แผลเก่า

แผลเก่า

แผลเก่า ของ ไม้ เมืองเดิม
ผู้ประพันธ์	ไม้ เมืองเดิม
ประเทศ	ไทย
ภาษา	ไทย
ประเภท	โศกนาฏกรรม
สำนักพิมพ์	คณะเหม
วันที่พิมพ์	พ.ศ. 2479
ชนิดสื่อ	สิ่งพิมพ์

แผลเก่า เป็นผลงานประพันธ์เรื่องแรกของ ไม้ เมืองเดิม ตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2479 สร้างเป็นภาพยนตร์ครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2483 และครั้งที่ 2 พ.ศ. 2497 ต่อมา เชิด ทรงศรี นำกลับมาสร้างภาพยนตร์อีกครั้งเมื่อ พ.ศ. 2520 ทำสถิติรายได้สูงสุดเมื่อออกฉายครั้งแรก ลบสถิติภาพยนตร์ทุกเรื่องที่เข้าฉายในเวลานั้นทั้งไทยและต่างประเทศ นอกจากนี้ยังได้รางวัลชนะเลิศจากงานประกวดภาพยนตร์ ณ เมืองน็องต์ ประเทศฝรั่งเศส เมื่อปี พ.ศ. 2524 เป็นฉบับที่มีชื่อเสียงที่สุด เคยสร้างเป็นละครโทรทัศน์และภาพยนตร์หลายครั้ง ครั้งล่าสุดเป็นละครเวทีในปี พ.ศ. 2568

ขวัญเป็นลูกชายนายเขียน ผู้ใหญ่บ้านบางกะปิ เรียมเป็นลูกสาวตาเรือง อยู่คลองแสนแสบ เรียมมีพี่ชายชื่อ เริญ น้องชายชื่อ รอด ตาเรืองแพ้คดีรุกที่นาที่ผู้ใหญ่เขียนฟ้องร้อง จึงเป็นอริกับผู้ใหญ่เขียนเสมอมา แต่ขวัญกับเรียมรักกัน และแอบไปมาหาสู่เพื่อแสดงความรักกันตลอดมา ขวัญสาบานต่อเจ้าพ่อไทรว่า จะรักและซื่อตรงต่อเรียมตลอดไป ขณะนั้น ครอบครัวเรียมตามมาพบ จึงจับเรียมกลับไป ล่ามเรียมไว้ไม่ให้ไปพบกับขวัญอีก ขวัญซึ่งคิดถึงเรียมก็ลักลอบมาหา ได้พบและทำร้ายจ้อย นักเลงซึ่งสนิทกับครอบครัวเรียมและหลงรักเรียมอยู่ ตาเรืองเห็นว่า จะห้ามปรามขวัญกับเรียมไม่ได้ จึงขายเรียมให้ไปเป็นคนใช้คุณนายทองคำ เศรษฐินีม่ายในบางกอก ด้วยราคาหนึ่งร้อยบาท

คุณนายทองคำเห็นเรียมหน้าตาน่ารักและละม้ายโฉมยง บุตรสาวที่เพิ่งตาย จึงเอ็นดูและเลี้ยงเรียมเหมือนลูก เรียมจึงมีชีวิตเหมือนผู้ดีอยู่ในบางกอก เรียมยังได้พบสมชาย ลูกของพี่ชายคุณนายทองคำ ซึ่งเป็นคนรักของโฉมยง สมชายก็เหมือนคุณนายทองคำที่เมื่อเห็นเรียมก็รักใคร่ คุณนายเห็นทั้งสองสมน้ำสมเนื้อกันก็ส่งเสริม แต่เรียมยังคงรักขวัญอยู่

สามปีผ่านไป ขวัญซึ่งไร้เรียมใช้ชีวิตเหมือนรอวันตายไปวัน ๆ เข้าใจว่า เรียมไปได้ดีในบางกอกจนลืมคนเคยรักคนนี้เสียแล้ว เวลานั้น นางรวย แม่ของเรียมป่วย เรียมจึงขออนุญาตคุณนายกลับบ้านเดิมเพื่อมาเยี่ยมไข้ นางรวยเมื่อลูกสาวมาหาได้ไม่นานก็สิ้นใจ เมื่อกลับมาแล้ว เรียมได้พบกับขวัญ และแสดงให้เขาเข้าใจว่า ยังรักกันไม่เสื่อมคลาย

