Tadeusz Białoszczyński
Tadeusz Białoszczyński (ur. 25 listopada 1899 w Tamanowicach, zm. 24 stycznia 1979 w Warszawie) – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny i radiowy. ŻyciorysMłodośćUrodził się w rodzinie Jana, rolnika, urzędnika skarbowego, i Marii z Sieńczaków. Ukończył Gimnazjum św. Jacka i Miejską Szkołę Dramatyczną w Krakowie. 25 czerwca 1921 wystąpił w roli Gustawa we fragmencie Dziadów – spektaklu wystawionego w szkole. Debiut na scenieOficjalnie na scenie zadebiutował 10 września 1921 w przedstawieniu Burmistrz Stylmondu w roli Karola von Schaunberg na deskach Teatru Miejskiego im. Juliusza Słowackiego w Krakowie. Z teatrem tym związany był do 1924, po czym przeniósł się do Teatru Miejskiego w Łodzi, gdzie występował do 1927. W latach 1927–1929 był aktorem teatrów warszawskich: Polskiego i Małego, a później przez rok występował w Wilnie w Teatrze na Pohulance i Teatrze Lutnia. Od 1927 współpracował także z Polskim Radiem. W latach 1923–1926, 1931–1932 i 1936–1937 był aktorem łódzkiego Teatru Miejskiego[1], występując też gościnnie w Warszawie. następnie występował kolejno w Teatrach Miejskich we Lwowie (1932–1936) oraz równolegle w Teatrze Narodowym i Nowym w Warszawie (1937–1939). W filmie zadebiutował w 1937. II wojna światowaW czasie II wojny światowej imał się różnych zajęć, pracując jako szatniarz, robotnik i urzędnik. Grał też w jawnych teatrach – Komedia, Maska i Nowości. Po powstaniu warszawskim został przetransportowany do obozu w Zakroczymiu. Okres powojennyW 1945 musiał poddać się leczeniu, które odbył w Łodzi i Zakopanem. Następnie związał się z teatrami krakowskim, a w 1952 przeniósł się do Warszawy. Wystąpił w wielu słuchowiskach Teatru Polskiego Radia i spektaklach Teatru Telewizji. 1 września 1975 przeszedł na emeryturę, ale występował jeszcze gościnnie. 9 września 1976 obchodził pięćdziesięciolecie pracy na scenie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 167-3-4)[2]. Zapamiętany został jako aktor obdarzony głosem o pięknym brzmieniu i świetną dykcją, co często doceniali krytycy[3]. Role w filmach oraz serialach telewizyjnychZnany jest też z ról w filmach i serialach telewizyjnych, m.in. z roli księcia mazowieckiego Janusza I w polskim filmie historycznym Krzyżacy w reż. Aleksandra Forda (1960), wystąpił także w Czarnych chmurach, Ziemi obiecanej i Pannach z Wilka. Partnerował Zofii Lindorf w przedwojennym melodramacie Trzy serca (kamerdyner Aleksander i jego żona Michalinka), grając w tej produkcji z Elżbietą Barszczewską, Jerzym Pichelskim i Aleksandrem Żabczyńskim. Jedną z jego najbardziej znanych ról była rola pułkownika Herberta Reinera w odcinku pt. Żelazny Krzyż w serialu telewizyjnym Stawka większa niż życie. Spektakle teatralne (wybór)Teatr Miejski im. J. Słowackiego w Krakowie
Teatr Wielki we Lwowie
Teatr Rozmaitości we Lwowie
Teatr Komedia w Warszawie
Teatr Domu Wojska Polskiego w Warszawie
FilmografiaFilmy (lata 1937–1939)
Filmy (od 1951)
Seriale telewizyjne
Polski dubbing
Ordery i odznaczenia
Nagrody
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Identyfikatory zewnętrzne:
|