1 พงศาวดาร 1

1 พงศาวดาร 1
← 2 พงศ์กษัตริย์ 25 1 พงศาวดาร 2 →
หน้าของหนังสือพงศาวดาร (1 และ 2 พงศาวดาร) ในฉบับเลนินกราด (ค.ศ. 1008)
หนังสือ	หนังสือพงศาวดาร
หมวดหมู่	เคทูวีม
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์	13

1 พงศาวดาร 1 (อังกฤษ: 1 Chronicles 1) เป็นบทแรกของหนังสือพงศาวดารในคัมภีร์ฮีบรู หรือหนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 1 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์^[1][2] หนังสือพงศาวดารรวบรวมจากแหล่งข้อมูลที่เก่ากว่าโดยบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่ไม่ทราบตัวตน ซึ่งนักวิชาการสมัยใหม่เรียกว่าเป็น "ผู้เขียนหนังสือพงศาวดาร" (the Chronicler) และมีรูปร่างสุดท้ายที่ทำขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 5 หรือ 4 ก่อนคริสตกาล^[3] เนื้อหาของบทที่ 1 ของ 1 พงศาวดาร เป็นรายการลำดับพงศ์พันธุ์ตั้งแต่อาดัมถึงอิสราเอล (=ยาโคบ) โดยมีโครงสร้างดังนี้: อาดัมถึงโนอาห์ (วรรค 1–4); เชื้อสายของโนอาห์ตั้งแต่บุตร 3 คนของโนอาห์คือ เชม, ฮาม และยาเฟท: ชาวยาเฟท (วรรค 5–7), ชาวฮาม (วรรค 8–23), ชาวเชม (วรรค 24–27); บุตรของอับราฮัม (วรรค 28–34a); บุตรของอิสอัค (34b–54; ต่อด้วย 2:2 สำหนับบุตรของอิสราเอล)^[4] บทนี้เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่เน้นไปที่รายการลำดับพงศ์พันธุ์ตั้งแต่อาดัมจนถึงรายนามของผู้คนที่กลับจากการไปเป็นเชลยในบาบิโลน (1 พงศาวดาร 1:1 ถึง 1 พงศาวดาร 9:34)^[1]

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 54 วรรค

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และ ฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)^[5]

สำเนาต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; ${\displaystyle {\mathfrak {G}}}$^B; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; ${\displaystyle {\mathfrak {G}}}$^A; ศตวรรษที่ 5)^[6][a]

• 1 พงศาวดาร 1:1–4: ปฐมกาล 5:3 -28^[10]
• 1 พงศาวดาร 1:4–23: ปฐมกาล 10:1 -29^[10]
• 1 พงศาวดาร 1:24–27: ปฐมกาล 11:10 -26^[10]
• 1 พงศาวดาร 1:29–31: ปฐมกาล 25:13 -16^[10]
• 1 พงศาวดาร 1:32–33: ปฐมกาล 25:1 -4^[10]
• 1 พงศาวดาร 1:35: ปฐมกาล 36:4 -5^[10]
• 1 พงศาวดาร 1:36–37: ปฐมกาล 36:11 -13^[10]
• 1 พงศาวดาร 1:38–54: ปฐมกาล 36:20 -43^[10]

รายนามนำมาจากหนังสือปฐมกาลโดยเฉพาะและย่อให้เหลือเพียง 'โครงร่างหลัก' โดยละเว้นบางชื่อ 'ที่เชื้อสายสิ้นสุดด้วยความตาย' อย่างผู้สืบเชื้อสายของคาอินและพี่น้องของอับราฮัม^[4] เชื่อมโยงจุดกำเนิดของอิสราเอลเข้ากับจุดกำเนิดของผู้คนทั้งหมด – ความเป็นบรรพบุรุษของอับราฮัมในอาดัมและโนอาห์ – จึงอยู่ภายในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ทั้งหมด^[11] วรรค 1–4 (จากอาดัมถึงโนอาห์) ตรงกันอย่างมากกับลำดับพงศ์พันธุ์ในปฐมกาล 5:1 -–32 วรรค 5–12 (ลำดับพงศ์พันธุ์ของบุตรโนอาห์) ตรงกันกับในปฐมกาล 10:1 -32 วรรค 13–27 (ผู้สืบเชื้อสายของเชมจนถึงอับราฮัม) คู่ขนานกับลำดับพงศ์พันธุ์ในปฐมกาล 11:10 -26^[11] วรรค 27 มีึความหมาย "อับรามคืออับราฮัม" (ชื่อแรกที่พระเจ้าประทานให้ใน ปฐมกาล 17:1 ) แสดงถึงการกระโดดจากปฐมกาล 11 ไปยังปฐมกาล 17^[12]

