Διάμεσος
A
M
{\displaystyle \mathrm {AM} }
του τριγώνου
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
που αντιστοιχεί στην κορυφή
A
{\displaystyle \mathrm {A} }
(και
M
{\displaystyle \mathrm {M} }
το μέσο της
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {B\Gamma } }
).
Οι διάμεσοι ενός τριγώνου διέρχονται από το ίδιο σημείο, το κέντρο βάρους του.
Στη γεωμετρία , η διάμεσος ενός τριγώνου είναι το ευθύγραμμο τμήμα το οποίο ενώνει μία κορυφή του τριγώνου με το μέσο της απέναντι πλευράς. Κάθε τρίγωνο έχει ακριβώς τρεις διάμεσους: μία από κάθε κορυφή προς την αντίθετη πλευρά. Συνήθως οι διάμεσοι συμβολίζονται ως
μ
A
,
μ
B
,
μ
Γ
{\displaystyle \mu _{\rm {A}},\mu _{\rm {B}},\mu _{\rm {\Gamma }}}
ή
μ
α
,
μ
β
,
μ
γ
{\displaystyle \mu _{\alpha },\mu _{\beta },\mu _{\gamma }}
αντίστοιχα.
Στην περίπτωση των ισοσκελών και ισόπλευρων τριγώνων, η διάμεσος είναι και διχοτόμος και ύψος μίας κορυφής, της οποίας οι δύο προσκείμενες πλευρές της είναι ίσες.
Βαρύκεντρο
1ο Θεώρημα Διαμέσων
Απόδειξη
Σχήμα απόδειξης πρώτου θεωρήματος διαμέσων.
Χρησιμοποιώντας τον νόμο των συνημιτόνων στο τρίγωνο
A
M
B
{\displaystyle {\rm {AMB}}}
έχουμε ότι
A
B
2
=
A
M
2
+
M
B
2
−
2
⋅
A
M
⋅
M
B
⋅
cos
φ
{\displaystyle {\rm {AB^{2}=AM^{2}+MB^{2}-2\cdot AM\cdot MB}}\cdot \cos \varphi }
.
(1 )
Χρησιμοποιώντας τον νόμο των συνημιτόνων στο τρίγωνο
A
M
Γ
{\displaystyle {\rm {AM\Gamma }}}
έχουμε ότι
A
Γ
2
=
A
M
2
+
M
Γ
2
−
2
⋅
A
M
⋅
M
Γ
⋅
cos
(
180
∘
−
φ
)
{\displaystyle {\rm {A\Gamma ^{2}=AM^{2}+M\Gamma ^{2}-2\cdot AM\cdot M\Gamma }}\cdot \cos(180^{\circ }-\varphi )}
A
Γ
2
=
A
M
2
+
M
B
2
+
2
⋅
A
M
⋅
M
B
⋅
cos
φ
{\displaystyle {\phantom {\rm {A\Gamma ^{2}}}}={\rm {AM^{2}+MB^{2}+2\cdot AM\cdot MB}}\cdot \cos \varphi }
,
(2 )
καθώς
M
B
=
M
Γ
{\displaystyle {\rm {MB=M\Gamma }}}
, αφού
M
{\displaystyle {\rm {M}}}
το μέσο του
B
Γ
{\displaystyle {\rm {B\Gamma }}}
.
Προσθέτοντας τις εξισώσεις (1 ) και (2 ), λαμβάνουμε ότι
A
B
2
+
A
Γ
2
=
2
⋅
A
M
2
+
2
M
B
2
.
{\displaystyle \mathrm {AB} ^{2}+\mathrm {A\Gamma } ^{2}=2\cdot \mathrm {AM} ^{2}+2\mathrm {MB} ^{2}.}
Χρησιμοποιώντας ότι
M
B
=
M
Γ
=
1
2
B
Γ
{\displaystyle {\rm {MB=M\Gamma ={\tfrac {1}{2}}B\Gamma }}}
λαμβάνουμε την ζητούμενη σχέση.
◻
{\displaystyle \square }
2ο Θεώρημα Διαμέσων
Απόδειξη
Σχήμα απόδειξης δεύτερου θεωρήματος διαμέσων.
