภอมะนังโดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 15 กรกฎาคม ปีเดียวกัน[3] และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอมะนัง ในวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550 มีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 8 กันยายน ปีเดียวกัน[4] การแบ่งเขตการปกครองการปกครองส่วนภูมิภาคอำเภอมะนังแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 2 ตำบล 19 หมู่บ้าน ได้แก่
การปกครองส่วนท้องถิ่นท้องที่อำเภอมะนังประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 2 แห่ง ได้แก่
อ้างอิง
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