หลังเสร็จงานศพนางรวย สมชายมาตามเรียมกลับบางกอก เพราะคุณนายทองคำล้มป่วยลงเช่นกัน เรียมสองจิตสองใจ ใจหนึ่งไม่อยากกลับเพราะรักขวัญ ใจหนึ่งก็คิดถึงอนาคตอันรุ่งโรจน์ที่บางกอก ขณะนั้น สมชายก็พร่ำพลอดรักเรียม ขวัญแอบมาได้ยินก็โกรธจนบ้าคลั่ง เข้าทำลายเรือที่คนทั้งนั้นจะใช้ไปบางกอก ผู้คนจึงออกติดตามจับขวัญ สมชายใช้ปืนยิงขวัญตาย เรียมจึงคว้ามีดของขวัญมาเชือดคอตัวเองตายตามขวัญไป

ภาพยนตร์เรื่อง แผลเก่า ฉบับ พ.ศ. 2483 เป็นภาพยนตร์ฟิล์ม 35 มม. ขาวดำ พากย์สด^[1] สร้างโดย บูรพาศิลป์ภาพยนตร์ นำแสดงโดย สมพงษ์ จันทร์ประภา ^[2] และ อบเชย ชุ่มพันธ์ กำกับและประพันธ์เพลงประกอบโดยพรานบูรพ์ เพลงประกอบทีมีชื่อเสียงคือเพลงขวัญของเรียม ขับร้องโดย ส่งศรี จันทรประภา และเพลงเคียงเรียม, สั่งเรียม, ลำนำแผลเก่า

ภาพยนตร์เรื่อง แผลเก่า ฉบับ พ.ศ. 2497 เป็นภาพยนตร์ฟิล์ม 16 มม.สีธรรมชาติ พากย์สด สร้างโดย บูรพาศิลป์ภาพยนตร์ กำกับโดย อรรถ อรรถไกวัลวที นำแสดงโดย ชีพ ชูพงษ์ (ท้วม ทรนง) และ พรทิพย์ โกศลมัชกิช เข้าฉายที่โรงภาพยนตร์เฉลิมกรุง ทำรายได้สามแสนบาท ^[2][3]

ภาพยนตร์เรื่อง แผลเก่า ผลงานกำกับของ เชิด ทรงศรี เป็นภาพยนตร์ฟิล์ม 70 มม.สีอีสต์แมน เสียงพากย์ในฟิล์ม สร้างโดย เชิดไชยภาพยนตร์ จัดจำหน่ายโดย สหมงคลฟิล์ม ^[4] นำแสดงโดย สรพงศ์ ชาตรี รับบท "ขวัญ", นันทนา เงากระจ่าง รับบท "เรียม" ร่วมด้วย ส. อาสนจินดา, ชลิต เฟื่องอารมย์, เศรษฐา ศิระฉายา และศรินทิพย์ ศิริวรรณ ถ่ายทำด้วยฟิล์ม 35 มม. ฉายครั้งแรกเมื่อวันที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2520 ใช้คำโฆษณาหนังว่า "เราจักสำแดงความเป็นไทยต่อโลก" เพลงประกอบเพิ่มจากเดิม คือ แสนแสบ ประพันธ์คำร้องโดย ชาลี อินทรวิจิตร ทำนองโดย สมาน กาญจนะผลิน ขับร้องโดย ไพรวัลย์ ลูกเพชร (ชรินทร์ นันทนาคร เคยขับร้องบันทึกแผ่นเสียง เมื่อ พ.ศ. 2503) เพลงอื่นๆ ได้แก่ ลำนำแผลเก่า ขับร้องโดย ทนงศักดิ์ ภักดีเทวา และ ไพรวัลย์ ลูกเพชร, กุหลาบสีเขียว ขับร้องโดย สวลี ผกาพันธ์

เนื่องจากเป็นเรื่องแนวย้อนยุค ในขณะที่ผู้สร้างส่วนใหญ่นิยมสร้างภาพยนตร์ร่วมสมัย จึงไม่มีตัวแทนจำหน่ายหรือสายหนังรายใดสนใจเลย แต่เมื่อออกฉาย ปรากฏว่าเป็นที่นิยม ทำรายได้สูงสุดในประเทศไทย ภาพยนตร์ได้รับการต้อนรับจากคนดูหรือสังคมไทยอย่างเป็นประวัติการณ์ ได้รับรางวัลพระสุรัสวดี สาขาบทประพันธ์ยอดเยี่ยมและรางวัลเครื่องแต่งกายและแต่งหน้ายอดเยี่ยมจากการประกวดในประเทศ รวมทั้งโล่เกียรติยศภาพยนตร์ที่เชิดชูเอกลักษณ์ไทยยอดเยี่ยมจากพลเอกเกรียงศักดิ์ ชมะนันทน์ นายกรัฐมนตรีในขณะนั้น

พ.ศ. 2524 "แผลเก่า" ได้รับรางวัลกรังด์ปรีซ์จากการประกวดภาพยนตร์ในงาน Festival des 3 Continents เมืองน็องต์ ประเทศฝรั่งเศส

พ.ศ. 2541 "แผลเก่า" ได้รับเลือกจากหอภาพยนตร์และโทรทัศน์แห่งชาติของประเทศอังกฤษ (National Film and Television Archive) ร่วมกับนิตยสาร Sight and Sound ของสถาบันภาพยนตร์อังกฤษ (British Film Institute) และผู้กำกับภาพยนตร์และนักวิจารณ์ภาพยนตร์จากทั่วโลก ให้เป็น 1 ใน 360 ภาพยนตร์คลาสสิคของโลก โดยมีการประกาศผลเมื่อเดือนธันวาคม พ.ศ. 2544

พ.ศ. 2548 หอภาพยนตร์แห่งชาติ จัดตั้งโครงการ 100 ภาพยนตร์ไทยที่คนไทยควรดู ได้รับคัดเลือกให้เป็น 1 ใน 100 ภาพยนตร์ไทยที่คนไทยควรดู โดยจัดฉายวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2548 พร้อมกับภาพยนตร์เรื่องอื่นๆ ในโครงการ ^[5]

พ.ศ. 2550 มูลนิธิหนังไทยร่วมกับหอภาพยนตร์แห่งชาติ นำผลงานภาพยนตร์ของเชิด ทรงศรี จำนวน 5 เรื่อง รวมทั้งแผลเก่า มาจัดฉายอีกครั้งในระหว่างวันที่ 21 – 30 กันยายน พ.ศ. 2550 เพื่อนำรายได้ไปจัดสร้างประติมากรรมขนาดเท่าตัวจริงของเชิด ทรงศรี เพื่อจัดแสดงที่พิพิธภัณฑ์ภาพยนตร์ไทย หอภาพยนตร์แห่งชาติ ศาลายา^[6]

พ.ศ. 2554 ภาพยนตร์เรื่องนี้ได้รับคัดเลือกให้เป็นภาพยนตร์ไทย 1 ในจำนวน 25 เรื่องที่ได้ประกาศขึ้นทะเบียนมรดกภาพยนตร์ของชาติ โดยหอภาพยนตร์แห่งชาติ ^[7]

พ.ศ. 2561 หอภาพยนตร์แห่งชาติ ได้นำ "แผลเก่า" กลับมาฉายอีกครั้งในโครงการ "ทึ่ง....หนังโลก" ฉายในวันพฤหัสบดีที่ 20 กันยายน 2561 เวลา 20.00 น. ที่โรงภาพยนตร์สกาล่า ฉายด้วยระบบดิจิตอล DCP โดยหอภาพยนตร์ฯทำการบูรณะร่วมกับแลปฟิล์มที่ประเทศอิตาลี โดยต้นฉบับหนังดังกล่าว มาจากฟิล์มเนกาทีฟของคุณเชิดทรงศรี ซึ่งเคยมอบให้กับหอภาพยนตร์ตั้งแต่ปี 2531 ^[8][9]

• สำหรับละครโทรทัศน์ครั้งแรกทางช่อง 4 บางขุนพรหม ในปี พ.ศ. 2507 จัดโดยคณะนาฏศิลป์สัมพันธ์ กำกับโดย ทัต เอกทัต นำแสดงโดย กำธร สุวรรณปิยะศิริ, นันทวัน เมฆใหญ่, สมจินต์ ธรรมทัต, ชาลี อินทรวิจิตร, จำรูญ หนวดจิ๋ม, ทนงศักดิ์ ภักดีเทวา, เสริมพันธ์ สุทธิเนตร, ทัต เอกทัต, มารศรี อิศรางกูร ณ อยุธยา มีเพลงประกอบคือเพลงสั่งเรียม ^[10]

• ในปี พ.ศ. 2516 ละครโทรทัศน์ครั้งที่ 2 ออกอากาศทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 (ไม่มีข้อมูลนักแสดงนำ)

• ในปี พ.ศ. 2528 สุพรรณ บูรณะพิมพ์ ได้นำบทประพันธ์แผลเก่ามาสร้างเป็นละครโทรทัศน์ทางช่อง 3 พร้อมกับเรื่อง วิวาห์พระสมุทร บทพระราชนิพนธ์ละครร้องในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว แต่สุพรรณเสียชีวิตก่อนเมื่อวันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2528 ขณะที่กำลังเตรียมงานละคร

• ในปี พ.ศ. 2531 ละครโทรทัศน์ครั้งที่ 3 ออกอากาศทางสถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7 กำกับโดย ไพรัช สังวริบุตร ผลิตโดย ดาราวิดีโอ นำแสดงโดย บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์, ชุติมา นัยนา, วีระยุทธ รสโอชา, มานพ อัศวเทพ, จุรี โอศิริ, วัชระ สิทธิกูล, เฉลิมพร พุ่มพันธ์วงศ์, สมพล กงสุวรรณ, จิระวดี อิศรางกูร ณ อยุธยา, เอกกวี ภักดีวงษ์, ศิรินภา สว่างล้ำ, เฉลา ประสพศาสตร์, จิตตรา จำเริญศักดิ์, ป๊อบ เกิดสกุล, ดำ สนามม้า, ประสงค์ แสไพศาล, แก้วใหญ่ หาทูล ในปีเดียวกันละครแผลเก่าได้รับรางวัลโทรทัศน์ทองคำ สาขาดารานำชายดีเด่น (บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์) และรางวัลเมขลา สาขาผู้กำกับการแสดงละครดีเด่น (ไพรัช สังวริบุตร) และบทละครดีเด่น (ศัลยา)

• ในปี พ.ศ. 2545 ละครโทรทัศน์ครั้งที่ 4 ออกอากาศทางสถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3 สร้างโดย บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น กำกับโดย วินัย ปฐมบูรณ์ นำแสดงโดย ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์, เข็มอัปสร สิริสุขะ, สรพงศ์ ชาตรี, ชลิต เฟื่องอารมย์, เดือนเต็ม สาลิตุล, ธิตินันท์ สุวรรณศักดิ์, วัชรเกียรติ บุญภักดี, เขมสรณ์ หนูขาว, ธรรมศักดิ์ สุริยน, อรสา พรหมประทาน, ศิรินทรา นิยากร, วัฒนา ศรีอนันต์, สกี อังคูณ, อดิศร อินทะศรี, พันธ์ศักดิ์ วันเสาร์, ไกรศร พรสว่าง, ประยูร แซ่เฮง, ซาศิณี โดมกระจ่าง, พิษณุ จันทร์หอม, ถวิล คงทน

ในปี พ.ศ. 2568 มีการนำแผลเก่ามาสร้างเป็นละครเวทีเป็นครั้งแรกและนำเสนอในรูปแบบของละครเพลงประเภทร้องทั้งเรื่อง (sung-through musical) ในชื่อ แผลเก่า เดอะ มิวสิคัล ผลิตโดยค่ายดรีมบ็อกซ์ จัดแสดงที่ เอ็มเธียเตอร์ ประพันธ์เพลงโดย ไกวัล กุลวัฒโนทัย, สุธี แสงเสรีชน, ภูดินันท์ ดีสวัสดิ์มงคล บทละครโดย ดารกา วงศ์ศิริ กำกับการแสดงโดย สุวรรณดี จักราวรวุธ นำแสดงโดย เขมวัฒน์ เริงธรรม, สยาภา สิงห์ชู, รัดเกล้า อามระดิษ, นนทิยา จิวบางป่า, มนตรี เจนอักษร, ธรรพ์ณธร ปาลกะวงศ์ ณ อยุธยา, ทรงสินธ์ ศิริคุณารัศม์, ดิษย์กรณ์ ดิษยนันทน์ ^[11]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แผลเก่า