Share to:

 

จอน ม็อกซ์ลีย์

Jon Moxley
ชื่อเกิดJonathan David Good
เกิด (1985-12-07) 7 ธันวาคม ค.ศ. 1985 (39 ปี)
Cincinnati, Ohio, U.S.
คู่สมรสRenee Paquette
(สมรส 2017)
บุตร1
ประวัติมวยปล้ำอาชีพ
ชื่อบนสังเวียนDean Ambrose
Jon Moxley
ส่วนสูง6 ฟุต 2 นิ้ว (188 เซนติเมตร)[1]
น้ำหนัก234 ปอนด์ (106 กิโลกรัม)[2]
มาจากCincinnati, Ohio[3]
ฝึกหัดโดยCody Hawk
Les Thatcher
เปิดตัว2004

โจนาธาน เดวิด กู๊ด (Jonathan David Good; 7 ธันวาคม ค.ศ. 1985)[4][5] เป็นนักมวยปล้ำอาชีพและนักแสดงชาวอเมริกันที่รู้จักกันใน WWE ภายใต้นาม ดีน แอมโบรส (Dean Ambrose) ได้แชมป์ WWE, แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล, แชมป์ยูเอสที่ครองนานสุดอันดับ 3 ในประวัติศาสตร์ และนานสุดในWWE 351 วัน, แชมป์แท็กทีม WWE, ผู้ชนะมันนีอินเดอะแบงก์ (2016), แชมป์ทริปเปิลคราวน์คนที่ 27, แชมป์แกรนด์สแลมคนที่ 16 และอายุน้อยที่สุด เขาเปิดตัวกับ WWE ในเดือนพฤศจิกายนปี 2012 ร่วมกับเซธ รอลลินส์และโรแมน เรนส์ในฐานะกลุ่มเดอะชีลด์

เขายังปล้ำให้กับสมาคม AEW และสมาคมอิสระในนาม จอน ม็อกซ์ลีย์ (Jon Moxley) ได้รับการโหวตให้เป็นนักมวยปล้ำที่ได้รับความนิยมสูงสุดแห่งปี (Most Popular Wrestler of the Year) โดย Pro Wrestling Illustrated ในปี 2014 และ 2015[6] และได้รับการเสนอชื่อเป็นนักมวยปล้ำแห่งปี (Wrestler of the Year) โดย Sports Illustrated ในปี 2019[7] นอกจากนี้เขายังติดอันดับ PWI 500 ของนักมวยปล้ำ 500 อันดับแรกของโลกในปี 2020 นอกวงการมวยปล้ำเขาได้แสดงเป็นพระเอกในภาพยนตร์เรื่อง 12 Rounds 3: Lockdown (2015) และในฐานะตัวร้ายในหนังแอคชั่นกีฬา Cagefighter: Worlds Collide (2020)

มวยปล้ำอาชีพ

สมาคมอิสระ

จอน ม็อกซ์ลีย์ได้ปล้ำอยู่สมาคมอิสระระหว่างปี 2004 และ 2011[8] ร่วมงานกับสมาคม Full Impact Pro(FIP), Combat Zone Wrestling(CZW), Ring of Honor(ROH), Evolve(EVOLVE)[9][10][11][12] และ Dragon Gate USA(DGUSA)[13][14][15] และมีผลงานมากมายเช่น CZW World Heavyweight Championship 2สมัย[16][17][18], FIP World Heavyweight Championship 1 สมัย[19][20], HWA Heavyweight Championship 3สมัย[21], HWA Tag Team Championship 5สมัย ร่วมกับ Jimmy Turner (1), Ric Byrne (1), Cody Hawk (1) และ King Vu (2)[22], MPW Heavyweight Championship 1 สมัย, MPW Tag Team Championship 1 สมัย ร่วมกับ Vance Desmond, IPW World Heavyweight Championship 2สมัย[23][24][25][26], IPW Mid-American Championship 1 สมัย, IWA World Tag Team Championship 1 สมัย[27][28] ร่วมกับ Hade Vansen และ wXw World Tag Team Championship 1 สมัย ร่วมกับ Sami Callihan[29] วันที่ 1 พฤษภาคม 2019 หลังออกจาก WWE ได้มีวิดิโอโปรโมตว่าจอน ม็อกซ์ลีย์จะกลับมาปล้ำในสมาคมอิสระ[30]