Αντίστοιχα με την απόδειξη του 1ου θεωρήματος των διαμέσων, έχουμε ότι
A
B
2
=
A
M
2
+
M
B
2
−
2
⋅
A
M
⋅
M
B
⋅
cos
φ
{\displaystyle {\rm {AB^{2}=AM^{2}+MB^{2}-2\cdot AM\cdot MB\cdot \cos \varphi }}}
,
και
A
Γ
2
=
A
M
2
+
M
B
2
+
2
⋅
A
M
⋅
M
B
⋅
cos
φ
{\displaystyle {\rm {A\Gamma ^{2}=AM^{2}+MB^{2}+2\cdot AM\cdot MB\cdot \cos \varphi }}}
.
Παίρνοντας την διαφορά για των δύο παραπάνω σχέσεων, έχουμε ότι
A
Γ
2
−
A
B
2
=
4
⋅
A
M
⋅
M
B
⋅
cos
φ
=
2
⋅
B
Γ
⋅
M
H
{\displaystyle {\rm {A\Gamma ^{2}-AB^{2}=4\cdot AM\cdot MB\cdot \cos \varphi =2\cdot B\Gamma \cdot MH}}}
,
ολοκληρώνοντας την απόδειξη.
◻
{\displaystyle \square }
Ιδιότητες
Η διάμεσος χωρίζει το τρίγωνο σε δύο τρίγωνα με ίσο εμβαδόν .
Για τις διαμέσους
μ
A
,
μ
B
,
μ
Γ
{\displaystyle \mu _{\rm {A}},\mu _{\rm {B}},\mu _{\rm {\Gamma }}}
ενός τριγώνου, ισχύουν οι εξής τριγωνομετρικές σχέσεις[ 4] :261-262 [ 5] :71 [ 6] :127
μ
α
2
=
α
2
⋅
2
sin
2
B
+
2
sin
2
Γ
−
sin
2
A
4
⋅
sin
2
A
{\displaystyle \mu _{\alpha }^{2}=\alpha ^{2}\cdot {\frac {2\sin ^{2}{\rm {B}}+2\sin ^{2}{\rm {\Gamma }}-\sin ^{2}{\rm {A}}}{4\cdot \sin ^{2}{\rm {A}}}}}
,
μ
β
2
=
α
2
⋅
2
sin
2
Γ
+
2
sin
2
A
−
sin
2
B
4
⋅
sin
2
A
{\displaystyle \quad \mu _{\beta }^{2}=\alpha ^{2}\cdot {\frac {2\sin ^{2}{\rm {\Gamma }}+2\sin ^{2}{\rm {A}}-\sin ^{2}{\rm {B}}}{4\cdot \sin ^{2}{\rm {A}}}}}
και
μ
γ
2
=
α
2
⋅
2
sin
2
A
+
2
sin
2
B
−
sin
2
Γ
4
⋅
sin
2
A
{\displaystyle \quad \mu _{\gamma }^{2}=\alpha ^{2}\cdot {\frac {2\sin ^{2}{\rm {A}}+2\sin ^{2}{\rm {B}}-\sin ^{2}{\rm {\Gamma }}}{4\cdot \sin ^{2}{\rm {A}}}}}
.
Σε κάθε τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
,[ 7] [ 5] : 42
μ
A
2
+
μ
B
2
+
μ
Γ
2
=
3
4
(
α
2
+
β
2
+
γ
2
)
{\displaystyle \mu _{\rm {A}}^{2}+\mu _{\rm {B}}^{2}+\mu _{\rm {\Gamma }}^{2}={\tfrac {3}{4}}(\alpha ^{2}+\beta ^{2}+\gamma ^{2})}
,
και
μ
A
4
+
μ
B
4
+
μ
Γ
4
=
9
16
⋅
(
α
4
+
β
4
+
γ
4
)
{\displaystyle \mu _{\rm {A}}^{4}+\mu _{\rm {B}}^{4}+\mu _{\rm {\Gamma }}^{4}={\tfrac {9}{16}}\cdot (\alpha ^{4}+\beta ^{4}+\gamma ^{4})}
.
Ανισοτικές Σχέσεις
Σε κάθε τρίγωνο
A
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB\Gamma } }
,[ 7]
3
4
⋅
(
α
+
β
+
γ
)
<
μ
A
+
μ
B
+
μ
Γ
<
3
2
⋅
(
α
+
β
+
γ
)
{\displaystyle {\tfrac {3}{4}}\cdot (\alpha +\beta +\gamma )<\mu _{\rm {A}}+\mu _{\rm {B}}+\mu _{\rm {\Gamma }}<{\tfrac {3}{2}}\cdot (\alpha +\beta +\gamma )}
.