อาดัม เสท เอโนช^[13]

โนอาห์เป็นผู้สืบเชื้อสายโดยตรงของเสท จึงไม่จำเป็นต้องกล่าวถึงคาอินและอาเบลหรือบุตรคนอื่น ๆ ของอาดัม^[14]

โนอาห์ เชม ฮาม ยาเฟท^[15]

• "เชม ฮาม ยาเฟท": เหล่านี้เป็นบุตรชายของโนอาห์ ไม่ได้เป็นรุ่นถัด ๆ ไปตามลำดับ ดังที่อ่านได้ในหนังสือปฐมกาล (ปฐมกาล 5–10) ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นแหล่งข้อมูลของหนังสือพงศาวดาร^[4] ชื่อเหล่านี้ถูกระบุในลักษณะเดียวกันใน Masoretic Text และวัลเกตภาษาละติน ในขณะที่เซปทัวจินต์ (LXX) ภาษากรีกเสริมเพิ่มเติมว่า "บุตรโนอาห์" ก่อน "เชม ..."^[16]

บุตรของโกเมอร์ชื่ออัชเคนัส ดีฟัท และโทการมาห์^[17] (พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน) หรือ

บุตรของโกเมอร์ ได้แก่ อัชเคนัส รีฟาท และโทการมาห์^[18] (พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย)

• "รีฟาท": เหมือนกับในปฐมกาล 10:3 (רִיפַ֖ת) ตามสำเนาต้นฉบับภาษาฮีบรูในยุคกลางหลายเล่ม เซปทัวจินต์ และวัลเกต และใช้ในฉบับแปลภาษาอังกฤษบางฉบับ (NAB, NIV, NLT ฯลฯ ฉบับแปลภาษาไทยใช้ใน TNCV, thaKJV, NTV) ในขณะที่ฉบับอื่น ๆ (ASV, NASB, NRSV ฯลฯ ฉบับแปลภาษาไทยใช้ใน THSV11, TH1971, THA-ERV) ใช้ว่า "ดีฟัท" (דִיפַ֖ת) ตาม Masoretic Text^[19]

ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้

• Ackroyd, Peter R (1993). "Chronicles, Books of". ใน Metzger, Bruce M; Coogan, Michael D (บ.ก.). The Oxford Companion to the Bible. Oxford University Press. pp. 113–116. ISBN 978-0195046458.
• Bennett, William (2018). The Expositor's Bible: The Books of Chronicles. Litres. ISBN 978-5040825196.
• Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 9780195288810.
• Endres, John C. (2012). First and Second Chronicles. Liturgical Press. ISBN 9780814628447.
• Gilbert, Henry L (1897). "The Forms of the Names in 1 Chronicles 1-7 Compared with Those in Parallel Passages of the Old Testament". The American Journal of Semitic Languages and Literatures. Liturgical Press. 13 (4): 279–298. JSTOR 527992.
• Hill, Andrew E. (2003). First and Second Chronicles. Zondervan. ISBN 9780310206101.
• Mabie, Frederick (2017). "I. The Chronicler's Genealogical Survey of All Israel". ใน Longman III, Tremper; Garland, David E (บ.ก.). 1 and 2 Chronicles. The Expositor's Bible Commentary. Zondervan. pp. 267–308. ISBN 978-0310531814. สืบค้นเมื่อ December 6, 2019.
• Mathys, H. P. (2007). "14. 1 and 2 Chronicles". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 267–308. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
• Ulrich, Eugene, บ.ก. (2010). The Biblical Qumran Scrolls: Transcriptions and Textual Variants. Brill.
• Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: William B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

• คำแปลในศาสนายูดาห์:
  • Divrei Hayamim I - I Chronicles - Chapter 1 (Judaica Press) translation [with Rashi's commentary] at Chabad.org
• คำแปลในศาสนาคริสต์:
  • Online Bible at GospelHall.org (ESV, KJV, Darby, American Standard Version, Bible in Basic English)
  • First Book of Chronicles Chapter 1. Bible Gateway
  • 1 พงศาวดาร 1. YouVersion