ดับเบิลยูดับเบิลยูอี

วันที่ 4 เมษายน 2011 เขาได้เซ็นสัญญากับ WWE และ Dragon Gate USA ได้อนุญาตปล่อยตัวเขาออกจากสมาคม[31] เขาเคยปรากฏตัวในสมาคมในนาม จอน ม็อกซ์ลีย์ เมื่อวันที่ 20 มกราคม 2006 ร่วมปล้ำแท็กทีมกับแบรด แอตติจูด แพ้ให้เอ็มเอ็นเอ็ม[5] วันที่ 27 พฤษภาคม 2011 เขาได้เข้าร่วมค่ายพัฒนาทักษะของ WWE, ฟลอริดาแชมเปียนชิปเรสต์ลิง(FCW) ภายใต้ชื่อ ดีน แอมโบรส[32][33] แอมโบรสเปิดตัวใน FCW วันที่ 3 กรกฎาคม โดยการท้าทายเซท รอลลินส์ อีกหนึ่งนักมวยปล้ำที่โดดเด่นในสมาคมอิสระ[32][34] ทั้งคู่ได้มีแมตช์เจอกันครั้งแรกในการชิงแชมป์ FCW 15 แบบ Iron Man 15 นาที ตอนที่ 14 สิงหาคมของ FCW โดยแมตช์จบลงด้วยการเสมอ ทำให้รอลลินส์ยังเป็นแชมป์[35] ในการแข่งขันรอบที่ 2 เพื่อการชิงแชมป์ วันที่ 18 กันยายนของ FCW รอลลินส์ทำแต้มชนะ 3-2[32][35] แอมโบรสสามารถเอาชนะรอลลินส์ไปได้แบบไม่ชิงแชมป์ในรอบแรกของทัวร์นาเมนต์ Super Eight หาแชมป์ฟลอริดาเฮฟวี่เวท FCWคนใหม่[36] แต่ก็แพ้ลีโอ ครูเกอร์ในรอบสุดท้ายแบบสี่เส้า[36] แอมโบรสยังมีความแค้นกับรอลลินส์เพื่อตำแหน่งแชมป์ FCW 15 โดยการทำร้ายแดเมียน แซนดาว ในระหว่างการชิงแชมป์กับรอลลินส์ทำให้รอลลินส์ถูกปรับฟาล์ว[37] แอมโบรสไม่สามารถชิงแชมป์ FCW 15 มาจากแซนดาวได้[38] ก่อนที่ลีอากีชนะทั้งแอมโบรสและรอลลินส์แบบสามเส้าเพื่อหาผู้ท้าชิงอันดับ1 ในการชิงแชมป์ฟลอริดาเฮฟวี่เวท FCW[39] แอมโบรสเริ่มปรากฏตัวในเฮาส์โชว์ของ WWE ในเดือนธันวาคม 2011[40]

