เบเนลักซ์
สหภาพเบเนลักซ์ (ดัตช์: Benelux Unie;[4] ฝรั่งเศส: Union Benelux;[5] ลักเซมเบิร์ก: Benelux-Unioun) หรือเรียกว่า เบเนลักซ์ เป็นกลุ่มเศรษฐกิจในภูมิภาคยุโรปตะวันตก ของสามประเทศเพื่อนบ้าน ได้แก่ ประเทศเบลเยียม เนเธอร์แลนด์ และลักเซมเบิร์ก (Belgium, Netherlands, Luxembourg) โดยการนำเอาพยางค์หน้าชื่อของแต่ละประเทศดังกล่าวมาตั้งเป็นชื่อ "สหภาพปลอดภาษีเบเนลักซ์" (Benelux Customs Union) ปัจจุบันสหภาพเบเนลักซ์มีขนาด 74,102 ตร.กม. และมีจำนวนประชากร 27.1 ล้านคน ประวัติมีสนธิสัญญาการจัดตั้งสหภาพเบเนลักซ์ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2487 โดยคณะรัฐบาลของกลุ่มผู้พลัดถิ่นจากทั้งสามประเทศ ในกรุงลอนดอน และเข้ามามีอำนาจในปี พ.ศ. 2490 แต่ก็ยุติไปในปี พ.ศ. 2503 ซึ่งแทนที่โดย "สหภาพทางเศรษฐกิจเบเนลักซ์" (Benelux Economic Union) นำโดย "สหภาพทางเศรษฐกิจเบลเยียม-ลักเซมเบิร์ก" ซึ่งก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2464 ผลงานสำคัญกลุ่มเบเนลักซ์เป็นผู้ริเริ่มในการก่อตั้งสหภาพยุโรป แม้ว่าการก่อตั้งสหภาพยุโรปจะเกิดขึ้นในภายหลัง (ประชาคมถ่านหินและเหล็กกล้าแห่งยุโรป ในปี พ.ศ. 2494, ประชาคมเศรษฐกิจแห่งยุโรป ในปี พ.ศ. 2500) ทั้งสามประเทศได้เป็นสมาชิกขององค์กรเหล่านี้ด้วย เช่นเดียวกันกับเยอรมันตะวันตก ฝรั่งเศส และอิตาลี ในหัวข้อที่ 306 ของสนธิสัญญาประชาคมแห่งยุโรป ได้กำหนดข้อเรียกร้องว่า ข้อกำหนดในสนธิสัญญาจะไม่ทำให้สถานะความสัมพันธ์ของเบลเยียมกับลักเซมเบิร์ก และ เบลเยียม ลักเซมเบิร์กและเนเธอร์แลนด์นั้นหมดสภาพลงไป นี่เป็นหัวใจความหลักที่ไม่เปลี่ยนแปลงของหัวข้อ IV-441 ในรัฐธรรมนูญของยุโรป เรื่องภายในรัฐสภาเบเนลักซ์ (ต้นแบบที่ให้คำปรึกษาแก่สภา) ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2498 โดยการประชุมของรัฐสภาจะประกอบไปด้วยสมาชิกมาจากรัฐสภาเนเธอร์แลนด์จำนวน 21 คน จากเบลเยียมจำนวน 21 คน และจากลักเซมเบิร์กจำนวน 7 คน อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|