Αν
A
B
>
A
Γ
>
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB} >\mathrm {A\Gamma } >\mathrm {B\Gamma } }
, τότε
μ
Γ
<
μ
B
<
μ
A
{\displaystyle \mu _{\rm {\Gamma }}<\mu _{\rm {B}}<\mu _{\rm {A}}}
.
Αν
A
B
>
A
Γ
{\displaystyle \mathrm {AB} >\mathrm {A\Gamma } }
, τότε
A
B
−
A
Γ
2
<
μ
A
<
A
B
+
A
Γ
2
{\displaystyle {\tfrac {\mathrm {AB} -\mathrm {A\Gamma } }{2}}<\mu _{\rm {A}}<{\tfrac {\mathrm {AB} +\mathrm {A\Gamma } }{2}}}
.
Αν
A
^
{\displaystyle {\hat {\mathrm {A} }}}
οξεία γωνία, τότε
A
M
>
B
Γ
2
{\displaystyle \mathrm {AM} >{\tfrac {\mathrm {B\Gamma } }{2}}}
.
Κατασκευή με κανόνα και διαβήτη
Κατασκευή διαμέσου
A
M
{\displaystyle {\rm {AM}}}
του τριγώνου
A
B
Γ
{\displaystyle {\rm {AB\Gamma }}}
.
Η διάμεσος κατασκευάζεται με τον ίδιο τρόπου που βρίσκουμε το μέσο ενός ευθύγραμμου τμήματος (δηλαδή κατασκευάζοντας την μεσοκάθετο ):
Με τον διαβήτη χαράζουμε δύο κύκλους με κέντρα τα
B
{\displaystyle \mathrm {B} }
και
Γ
{\displaystyle \mathrm {\Gamma } }
και ακτίνα
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {B\Gamma } }
.
Βρίσκουμε τα σημεία τομής
T
1
{\displaystyle \mathrm {T} _{1}}
και
T
2
{\displaystyle \mathrm {T} _{2}}
των δύο κύκλων.
Χαράζουμε το ευθύγραμμο τμήμα
T
1
T
2
{\displaystyle \mathrm {T} _{1}\mathrm {T} _{2}}
.
Βρίσκουμε το σημείο τομής
M
{\displaystyle \mathrm {M} }
του
T
1
T
2
{\displaystyle \mathrm {T} _{1}\mathrm {T} _{2}}
με το
B
Γ
{\displaystyle \mathrm {B\Gamma } }
.
Ενώνουμε τα σημεία
A
{\displaystyle \mathrm {A} }
και
M
{\displaystyle \mathrm {M} }
.
Δείτε επίσης
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Παραπομπές
↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Θεωρητική Γεωμετρία . Αθήνα: Πέτρου Γ. Τογκα.
↑ 2,0 2,1 Πανάκης, Ιωάννης (1974). Μαθηματικά Δ',Ε',ΣΤ' Γυμνασίου Τόμος Δεύτερος . Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων.
↑ 3,0 3,1 Κανελλος, Σπ. Γ. (1975). Ευκλείδειος Γεωμετρία . Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων.
↑ Τόγκας, Πέτρος Γ. (1957). Ευθύγραμμος τριγωνομετρία . Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Πέτρου Γ. Τόγκα.
↑ 5,0 5,1 Παπατριανταφύλλου, Ε. (1974). Μαθηματικά ΣΤ' Γυμνασίου Θετικής Κατευθύνσεως: Τριγωνομετρία . Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων.
↑ Τόγκας, Πέτρος Γ. Ασκήσεις και προβλήματα τριγωνομετρίας . Αθήνα: Εκδοτικός Οίκος Πέτρου Γ. Τόγκα.
↑ 7,0 7,1 Posamentier, Alfred S., and Salkind, Charles T., Challenging Problems in Geometry , Dover, 1996: pp. 86-87.
Βασικές έννοιες Είδη τριγώνου
Βάσει μεγαλύτερης γωνίας Βάσει πλευρών Άλλα
Σημεία τριγώνου
Ευθείες τριγώνου
Κύκλοι τριγώνου
Μετρικές σχέσεις
Αναλογίες Εμβαδόν Μήκη σεβιανών Τριγωνομετρικές σχέσεις Άλλες
Σχετικά θεωρήματα Παράγωγα τρίγωνα