เดอะชีลด์: แอมโบรส, รอลลินส์ และเรนส์

แอมโบรสเปิดตัวค่ายหลักในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2012) พร้อมกับเซท รอลลินส์และโรแมน เรนส์ในนามเดอะชีลด์ โดยมารุมเล่นงานไรแบ็กก่อนจับใส่ท่า Triple Powerbomb กับบนโต๊ะผู้บรรยาย ทำให้ซีเอ็ม พังก์จับกดจอห์น ซีนาชนะป้องกันแชมป์ WWEไว้ได้[41] ในทีแอลซี (2012) เดอะชีลด์ได้ปล้ำแมตช์แรกชนะไรแบ็กและทีมเฮลโน(เคนและแดเนียล ไบรอัน)ในการต่อสู้ด้วยโต๊ะ บันได และเก้าอี้[42] ในรอว์ 7 มกราคม เดอะชีลด์ได้ออกมารุมทำร้ายไรแบ็กในการชิงแชมป์ WWE ทำให้พังก์ป้องกันแชมป์ได้อีกครั้ง[43] ในรอยัลรัมเบิล (2013)เดอะชีลด์ได้แอบมารุมทำร้ายเดอะร็อก ระหว่างการชิงแชมป์ WWE ซึ่งในตอนแรกพังก์กดนับ 3 ชนะ แต่วินซ์ แม็กแมนออกมาบอกให้เริ่มใหม่เลยทำให้เดอะร็อกคว้าแชมป์ไปได้[44] รอว์คืนต่อมา หลังจากจอห์น ซีนาประกาศเลือกท้าชิงแชมป์ WWE ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 29 เดอะชีลด์ก็มารุมลอบทำร้ายซีนา แม้ว่าเชมัสกับไรแบ็กจะออกมาช่วยแต่ก็โดนรุมทำร้าย สุดท้ายเดอะชีลด์เล่นงานซีนาด้วยท่า Triple Powerbomb[45] รอว์ 4 กุมภาพันธ์ เดอะชีลด์โดนซีนา, ไรแบ็ก และเชมัสล้อมเอาไว้ ทำให้เดอะชีลด์วิ่งหนีไปทางหลังเวทีแต่แรนดี ออร์ตันนำทัพนักมวยปล้ำออกมาขวางเอาไว้ เดอะชีลด์เลยโดนทีมซีนาอัดจนน่วม ก่อนที่จะหนีไปทางอัฒจรรย์[46] รอว์ 11 กุมภาพันธ์ เดอะชีลด์ออกมาท้าทายกลุ่มของซีนาว่าถ้าอยากมีเรื่องก็ออกมาเจอกันเดี๋ยวนี้ได้เลย ปรากฏว่าไฟในสนามดับ แล้วกลุ่มของซีนาก็ออกมาไล่อัดเดอะชีลด์จนหนีกระเจิง[47] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2013) เดอะชีลด์เอาชนะทีมซีนาไปได้[48] ในเรสเซิลเมเนีย 29 เดอะชีลด์ได้เอาชนะเชมัส, แรนดี ออร์ตัน และบิ๊กโชว์[49] รอว์คืนต่อมา ดิอันเดอร์เทเกอร์ได้ออกมาขออุทิศชัยชนะให้กับพอล แบเรอร์ ที่ชนะซีเอ็ม พังก์ในเรสเซิลเมเนีย เดอะชีลด์ออกมารุมล้อมอันเดอร์เทเกอร์ แต่เคนกับแดเนียล ไบรอันก็ออกมาช่วย[50] ในรอว์ 22 เมษายน เดอะชีลด์ได้เอาชนะอันเดอร์เทเกอร์, เคน และไบรอัน[51] ในสแมคดาวน์ 26 เมษายน หลังจากแพ้อันเดอร์เทเกอร์นั้นเดอะชีลด์ได้รุมเล่นงานเทเกอร์จนต้องหายไป[52]

เป็นแชมป์ยูเอสที่ครองนานสุดในWWE ด้วยเวลา351วัน และนานสุดเป็นอันดับ3 ในประวัติศาสตร์

ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2013) แอมโบรสได้คว้าแชมป์ยูเอสสมัยแรกโดยชนะโคฟี คิงส์ตัน คืนเดียวกันรอลลินส์กับเรนส์ได้คว้าแชมป์แท็กทีม WWEจากทีมเฮลโน ทำให้เดอะชีลด์มีแชมป์ครบทั้งทีม[53][54][55] ในเดือนสิงหาคม 2013 เดอะชีลด์ได้เข้าร่วมกลุ่มดิออธอริตี ของประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายปฏิบัติการ ทริปเปิลเอช[56] ในรอว์ 27 มกราคม เดอะชีลด์ได้ปล้ำแทกทีม 6 คนกับ แดเนียล ไบรอัน, เชมัส และจอห์น ซีนา เพื่อที่จะเข้าไปปล้ำชิงแชมป์ WWEในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2014) แต่ก็ไม่ชนะเพราะเดอะไวแอ็ตต์แฟมิลีเข้ามาก่อกวนทำให้เดอะชีลด์แพ้ฟาวล์ เดอะชีลด์จึงท้าเจอกับไวแอ็ตต์แฟมิลี ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ แต่สุดท้ายเดอะชีลด์ก็แพ้ไป[57] ในปลายเดือนมีนาคมเดอะชีลด์ได้เป็นฝ่ายธรรมะ[58][59] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 30ชนะเคนกับเดอะนิวเอจเอาต์ลอวส์[60] หลังจากจบเรสเซิลเมเนีย ในรอว์คืนต่อมา แชมป์โลกอย่าง แดเนียล ไบรอัน ได้มาฉลองกับผู้ชม ก่อนจะถูกขัดจังหวะโดยทริปเปิลเอชและเขาได้ขอชิงแชมป์ในคืนนั้น โดยก่อนเริ่มแมตช์นั้นสเตฟานี แม็กแมนได้สั่งให้ เคน, บาทิสตา และออร์ตัน ทำร้ายไบรอันเป็นการสร้างจุดอ่อน และทำให้ทริปเปิลเอชมีโอกาสในการชนะมากขึ้น จนเดอะชีลด์ได้ออกมาจัดการกับพวกกลุ่มของทริปเปิลเอช และได้ช่วยไบรอันจากการกลั่นแกล้งจากกลุ่มทริปเปิลเอช[61] ในรอว์ 14 เมษายน เดอะชีลด์ต้องปล้ำในแฮนดิแคป 11 รุม 3 แต่กรรมการต้องยุติแมตช์ เนื่องจากทั้งสองฝ่ายอัดกันไม่หยุด ก่อนที่ทริปเปิลเอช, ออร์ตัน และบาทิสตา จะออกมาในนามของกลุ่มเอฟโวลูชั่น เพื่อจัดการกลุ่มเดอะชิลด์โดยเฉพาะ ก่อนจะทำอัดเดอะชิลด์จนหมดสภาพ[62] และประกาศแมตช์อย่างเป็นทางการในสแมคดาวน์ 18 เมษายน ระหว่างเดอะชีลด์เจอกับเอฟโวลูชั่น ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2014) ซึ่งเดอะชีลด์เป็นฝ่ายชนะ[63]

