Share to:

 

คำสัตย์ปฏิญาณเข้ารับตำแหน่งของประธานาธิบดีสหรัฐ

จอห์น รอเบิตส์ ประธานศาลสูงสุด เป็นผู้กล่าวนำคำสัตย์ปฏิญาณเข้ารับตำแหน่งของโจ ไบเดิน เมื่อวันที่ 20 มกราคม ค.ศ. 2021

คำสัตย์ปฏิญาณเข้ารับตำแหน่งของประธานาธิบดีสหรัฐ (อังกฤษ: oath of office of the President of the United States) เป็นคำสัตย์ปฏิญาณหรือคำยืนยันที่ประธานาธิบดีสหรัฐกล่าวไว้หลังจากรับตำแหน่งประธานาธิบดี แต่ยังไม่ปฏิบัติหน้าที่ใด ๆ ถ้อยคำของคำสัตย์ปฏิญาณระบุไว้ในหมวด 2 มาตรา 1 ข้อ 8 ของรัฐธรรมนูญสหรัฐ

หนึ่งในสองของข้อ คำสัตย์ปฏิญาณหรือคำยืนยัน ที่จริงแล้วเป็นเพียงการระบุคำที่ต้องพูด แต่หมวด 6 ข้อ 3 ต้องการให้บุคคลที่ระบุไว้ในนั้น "ผูกมัดโดยคำสัตย์ปฏิญาณหรือคำยืนยันเพื่อสนับสนุนรัฐธรรมนูญนี้" ในทางตรงกันข้าม คำสัตย์ปฏิญาณต้องการมากกว่าคำสาบานทั่วไปและความจงรักภักดี ข้อนี้ทำให้ประธานาธิบดีคนใหม่ต้องสาบานหรือยืนยันว่าเขา "จะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อปกปักรักษา คุ้มครอง และปกป้องรัฐธรรมนูญสหรัฐ"[1]

ข้อความ

ก่อนที่จะเข้าสู่การรับตำแหน่ง เขาจะต้องทำตามคำสัตย์ปฏิญาณหรือคำยืนยันต่อไปนี้:

—"ข้าพเจ้า (ชื่อ) ขอให้คำสาบาน (หรือยืนยัน) อย่างจริงจังว่า จะปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐอย่างซื่อสัตย์ และจะพยายามอย่างสุดความสามารถเพื่อปกปักรักษา คุ้มครอง และปกป้องรัฐธรรมนูญสหรัฐ [ขอพระเจ้าทรงโปรด]"[2]

การใช้คัมภีร์ไบเบิล

ตามแบบแผนนั้น ประธานาธิบดียกมือขวาขึ้นแล้ววางมือซ้ายไว้บนคัมภีร์ไบเบิลหรือหนังสืออื่น ๆ ขณะกล่าวคำสัตย์ปฏิญาณเข้ารับตำแหน่ง ใน ค.ศ. 1789 จอร์จ วอชิงตันกล่าวคำสัตย์ปฏิญาณเข้ารับตำแหน่งกับแท่นบูชาพระคัมภีร์ที่ยืมมาจาก เซนต์จอห์นลอดจ์เลขที่ 1ในนิวยอร์ก และเขาจูบพระคัมภีร์หลังจากนั้น[3][4] ประธานาธิบดีต่อจากนั้นและรวมถึง แฮร์รี เอส. ทรูแมน ได้ปฏิบัติตามด้วย[5] ดไวต์ ดี. ไอเซนฮาวร์ เป็นผู้สิ้นสุดประเพณีนี้ใน ค.ศ. 1953 เมื่อเขากล่าวคำอธิษฐานแทนที่จะจูบพระคัมภีร์[6]

ธีโอดอร์ รูสเวลต์ ไม่ได้ใช้พระคัมภีร์ในการกล่าวคำสัตย์ปฏิญาณ เมื่อ ค.ศ. 1901[7] ทั้งจอห์น ควินซี แอดัมส์ และแฟรงกลิน เพียร์ซ[8] สาบานด้วยหนังสือกฎหมายด้วยความตั้งใจที่จะสาบานต่อรัฐธรรมนูญ[9] ลินดอน บี. จอห์นสัน สาบานด้วยตำราสวดมนต์ของโรมันคาทอลิกบนแอร์ฟอร์ซวัน[10] แฮร์รี ทรูแมน, ดไวต์ ไอเซนฮาวร์ , ริชาร์ด นิกสัน, จอร์จ เอช. ดับเบิลยู. บุช, บารัก โอบามา และดอนัลด์ ทรัมป์ แต่ละคนสาบานด้วยพระคัมภีร์สองเล่ม[7]

อ้างอิง

  1. ↑ Kesavan, Vasan. "Essays on Article II: Oath of Office". The Heritage Foundation. สืบค้นเมื่อ July 20, 2016.
  2. ↑ "The Constitution of the United States of America: Analysis and Interpretation, Centennial Edition, Interim Edition: Analysis of Cases Decided by the Supreme Court of the United States to June 26, 2013" (PDF). Washington, DC: U.S. Government Printing Office. 2013. p. 13.
  3. ↑ http://www.stjohns1.org/portal/gwib "St. John's Lodge No. 1, Ancient York Masons".
  4. ↑ Joint Congressional Committee on Inauguration Ceremonies website: "Inauguration of President George Washington, 1789" เก็บถาวร 2009-01-20 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Retrieved 2009-02-16.
  5. ↑ McCullough, David (1992). Truman. New York: Simon and Schuster. pp. 347, 729. ISBN 0-671-86920-5. Harry Truman is a notable example, as he bent and kissed the Bible upon taking the oath for the first time, on April 12, 1945, as well as at his second inauguration.
  6. ↑ "Inaugural fun facts". Toledo, OH: WTOL.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-05-16. สืบค้นเมื่อ 2010-08-07.
  7. ↑ 7.0 7.1 "Bibles Used in Inaugural Ceremonies". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ September 25, 2015. สืบค้นเมื่อ March 24, 2015. {{cite web}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |deadurl= ถูกละเว้น แนะนำ (|url-status=) (help)
  8. ↑ Wallner (2004), pp. 249–255.
  9. ↑ Kennon, Donald (2005). "Presidential Inaugurations Past and Present". สืบค้นเมื่อ 2006-12-06.
  10. ↑ Glass, Andrew J. (February 26, 1967). "Catholic Church Missal, Not Bible, Used by Johnson for Oath at Dallas" (PDF). The Washington Post. สืบค้นเมื่อ June 15, 2014.

แหล่งข้อมูลอื่น
Kembali kehalaman sebelumnya