โคฟุง

โคฟุง (ญี่ปุ่น: 古墳; โรมาจิ: Kofun; แปลว่า "สุสานโบราณ") เป็นสุสานดินขนาดใหญ่ที่พบได้ในเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือ โดยเฉพาะที่บริเวณเกาะต่าง ๆ ของประเทศญี่ปุ่น โคฟุงส่วนใหญ่ถูกสร้างขึ้นมาในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 3 จนถึงช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 7^[1]

คำว่า "โคฟุง" มีที่มาจากคำว่า "ยุคโคฟุง" ซึ่งหมายถึงช่วงเวลาระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 3 จนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 6 ในประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น โคฟุงเป็นเนินดินที่มีรูปร่างหลากหลายและแตกต่างกันออกไปตามช่วงเวลาที่ถูกสร้างขึ้นมา

โคฟุงแต่ละแห่งมีเนินดินรูปร่างแตกต่างกันออกไป แต่รูปร่างที่พบบ่อยที่สุดคือรูปกุญแจ กล่าวคือ เมื่อมองจากด้านบน จะเห็นเนินดินด้านหนึ่งเป็นรูปวงกลม ส่วนอีกด้านหนึ่งเป็นสี่เหลี่ยม นอกจากรูปกุญแจแล้ว โคฟุงหลาย ๆ แห่งยังมีรูปร่างเป็นวงกลม หรือสี่เหลี่ยมด้วย

โคฟุงบางแห่งอาจยาวเพียงไม่กี่เมตร ส่วนบางแห่งอาจยาวนับร้อยเมตรก็ได้ โคฟุงที่ใหญ่ที่สุดคือไดเซ็งโคฟุง มีความยาว 400 เมตร เป็นสุสานของจักรพรรดินินโตกุ ตั้งอยู่ที่นครซาไกในจังหวัดโอซากะ

มีการค้นพบโคฟุงนับแสนแห่งทั่วประเทศญี่ปุ่น แม้แต่เกาะที่ห่างไกล เช่น เกาะนิชิโนะชิมะ ซึ่งตั้งอยู่ในทะเลญี่ปุ่น ก็มีการค้นพบโคฟุงเช่นกัน^[2]

มีการค้นพบโคฟุงทั้งหมด 161,560 แห่ง (ข้อมูลจากปี ค.ศ. 2001) จังหวัดเฮียวโงะมีจำนวนโคฟุงมากที่สุด (16,577 แห่ง) ส่วนจังหวัดชิบะมีมากเป็นอันดับสอง (13,112 แห่ง) ^[3]

โคฟุงส่วนใหญ่ที่สร้างขึ้นในยุคยาโยอิจะมีลักษณะเป็นเนินดินรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัสที่ถูกล้อมรอบโดยลำเหมือง ตัวอย่างโคฟุงจากยุคยาโยอิที่เด่นชัดที่สุด คือ เนินสุสานทาเท็ตสุกิ ตั้งอยู่ที่เมืองคูราชิกิ จังหวัดโอกายามะ เป็นโคฟุงกว้าง 5 เมตร ยาว 45 เมตร และสูง 5 เมตร รอบๆ โคฟุงมีการค้นพบชิ้นส่วนเครื่องปั้นดินเผา และภายใต้สุสานยังมีห้องอยู่ด้วย

โคฟุงรูปกุญแจแห่งแรกๆ ถูกสร้างขึ้นที่บริเวณมากิมุกุ [ja] ทางฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของที่ราบลุ่มนาระ ตัวอย่างโคฟุงที่สร้างขึ้นในยุคนี้ คือ ฮาชิฮากะโคฟุง มีความยาว 280 เมตร และสูงถึง 30 เมตร จะสังเกตได้ว่า ในยุคโคฟุงตอนต้นนั้น มีการสร้างโคฟุงที่ขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิม

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

ประเพณีการสร้างสุสานโคฟุงถูกล้มเลิกไปในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 6 ตอนปลาย เนื่องจากมีการปฏิรูปครั้งใหญ่ และมีการเผยแพร่ศาสนาพุทธเข้ามาในญี่ปุ่น

• กลุ่มสุสานโบราณโมซุ-ฟูรูอิจิ