หลังจากเดอะชีลด์ได้รับชัยชนะในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ ดูเหมือนว่าความแค้นของเอฟโวลูชั่นจะยังไม่จบลง เมื่อในรอว์คืนต่อมาแอมโบรสต้องป้องกันแชมป์ยูเอสกับนักมวยปล้ำ 19 คนในแบทเทิลรอยัล โดยเชมัสเป็นฝ่ายชนะคว้าแชมป์ไปในทันที และจบสถิติการครองแชมป์ของแอมโบรส 351 วัน[64] ก่อนที่เอฟโวลูชั่นจะตามมาก่อกวน และทำร้ายเดอะชีลด์ในแมตช์ที่ต้องเจอกับไวแอ็ตต์แฟมิลี[65][66] รอว์สัปดาห์ต่อมา เดอะชีลด์ได้ออกมาท้าเอฟโวลูชั่น หลังจากที่ได้ทำร้ายพวกเขาในสัปดาห์ที่ผ่านมา และรถลีมูซีนกลุ่มเอฟโวลูชั่นก็โผล่มาทางจอยักษ์ในสนาม ทำให้เดอะชีลด์ไม่รอช้าตามไปอัดถึงที่จนกรรมการต้องออกมาห้าม และเอฟโวลูชั่นก็ได้รับคำท้าที่จะเจอกันในเพย์แบ็ค ขณะที่บาทิสตาท้าขอเจอกับโรแมน เรนส์ในคู่เอกของรายการ ซึ่งในแมตช์นั้นสมาชิกที่เหลือของเอฟโวลูชั่น และเดอะชีลด์ต่างก็ยืนอยู่ข้างเวที และในระหว่างแมตช์ทั้งสองฝ่ายต่างอัดกันจนกรรมการบนเวทีต้องยุติการปล้ำ แต่เดอะชีลด์ก็ยังไม่หยุด สเตฟานีจึงเรียกนักมวยปล้ำคนอื่นๆ มาช่วยจัดการเดอะชีลด์ แต่ไม่สำเร็จ และยังโดนเดอะชีลด์เล่นงานคืนได้สำเร็จ ในเพย์แบ็ค (2014) เดอะชีลด์เอาชนะเอฟโวลูชั่นไปได้อีกครั้งแบบแท็กทีม 6 คน ไม่มีกฎกติกา คัดออก รอว์คืนต่อมา บาทิสตาได้ออกจากเอฟโวลูชั่น คืนเดียวกันโรแมน เรนส์มีคิวเจอกับแรนดี ออร์ตัน โดยออร์ตันออกมากับทริปเปิลเอชที่ถือค้อนมาด้วย ทำให้เดอะชีลด์พากันไปหยิบเก้าอี้มาเตรียมไว้ ทริปเปิลเอชบอกว่าบาทิสตามันหนีไปแล้ว แต่เราก็มีแผน 2 เสมอ... ว่าแล้วรอลลินส์ก็เอาเก้าอี้ฟาดใส่เรนส์จากด้านหลัง จากนั้นก็ฟาดแอมโบรสอีกคน รอลลินส์เอาเก้าอี้ไปยื่นให้ออร์ตันเพื่อเอาไปฟาดเรนส์กับแอมโบรสต่ออีก จากนั้นก็ RKO เรนส์ลงบนเก้าอี้ ปิดท้ายรายการโดยมีรอลลินส์ยืนอยู่กับออร์ตันและทริปเปิลเอช เป็นอันว่ารอลลินส์ได้แยกทีมกับเดอะชีลด์ไปแล้ว[67][68]

ในตอนเปิดศึกกับเซท รอลลินส์

ในสแมคดาวน์ 13 มิถุนายน แอมโบรสกับเรนส์ประกาศจะเข้าร่วมมันนีอินเดอะแบงก์ ทริปเปิลเอชโผล่มาทางจอยักษ์ และบอกว่าเหลือที่ว่างอีกแค่ที่เดียวเท่านั้น ดังนั้นจะใช้วิธีการโยนเหรียญตัดสิน ผลการโยนเหรียญคือแอมโบรสจะได้โอกาสปล้ำรอบคัดเลือกเพื่อเข้าสู่มันนีอินเดอะแบงก์โดยเจอกับเบรย์ ไวแอ็ตต์ ระหว่างแมตช์นั้นรอลลินส์ได้มาก่อกวน ทำให้แอมโบรสแพ้หมดสิทธิ์[69] ต่อมาแอมโบรสแค้นได้ออกมาอัดรอลลินส์ เคนออกมาช่วยแต่แอมโบรสก็ถีบเคนตกเวทีไปแล้วก็เหวี่ยงรอลลินส์ลงไปอัดเคนอีก ก่อนที่แอมโบรสจะรีบหนีไป ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2014)นั้นรอลลินส์เป็นฝ่ายชนะจากการช่วยเหลือของเคนที่เล่นงานแอมโบรส[70] ในแบทเทิลกราวด์ (2014)แพ้รอลลินส์โดยการปรับ เพราะถูกไล่ออกจากสนามหลังจากทำร้ายรอลลินส์[71] ในซัมเมอร์สแลม (2014)แพ้รอลลินส์ในลัมเบอร์แจ็กโดยมีนักมวยปล้ำอยู่รอบเวที[72] ในรอว์คืนต่อมาทั้งคู่ได้รีแมตช์กันแบบจับกดที่ไหนก็ได้ โดยแอมโบรสถูกรอลลินส์กระโดดเหยียบศีรษะ Curb Stomp อัดกับก้อนอิฐจนแพ้น็อก ทำให้ต้องถูกหามขึ้นเปลส่งโรงพยาบาล[73] ซึ่งเป็นบทให้แอมโบรสต้องหายจากการปล้ำเพื่อไปแสดงภาพยนตร์ Lockdown[74]

