เทสซี อ็องตอนี

เทสซี อ็องตอนี-เดอ นัสเซา
เกิด	เทสซี อ็องตอนี 28 ตุลาคม พ.ศ. 2528 (39 ปี) นครลักเซมเบิร์ก ประเทศลักเซมเบิร์ก
อาชีพ	นักธุรกิจ, ทหาร
คู่สมรส	เจ้าชายหลุยส์แห่งลักเซมเบิร์ก (พ.ศ. 2552–2562) แฟรงก์ ฟลอสเซล (พ.ศ. 2564–ปัจจุบัน)
บุตร	เจ้าชายกาบรีแยลแห่งนัสเซา เจ้าชายโนอาแห่งนัสเซา ทีโอดอร์ ฟลอสเซล
บิดามารดา	ฟร็องซัว อ็องตอนี เรยีน อาน ไฮเดอมันน์

เทสซี อ็องตอนี เดอ นัสเซา (อักษรโรมัน: Tessy Antony de Nassau; 28 ตุลาคม พ.ศ. 2528) เป็นอดีตพระชายาในเจ้าชายหลุยส์แห่งลักเซมเบิร์ก พระโอรสในแกรนด์ดยุกอ็องรีแห่งลักเซมเบิร์ก แกรนด์ดยุกแห่งลักเซมเบิร์กองค์ปัจจุบัน

เทสซีประกาศแยกกันอยู่กับเจ้าชายหลุยส์แห่งลักเซมเบิร์ก และดำเนินการหย่าในสหราชอาณาจักรช่วงเดือนมกราคม พ.ศ. 2560^[1] และการหย่าบรรลุผลในวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2562^[2]

เทสซีเกิดเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2528 มีนามเดิมว่าเทสซี อ็องตอนี เป็นธิดาของฟร็องซัว อ็องตอนี ช่างปูน กับมารดาชื่อเรยีน อาน^[3] มีพี่น้องห้าคน ได้แก่ ไมก์, เจอร์รี (เสียชีวิต; เป็นฝาแฝดของไมก์), แพตตี และรอนนี (พี่ชายฝาแฝดของพระองค์)^[4] เมื่อสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมเทคนิคในเมืองเพเตร็ง ก็เข้าร่วมเป็นทหารของกองทัพลักเซมเบิร์กเช่นเดียวกับพี่ชายฝาแฝด คือ รอนนี อ็องตอนี เมื่อมีพระชันษา 18 ปี

ในช่วงเดือนมีนาคมจนถึงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2547 เธอเข้าร่วมกับปฏิบัติหน้าที่การทหารในยูโกสลาเวียที่เมืองวิโตรวิกา ในกองกำลังรักษาสันติภาพของนาโตภายในคอซอวอ

เทสซีพบกับกับเจ้าชายหลุยส์ เมื่อครั้งเจ้าชายเสด็จเยี่ยมทหารที่ปฏิบัติภารกิจในยูโกสลาเวีย ทั้งสองเสกสมรสกันเมื่อวันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2549 ณ โบสถ์เมืองกิลส์ดอลฟ์ แต่เนื่องจากเทสซีได้ประสูติการพระบุตรก่อนการเสกสมรส ทำให้พระบุตรที่เกิดมามิได้รับการยอมรับจากพระบรมวงศานุวงศ์ ส่งผลให้พระสวามีถูกตัดสิทธิจากการสืบราชบัลลังก์ แต่ยังคงดำรงพระอิสริยยศเป็นเจ้าชายตามเดิม ส่วนเธอและพระบุตรใช้ราชสกุล เดอ นัสเซา และไม่ได้รับการสถาปนาให้มีพระยศใด ๆ^[5]

ต่อมาในวันชาติลักเซมเบิร์กเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2552 แกรนด์ดยุกอ็องรีโปรดเกล้าฯ สถาปนานางเทสซีให้ดำรงพระอิสริยยศเป็น เจ้าหญิงแห่งลักเซมเบิร์ก และพระบุตรทุกพระองค์ รวมไปถึงพระบุตรที่จะประสูติกาลในเบื้องหน้าก็จะได้รับการสถาปนาเป็น เจ้าชาย/หญิงแห่งนัสเซา^[6][7][8]

เจ้าชายหลุยส์และเทสซี มีพระโอรส ดังนี้

1. เจ้าชายกาเบรียลแห่งนัสเซา (ประสูติ 16 มีนาคม พ.ศ. 2549 ณ คลินิกเดอกร็องเฌ็ต เจนีวา ประเทศสวิตเซอร์แลนด์^[9]) มีพระนามเมื่อบัพติศมาคือ กาเบรียล รอนนี เดอนัสเซา^[10] เป็นพระโอรสที่ประสูตินอกสมรส ถือเป็นพระราชนัดดาพระองค์แรกของแกรนด์ดยุกและแกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก มีพ่อทูนหัวและแม่ทูนหัวคือ เจ้าหญิงอเล็กซันดรา (พระปิตุจฉา) และนายรอนนี อ็องตอนี (พระมาตุลา)
2. เจ้าชายโนอาห์แห่งนัสเซา (ประสูติ 21 กันยายน พ.ศ. 2550^[11]) บัพติศมา ณ โบสถ์กิลส์ดอล์ฟ มีพระนามว่า โนอาห์ กีโยม เดอนัสเซา เป็นพระราชนัดดาพระองค์ที่สองของแกรนด์ดยุกและแกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก มีพ่อทูนหัวและแม่ทูนหัวคือ รัชทายาทกีโยม (พระปิตุลา) และนางแพตตี อ็องตอนี (พระมาตุจฉา)

วันที่ 18 มกราคม 2560 ศาลได้ประกาศการแยกกันอยู่และการหย่าร้างระหว่างเจ้าชายหลุยส์และเจ้าหญิงเทสซี เนื่องจากเจ้าชายหลุยส์ "ทรงมีพฤติกรรมที่ไม่พึงประสงค์"^[12] และเทสซีได้ออกจากฐานันดรศักดิ์ในการเป็นเจ้านาย^[13][14]

• 28 ตุลาคม พ.ศ. 2528 – 29 กันยายน พ.ศ. 2549 : เทสซี อ็องตอนี
• 29 กันยายน พ.ศ. 2549 – 23 มิถุนายน พ.ศ. 2552 : เทสซี เดอ นัสเซา
• 23 มิถุนายน พ.ศ. 2552 – 1 กันยายน พ.ศ. 2562 : เฮอร์รอยัลไฮนิส เจ้าหญิงเทสซีแห่งลักเซมเบิร์ก
• 1 กันยายน พ.ศ. 2562 – ปัจจุบัน : เทสซี อ็องตอนี เดอ นัสเซา

โดยเธอจะมีฐานันดรเป็น รอยัลไฮนิส และเป็นเจ้าหญิงแห่งลักเซมเบิร์กจนถึงวันที่ 1 กันยายน 2562 หลังจากนั้นเธอต้องออกจากฐานันดรและอิสริยศักดิ์ เปลี่ยนกลับไปใช้ราชสกุลเดอ นัสเซา แทน^[2][15]

•  ลักเซมเบิร์ก: เครื่องราชอิสริยาภรณ์อดอล์ฟแห่งนัสเซา (2555)^[3]

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก