|
แอฟริกาศูนย์สูตรของฝรั่งเศส
แอฟริกาศูนย์สูตรของฝรั่งเศส (ฝรั่งเศส: Afrique équatoriale française, or AEF) เป็นสหพันธรัฐอาณานิคมฝรั่งเศสในแถบเส้นศูนย์สูตรของแอฟริกาซึ่งประกอบด้วยกาบอง เฟรนช์คองโก อูบังกี-ชารี และชาด ก่อตั้งในปี 1910 ถึง 1958 และฝ่ายบริหารตั้งอยู่ในบราซาวีล ประวัติศาสตร์สหพันธรัฐก่อตั้งขึ้นเมื่อปี 1910 โดยประกอบด้วยดินแดนในอาณานิคมสี่ (ภายหลังห้า) ได้แก่ กาบองฝรั่งเศส คองโกของฝรั่งเศส อูบองกี-ชารี และชาดของฝรั่งเศส โดยมีเมืองหลวงอยู่ที่บราซาวีลโดยมีผู้ว่าการในแต่ละดินแดน ในปี 1911 ฝรั่งเศสยกดินแดนบางส่วนให้แก่เยอรมนีอันเป็นผลจากวิกฤตการณ์อากาดีร์ ดินแดนดังกล่าวถูกคืนหลังจากการพ่ายแพ้ของเยอรมนีในสงครามโลกครั้งที่ 1 ในขณะที่ดินแดนส่วนใหญ่ของแคเมอรูนกลายเป็นอาณัติของสันนิบาตชาติโดยฝรั่งเศสที่ไม่รวมอยู่ในดินแดนนี้ แอฟริกาศูนย์สูตรของฝรั่งเศส โดยเฉพาะบริเวณอูบองกี-ชารี มีระบบสัมปทานที่คล้ายกันกับเสรีรัฐคองโกและมีการก่อเหตุโหดร้ายที่คล้ายคลึงกันที่นั่นด้วย นักเขียน อังเดร กิเด เดินทางไปที่อูบองกี-ชารี และได้รับแจ้งจากชาวบ้านเกี่ยวกับความโหดร้ายต่างๆ รวมถึงการตัดอวัยวะ การตัดอวัยวะ การประหารชีวิต การเผาเด็ก และชาวบ้านถูกมัดไว้กับคานขนาดใหญ่และถูกบังคับให้เดินจนหมดแรงและกระหายน้ำ[3] หนังสือ Travels in the Congo ของกีเด ซึ่งตีพิมพ์ในปี 1927 ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างดุเดือดต่อระบบบริษัทสัมปทานในแอฟริกาของฝรั่งเศส หนังสือเล่มนี้มีผลกระทบสำคัญต่อขบวนการต่อต้านอาณานิคมในฝรั่งเศส[4] จำนวนผู้ที่ตกเป็นเหยื่อภายใต้ระบบสัมปทานของฝรั่งเศสในอูบังกี-ชารีและส่วนอื่นๆ ของดินแดน ยังไม่ทราบแน่ชัด อดัม ฮอชชิลด์ ได้ประมาณการว่าประชากรลดลงครึ่งหนึ่งในคองโกของฝรั่งเศสและกาบอง ซึ่งคล้ายกับการประมาณการของเขาเกี่ยวกับการลดลงของประชากรในเสรีรัฐคองโก[5] ในช่วงปลายทศวรรษที่ 1920 และต้นทศวรรษที่ 1930 ขบวนการต่อต้านอาณานิคมก่อตั้งโดย อังเดร มัตซูอา[6]ได้แสวงหาสัญชาติฝรั่งเศสให้กับผู้อยู่อาศัยในดินแดน[7] ระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 แคเมอรูนและสหพันธ์ได้ระดมกำลังกับกองทัพฝรั่งเศสเสรีในเดือนสิงหาคม 1940 ยกเว้นกาบองยังคงสวามิภักดิ์ต่อฝรั่งเศสวีชีจนถึงวันที่ 12 พฤศจิกายน 1940 เมื่อฝ่ายบริหารของวีชียอมจำนนภายหลังยุทธการที่กาบอง สหพันธ์กลายเป็นศูนย์กลางทางยุทธศาสตร์ของกิจกรรมเสรีฝรั่งเศสในแอฟริกา เฟลิกซ์ เอบูเอ ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ว่าการ-ทั่วไปของอาณานิคม โครงสร้างการบริหารที่แยกต่างหากได้รับการจัดตั้งขึ้นภายใต้การอุปถัมภ์ของฝรั่งเศสเสรีในแอฟริกา ซึ่งจัดกลุ่มทั้งสหพันธ์และแคเมอรูน ภายใต้สาธารณรัฐที่สี่ (1946-1958) สหพันธ์อาณานิคมนี้มีตัวแทนในรัฐสภาฝรั่งเศส และเมื่อดินแดนต่างๆ ลงมติในการลงประชามติเมื่อเดือนกันยายน 1958 ให้มีการปกครองตนเองภายในอาณานิคมของฝรั่งเศสแห่งนี้ สหพันธ์ก็ถูกยุบ ในปี 1959 สาธารณรัฐใหม่ได้ก่อตั้งสมาคมชั่วคราวที่เรียกว่าสหภาพสาธารณรัฐแอฟริกากลาง ก่อนที่จะแยกตัวเป็นเอกราชอย่างสมบูรณ์ในเดือนสิงหาคม 1960 อ้างอิง
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