แอมโบรสได้กลับมาล้างแค้นรอลลินส์ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2014)[75] ในรอว์ 13 ตุลาคม ได้เอาชนะจอห์น ซีนาคว้าสัญญาที่อยู่บนยอดเสาไปเจอกับรอลลินส์ในกรงเหล็กเฮลอินเอเซล (2014)แต่แอมโบรสแพ้จากการก่อกวนของเบรย์ ไวแอ็ตต์[76] ทำให้เจอกันในเซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2014) แต่แอมโบรสแพ้ฟาล์วเพราะใช้เก้าอี้[77] ในทีแอลซี (2014)ได้รีแมตช์กันในรูปแบบ TLC โดยเบรย์ชนะไปได้[78] ในรอว์ 19 มกราคม ได้เอาชนะแชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล แบด นิวส์ บาร์เร็ตต์[79] ทำให้ได้สิทธิ์ชิงแชมป์ในฟาสต์เลน (2015) ผลปรากฏว่าแอมโบรสถูกปรับแพ้ฟาล์ว[80] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 31ได้เข้าร่วมแมตช์ไต่บันไดชิงแชมป์อินเตอร์[81] แต่ไม่สามารถคว้าแชมป์ได้[82] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2015)ชนะฮาร์เปอร์ไปได้แบบชิคาโกสตรีต์ไฟต์ เป็นชัยชนะครั้งแรกในศึกใหญ่หลังจากแพ้ติดต่อกันถึง 9 ศึก[83] ในเพย์แบ็ก (2015)แอมโบรสได้สิทธิ์ชิงแชมป์โลก 4 เส้ากับรอลลินส์(แชมป์), แรนดี ออร์ตัน และโรแมน เรนส์[84] แต่ไม่ได้แชมป์[85] ในอิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2015)ได้ชิงแชมป์โลกกับรอลลินส์ แต่แอมโบรสชนะฟาล์วเพราะรอลลินส์ดึงกรรมการมาป้องกันตัว ทำให้แอมโบรสอัดโดนกรรมการ หลังแมตช์ถูกออธอริตีรุมทำร้าย แต่เรนส์ออกมาช่วย และแอมโบรสก็ขโมยเข็มขัดไป[86] ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2015)ได้รีแมตช์กับรอลลินส์แบบไต่บันได แต่ไม่ได้แชมป์[87] ในซัมเมอร์สแลม (2015)ได้ร่วมทีมกับเรนส์ชนะเบรย์และฮาร์เปอร์ไปได้[88] คืนต่อมาไวแอ็ตต์แฟมิลีได้เปิดตัวสมาชิกใหม่อย่างบรอน สโตรว์แมน[89] ในไนท์ออฟแชมเปียนส์ (2015)แอมโบรสกับเรนส์ได้ปล้ำแท็กทีม 6 คนเจอกับไวแอ็ตต์แฟมิลี โดยคริส เจริโคได้มาร่วมทีมเป็นคนที่สามแต่ก็แพ้[90]

แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัลในเดือนธันวาคม 2016

ในเดือนพฤศจิกายน รอลลินส์ได้รับบาดเจ็บและต้องสละแชมป์โลก ทำให้มีการจัดทัวร์นาเมนต์หาแชมป์คนใหม่[91] แอมโบรสได้เข้าร่วมและสามารถผ่านเข้ารอบมาได้โดยชนะไทเลอร์ บรีซ[92], ดอล์ฟ ซิกก์เลอร์[93] และเควิน โอเวนส์ แต่ก็แพ้ให้โรแมน เรนส์ในรอบชิงที่เซอร์ไวเวอร์ซีรีส์ (2015)[94] ในทีแอลซี (2015)แอมโบรสได้คว้าแชมป์อินเตอร์สมัยแรกจากโอเวนส์[95] ในรอยัลรัมเบิล (2016)ป้องกันแชมป์กับโอเวนส์ไว้ได้แบบลาสแมนสแตนดิ้ง[96] คืนเดียวกันได้เป็นรองผู้ชนะรอยัลรัมเบิลชิงแชมป์โลกโดยทริปเปิลเอชคว้าแชมป์ไปได้[97] ในรอว์คืนต่อมา สเตฟานีได้ประกาศจัดแมตช์สามเส้าระหว่าง แอมโบรส, โรแมน เรนส์ และบร็อก เลสเนอร์ในฟาสต์เลน (2016)เพื่อหาผู้ท้าชิงแชมป์กับทริปเปิลเอชในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 32[98] โดยก่อนฟาสต์เลนในรอว์ 15 กุมภาพันธ์ แอมโบรสเสียแชมป์อินเตอร์คืนให้เควิน โอเวนส์ในแมตช์ 5 เส้า (Fatal 5-Way)[99] ในฟาสต์เลนไม่สามารถคว้าสิทธิ์ผู้ท้าชิงอันดับ 1 ได้[100] ในรอว์วันต่อมาแอมโบรสได้ถูกเลสเนอร์ลอบทำร้าย[101] ก่อนประกาศท้าเจอเลสเนอร์แบบสตรีตไฟต์ไม่มีกฏกติกาในเรสเซิลเมเนีย[102] ในโรดบล็อกแพ้ทริปเปิลเอชในการชิงแชมป์โลก[103] ในเรสเซิลเมเนียแพ้เลสเนอร์[104]

ในมันนีอินเดอะแบงก์ (2016)ได้คว้ากระเป๋าสิทธิ์ชิงแชมป์โลก[105] และใช้สิทธิ์ได้แชมป์สมัยแรกจากรอลลินส์ที่เพิ่งได้จากเรนส์[106] คืนต่อมาเขาได้ประกาศเจอทั้งรอลลินส์และเรนส์ชิงแชมป์สามเส้าในแบทเทิลกราวด์ (2016)[107][108] 19 กรกฎาคม แอมโบรสได้ถูกดราฟท์ไปสแมคดาวน์ในฐานะแชมป์ WWE[109] ในแบทเทิลกราวด์ป้องกันแชมป์ไว้ได้[110] ในซัมเมอร์สแลม (2016)ป้องกันแชมป์กับดอล์ฟ ซิกก์เลอร์ไว้ได้[111] ในแบ็กแลช (2016)เสียแชมป์ให้เอเจ สไตส์[112] ในสแมคดาวน์ 3 มกราคม 2017 ได้คว้าแชมป์อินเตอร์สมัยที่2จากเดอะมิซ[113] ในรอยัลรัมเบิล (2017)ได้ร่วมเป็นลำดับที่12 ซึ่งอยู่นานเกือบ 27 นาทีก่อนถูกบร็อก เลสเนอร์เหวี่ยงออก[114][115] ในเรสเซิลเมเนีย ครั้งที่ 33ป้องกันแชมป์ได้จากแบรอน คอร์บิน[116] 10 เมษายน 2017 แอมโบรสได้ย้ายมาสังกัดรอว์ในฐานะแชมป์อินเตอร์[117] ในเอ็กซ์ตรีมรูลส์ (2017)เสียแชมป์คืนให้เดอะมิซ[118] ในซัมเมอร์สแลม (2017)ได้ร่วมทีมกับรอลลินส์คว้าแชมป์รอว์แท็กทีม WWEจากซีซาโรและเชมัส ทำให้แอมโบรสเป็นสมาชิกเดอะชีลด์คนแรกที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมและแชมป์ทริปเปิลคราวน์ของWWE[119][120] ก่อนเสียแชมป์คืนให้ซีซาโรและเชมัส[121] ในปลายปี 2017 แอมโบรสได้รับบาดเจ็บที่ไทรเซบทำให้ต้องพักหลายเดือน[122][123]

