|
กุรบาน
 กุรบานี (อาหรับ: قربانى) กุรบาน (قربان) บ้างก็สะกดว่า กุรบ่าน (มลายู: Kurban, มลายูปาตานี: "ฆรือแบ, Gerbae") หรือในกฎหมายอิสลามเรียกว่า อุฎฮียะฮ์ (أضحية) เป็นพิธีการเชือดพลีปศุสัตว์ในช่วงอีดิลอัฎฮา[1][2] แนวคิดและคำอธิบายของศัพท์นี้มาจากอัลกุรอาน และมีความคล้ายกับkorbanในศาสนายูดาห์ และkourbaniaในศาสนาคริสต์ ถึงแม้ว่าคำศัพท์และแนวคิดจะมีความคล้ายกับศาสนาอับราฮัมอื่น ๆ แต่มีการต่อต้านเครื่องเผาบูชาอย่างชัดเจน[3] แต่จะนำส่วนที่ผ่านการเชือดมาแจกจ่ายเป็นอาหารแก่ผู้ยากไร้และครอบครัวของผู้ที่ทำการเชือดเพื่อบริโภค สัตว์ที่ใช้เป็นสัตว์พลีนั้นได้แก่ อูฐ แพะ แกะ และวัว กุรอานและฮะดีษศัพท์ กุรบาน ปรากฏในอัลกุรอานสามครั้ง: มีหนึ่งครั้งที่กล่าวถึงการเชือดพลีตัตว์ และสองครั้งกล่าวถึงการเชือดในความหมายทั่วไปที่ว่าการกระทำใด ๆ อาจนำพาผู้หนึ่งเข้าใกล้พระผู้เป็นเจ้า ในทางตรงกันข้าม ษะบีฮะฮ์สื่อถึงการเชือดพลีทั่วไปของศาสนาอิสลามในช่วงนอกวันอุฎฮียะฮ์ ส่วนในฮะดีษมักใช้สลับกันระหว่างอุฎฮียะฮ์กับกุรบาน ฮาบีลและกอบีลศัพท์แรกในอัลกุรอานที่กล่าวถึงเรื่องนี้อยู่ในเรื่องราวการถวายของอาเบลและคาอิน (ฮาบีลและกอบีล)[1]
อิบรอฮีมและอิสมาอีล การกุรบานมักมีความเกี่ยวโยงกับเรื่องราวทางศาสนาของอิบรอฮีม (อัครบิดรอับราฮัม) ที่ฝันว่าตนเองเชือดอิสมาอีล (อิชมาอิล) ลูกชายของท่าน ตามคำบรรยายในอัลกุรอาน ลูกชายของท่านยอมที่จะให้ตนเองถูกเชือดเพื่ออัลลอฮ์ แต่ก่อนที่ท่านจะเชือดลูกชาย อัลลอฮ์ทรงสั่งให้หยุดและประทานให้เชือดแกะแทน เนื้อที่ผ่านการเชือดจะแบ่งออกเป็นสามส่วน โดยหนึ่งส่วนสามให้แก่ครอบครัวที่ทำการเชือดพลี ส่วนที่เหลือแจกจ่ายให้กับผู้ที่ต้องการและคนยากจน[5] เงื่อนไขการทำกุรบานสำหรับมุสลิมส่วนใหญ่ การเชือดพลีกุรบานในช่วงอีดิลอัฎฮาถือมักเน้นย้ำถึงความสำคัญทางศาสนา แต่ไม่ถือเป็นฟะรีเฎาะฮ์ (فريضة; ข้อบังคับ) ยกเว้นสำนักฮะนะฟี[6] การเชือดพลีสัตว์จะทำได้ตั้งแต่ช่วงเช้าของวันที่ 10 ถึงช่วงดวงอาทิตย์ตกของวันที่ 13 ซุลฮิจญะฮ์ เดือนที่ 12 ในปฏิทินอิสลาม[7][8] ในวันนั้น มุสลิมทั่วโลกจะทำการกุรบาน ซึ่งหมายถึงการเชือดพลีสัตว์ในวันที่กำหนด เงื่อนไขสัตว์ที่จะนำมาเชือด มีทั้งแกะ แพะ วัว (ควาย, โค) หรืออูฐ (ซึ่งตรงกันข้ามกับศาสนายูดาห์) สัตว์ที่จะเชือดต้องมีสุขภาพที่ดี ปราศจากโรค และไม่ตาบอดหรือบอดข้างเดียว ไม่พิกลพิการ หางหรือหูขาด (การตัดหูหรือหางสัตว์เป็นสิ่งที่ต้องห้าม) และต้องเชือดตามมาตรฐานษะบีฮะฮ์ สำนักฟิกฮ์ส่วนใหญ่อนุญาตให้สัตว์ที่เชือดต้องเป็นสัตว์เลี้ยง[9] นอกจากนี้ กฎหมายอิสลามยังห้ามทำให้สัตว์ที่จะเชือดสลบ เพื่อให้หลอดเลือดแดงใหญ่ที่คอไหลออกมาได้โดยไม่ต้องใช้ยาสลบ[10] เนื้อที่ผ่านการเชือดจะแบ่งออกเป็นสามส่วน ส่วนหนึ่งให้กับผู้ที่ต้องการและคนยากจน อีกส่วนหนึ่งให้แก่คนเชือด และอีกส่วนให้แก่ครอบครัว โดยส่วนที่สามสามารถให้ใครก็ได้ตามที่ต้องการ[5] อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น |
