|
คุนหมิง
คุนหมิง (จีน: 昆明; พินอิน: Kūnmíng) เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของมณฑลยูนนาน ในภาคตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศจีน[5] รู้จักกันในนาม หยุนหนานฝู่ มาจนถึงคริสต์ศตวรรษ 1920 ปัจจุบันเป็นนครระดับจังหวัด เป็นศูนย์กลางทางการเมือง เศรษฐกิจ คมนาคม และวัฒนธรรมของมณฑล รวมทั้งเป็นที่ตั้งศูนย์ราชการของมณฑล มีประชากรทั้งจังหวัดในปี ค.ศ. 2014 ประมาณ 6,626,000 คน โดยมีประมาณ 4,575,000 คน ที่อาศัยอยู่ในตัวเมือง[6] คุนหมิงเป็นเมืองที่สำคัญในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง โดยเป็นศูนย์กลางทางทหารของจีน ฐานทัพอากาศอเมริกัน และจุดหมายปลายทางของถนนพม่า คุนหมิงตั้งอยู่บนตอนกลางของที่ราบสูงยูนนาน–กุ้ยโจว สูงประมาณ 1,900 เมตร (6,234 ฟุต) เหนือระดับน้ำทะเล มีตำแหน่งละติจูดเหนือทรอปิกออฟแคนเซอร์เล็กน้อย ตัวเมืองตั้งอยู่ริมฝั่งทะเลสาบเตียนฉือด้านทิศเหนือ เนื่องจากมีอากาศอบอุ่นตลอดทั้งปี จึงถูกขนานนามว่า "นครแห่งฤดูใบไม้ผลิ" ประวัติศาสตร์ ปี พ.ศ. 1308 มีการสร้างเมืองขึ้นในบริเวณนี้ เมืองนี้ได้รับการตั้งชื่อว่า ถัวตง (Tuodong) ราวศตวรรษที่ 13 มาร์โค โปโล ได้เดินทางมายังดินแดนแห่งนี้ และเขียนบันทึกบอกเล่าความประทับใจ ต่อมาเมืองนี้ถูกเปลี่ยนชื่อเป็น คุนหมิง โดยเหล่าชนชั้นปกครองชาวมองโกลแห่งราชวงศ์หยวนเมื่อปี พ.ศ. 1819 ราวศตวรรษที่ 14 คุนหมิงถูกยึดอำนาจกลับคืนโดยราชวงศ์หมิง และมีการสร้างกำแพงล้อมรอบส่วนที่เป็นเมืองในปัจจุบัน ในศตวรรษที่ 20 คุนหมิงตกเป็นเป้าของการโจมตีจากกองทัพอากาศหลวงญี่ปุ่นเมื่อครั้งที่บุกจีนแผ่นดินใหญ่ ภูมิศาสตร์   จังหวัดคุนหมิงตั้งอยู่ทางตอนกลางค่อนไปทางตะวันออกของมณฑลยูนนาน ตั้งอยู่ระหว่างละติจูด 24°23' เหนือ และ 26°22' เหนือ และระหว่างลองจิจูด 102°10' ตะวันออก และ 103°40' ตะวันออก มีพื้นที่ทั้งหมด 21,600 ตารางกิโลเมตร ส่วนที่กว้างที่สุดวัดจากตะวันออกไปตะวันตกกว้างประมาณ 140 กิโลเมตร และส่วนที่ยาวที่สุดวัดจากเหนือไปใต้ยาวประมาณ 220 กิโลเมตร ตัวเมืองคุนหมิงอยู่ในพื้นที่ทะเลสาบอันอุดมสมบูรณ์ ตั้งอยู่ริมฝั่งทิศเหนือของทะเลสาบเตียนฉือ และมีภูเขาล้อมรอบตัวเมืองทั้งด้านเหนือ ตะวันตก และตะวันออก ทะเลสาบเตียนฉือได้รับการขนานนามว่า "ไข่มุกแห่งที่ราบสูง" เป็นทะเลสาบน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดอันดับ 6 ในประเทศจีน และใหญ่ที่สุดในมณฑลยูนนาน ซึ่งมีพื้นที่ประมาณ 340 ตารางกิโลเมตร