Share to:

 

ฮิมาเลีย (ดาวบริวาร)

ฮิมาเลีย (ดาวบริวาร)

ภาพฮิมาเลียที่ถ่ายโดยยาน กัสซีนี
การค้นพบ
ค้นพบโดย:C. D. Perrine
ค้นพบเมื่อ:3 ธันวาคม ค.ศ.1904[1]
ชื่ออื่น ๆ:Himalian
ลักษณะของวงโคจร
ต้นยุคอ้างอิง 27 สิงหาคม 2019
ระยะจุดใกล้ศูนย์กลางวงโคจรที่สุด:9,782,900 กม.
ระยะจุดไกลศูนย์กลางวงโคจรที่สุด:13,082,000 กม.
รัศมีวงโคจรเฉลี่ย:11,460,000 กม.[2]
ความเยื้องศูนย์กลาง:0.16[2]
อัตราเร็วเฉลี่ย
ในวงโคจร:		3.312 กม./วินาที
ดาวบริวารของ:ดาวพฤหัส
ลักษณะทางกายภาพ
รัศมีเฉลี่ย:102.8 × 70.7 กม. (stellar occultation)[3]
85 กม. (ประมาณจากพื้น)[4][5]
75±10 × 60±10 กม. (ประมาณโดย กัสซินี)[5]
พื้นที่ผิว:~ 90800 km2
ปริมาตร:~ 2570000 km3
มวล:(4.2±0.6)×1018 kg[6]
ความหนาแน่นเฉลี่ย:2.6 g/cm3 (assumed)[4]
1.63 g/cm3 (assuming radius 85 km)[6][a]
ความเร็วหลุดพ้น:~ 0.100 km/s
ความเอียงของแกน:
  • 27.50° (to the ecliptic)
  • 29.59° (to Jupiter's equator)[2]
อัตราส่วนสะท้อน:0.04[4][5]
อุณหภูมิ:~ 124 K
อุณหภูมิพื้นผิว:
ต่ำสุดเฉลี่ยสูงสุด
ลักษณะของบรรยากาศ
ความดันบรรยากาศ
ที่พื้นผิว:		~ 0.062 m/s2 (0.006 g)

ฮิมาเลีย หรือ ไฮเมเลีย (กรีก: Ἱμαλία; อังกฤษ: Himalia; IPA: /hɪmɑːliə/ หรือ /haɪmeɪliə/) เป็นดาวบริวารที่ใหญ่ที่สุดในกลุ่มดาวบริวารผิดปกติของดาวพฤหัสบดี และเป็นดาวบริวารที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 6 ของดาวพฤหัสบดีทั้งหมด ถูกค้นพบโดยชาลส์ ดิลลอน เพอไรน์ (Charles Dillon Perrine) ที่หอดูดาวลิก เมื่อวันที่ 3 ธันวาคม 1904 และตั้งชื่อตามนิมฟ์ฮิมาเลียในตำนานกรีก ที่ให้กำเนิดบุตร 3 คนของเทพซูส (ซึ่งเทียบเท่าดาวพฤหัสบดีในตำนานกรีก)

ลักษณะทางกายภาพ

ฮิมาเลียปรากฏเป็นสีเทา (ไม่มีสี) เช่นเดียวกับดาวบริวารอื่นของกลุ่มซึ่งมี ดัชนีสี BV = 0.62, VR = 0.4, คล้ายกับดาวเคราะห์น้อยชนิดซี วัดโดย แคส ยืนยันไม่มีรูป คลื่น ที่มีการดูดซึมเล็กน้อยที่ 3 ไมครอนซึ่งสามารถ แสดงสถานะของน้ำ

ดูเพิ่ม

Stub icon

บทความดาราศาสตร์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

  1. ↑ Porter, J.G. (1905). "Discovery of a Sixth Satellite of Jupiter". Astronomical Journal. 24 (18): 154B. Bibcode:1905AJ.....24..154P. doi:10.1086/103612.;
    Perrine, C.D. (1905-01-25). "Sixth Satellite of Jupiter Confirmed". Harvard College Observatory Bulletin. 175: 1. Bibcode:1905BHarO.175....1P.;
    Perrine, C.D. (1905). "Discovery of a Sixth Satellite to Jupiter". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 17 (100): 22–23. Bibcode:1905PASP...17...22.. doi:10.1086/121619.;
    Perrine, C.D. (1905). "Orbits of the sixth and seventh satellites of Jupiter". Astronomische Nachrichten. 169 (3): 43–44. Bibcode:1905AN....169...43P. doi:10.1002/asna.19051690304.
  2. ↑ 2.0 2.1 2.2 Jacobson, R. A. (2000). "The orbits of outer Jovian satellites" (PDF). Astronomical Journal. 120 (5): 2679–2686. Bibcode:2000AJ....120.2679J. doi:10.1086/316817.
  3. ↑ N. Smith; R. Venable (12 May 2018). "Jupiter (06) Himalia". www.asteroidoccultation.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-24. สืบค้นเมื่อ 23 July 2018.
  4. ↑ 4.0 4.1 4.2 "Planetary Satellite Physical Parameters". JPL (Solar System Dynamics). 2008-10-24. สืบค้นเมื่อ 2008-12-11.
  5. ↑ 5.0 5.1 5.2 Porco, Carolyn C.; และคณะ (March 2003). "Cassini Imaging of Jupiter's Atmosphere, Satellites, and Rings". Science. 299 (5612): 1541–1547. Bibcode:2003Sci...299.1541P. doi:10.1126/science.1079462. PMID 12624258.
  6. ↑ 6.0 6.1 Emelyanov, N.V. (2005). "The mass of Himalia from the perturbations on other satellites" (PDF). Astronomy and Astrophysics. 438 (3): L33–L36. Bibcode:2005A&A...438L..33E. doi:10.1051/0004-6361:200500143.


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน
Kembali kehalaman sebelumnya