จังหวัดคุนหมิงตั้งอยู่บนที่ราบสูงยูนนาน–กุ้ยโจว จุดสูงสุดของจังหวัดคุนหมิง คือ สันเขาหม่าจง (马鬃岭) บนภูเขาเจี้ยวจึ (轿子山) ในอำเภอลู่ชวั่น ด้วยความสูง 4,247 เมตรจากระดับน้ำทะเล และจุดต่ำสุด คือ จุดบรรจบของแม่น้ำเซียวและแม่น้ำจินชา ในเขตตงชวน ด้วยความสูง 695 เมตรจากระดับน้ำทะเล ส่วนพื้นที่ใจกลางเมืองสูง 1,891 เมตรจากระดับน้ำทะเล ห่างจากใจกลางเมืองไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 96 กิโลเมตร เป็นที่ตั้งของอุทยานป่าหิน อยู่ในอำเภอฉือหลิน ซึ่งเป็นภูมิประเทศแบบคาสต์ในจีนตอนใต้ที่ได้รับการพัฒนาจนเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญในมณฑลยูนนาน สภาพภูมิอากาศมณฑลยูนนานมีภูมิอากาศเย็นสบาย ฤดูหนาวอากาศไม่หนาวจัดและฤดูร้อนอากาศไม่ร้อนจัด อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปีอยู่ระหว่าง 15–18 องศาเซลเซียส เขตการปกครองนครระดับจังหวัดคุนหมิงแบ่งการปกครองออกเป็น 14 หน่วยย่อย ได้แก่ 7 เขต, 1 นครระดับอำเภอ, 3 อำเภอ และ 3 อำเภอปกครองตนเอง คุนหมิงมีอาณาเขตติดต่อกับนครฉวี่จิ้งทางทิศตะวันออก, จังหวัดปกครองตนเองชนชาติอาข่าและอี๋ หงเหอ ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้, นครยวี่ซีทางทิศตะวันตกเฉียงใต้, จังหวัดปกครองตนเองชนชาติอี๋ ฉู่สยง ทางทิศตะวันตก, นครเจาทงทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และติดต่อทางทิศเหนือกับนครพันจือฮวา และจังหวัดปกครองตนเองชนชาติอี๋ เหลียงชาน ของมณฑลเสฉวน
เศรษฐกิจ จากการจัดอันดับเมื่อปี พ.ศ. 2535 เศรษฐกิจของคุนหมิงมีการเจริญเติบโตเป็นอันดับที่ 12 ในบรรดาเมืองทั้งหมดในสาธารณรัฐประชาชนจีน โดยเฉพาะเป็นแหล่งผลิตเกลือและฟอสเฟตที่ดีที่สุดของจีน ในช่วงระหว่าง พ.ศ. 2530 - 2540 เนื่องจากตัวเมืองตั้งอยู่ในส่วนที่ห่างไกลของประเทศ จึงยังไม่ได้รับผลจากกระแสการเร่งรัดพัฒนาเศรษฐกิจของจีนมากนัก จนกระทั่งเมื่อไม่นานมานี้ รัฐบาลจีนได้ให้ความสนใจคุนหมิงมากขึ้น และตั้งใจจะพัฒนาให้เป็นศูนย์กลางการคมนาคมระดับนานาชาติ เพื่อรองรับการคมนาคมขนส่งไปสู่ภูมิภาคเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีการวางแผนก่อสร้างทางรถไฟและทางหลวงมากมายเพื่อเชื่อมต่อระหว่างคุนหมิงกับไทย เวียดนาม และลาว เพื่อเตรียมเส้นทางคมนาคมขนส่งจากคุนหมิงไปถึงท่าเรือทางทะเลต่าง ๆ อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ คุนหมิง
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.png)