หลังจากพักรักษาตัวไป 8 เดือนแอมโบรสก็ได้กลับมาช่วยเพื่อนอย่างเซท รอลลินส์จนคว้าแชมป์อินเตอร์จากดอล์ฟ ซิกก์เลอร์(พร้อมดรูว์ แม็กอินไทร์)ได้ในซัมเมอร์สแลม (2018)[124][125] ในรอว์วันต่อมาแอมโบรสกับรอลลินส์ได้แต่งชุดเดอะชีลด์ออกมาช่วยเรนส์ที่เป็นแชมป์ยูนิเวอร์แซลจากการแคชอินกระเป๋าของบรอน สโตรว์แมนเป็นการรวมกลุ่มเดอะชีลด์อีกครั้ง[126] ในรอว์ 22 ตุลาคม แอมโบรสกับรอลลินส์ได้คว้าแชมป์รอว์แท็กทีมร่วมกันอีกครั้งก่อนที่จะหักหลังรอลลินส์และกลายเป็นฝ่ายอธรรม[127] และคว้าแชมป์อินเตอร์ได้จากรอลลินส์เป็นสมัยที่ 3[128] ก่อนเสียให้บ็อบบี แลชลีย์[129] ในฟาสต์เลน 2019 เดอะชีลด์ได้รวมทีมกันอีกครั้งเอาชนะแบรอน คอร์บิน, บ็อบบี แลชลีย์ และดรูว์ แม็กอินไทร์ไปได้[130] ในรายการพิเศษ The Shield's Final Chapter เดอะชีลด์รวมทีมกันเป็นครั้งสุดท้ายสามารถเอาชนะคอร์บิน, ดรูว์ และแลชลีย์ไปได้อีกครั้ง[131] ในเดือนเมษายน 2019 แอมโบรสได้หมดสัญญาและลาออกจาก WWE[3]

ออลอีลีตเรสต์ลิงและสมาคมอื่น

ในเดือนพฤษภาคม 2019 เขาได้เซ็นสัญญากับสมาคม All Elite Wrestling (AEW) โดยใช้นาม Jon Moxley[132][133] ในศึก Best Of The Super Jr. ของ NJPW วันที่ 5 มิถุนายน 2019 Mox สามารถคว้าแชมป์ IWGP United States Championship เป็นเส้นแรกใน NJPW[134][135] ในศึก Revolution ของ AEW 29 กุมภาพันธ์ 2020 Mox สามารถคว้าแชมป์โลก AEW จากคริส เจอริโคได้สำเร็จ[136] และยังได้คว้าแชมป์โลกของสมาคม GCW อีกด้วย[137][138] ในศึก AEW×NJPW: Forbidden Door 26 มิถุนายน 2022 Mox เอาชนะ Hiroshi Tanahashi สามารถคว้าแชมป์โลกเฉพาะกาลของ AEW ได้สำเร็จ[139][140] ใน AEW Dynamite 24 สิงหาคม 2022 Mox สามารถเอาชนะแชมป์โลก AEW ตัวจริงอย่างซีเอ็มพังก์ไปได้ทำให้ Mox เป็นแชมป์โลก AEW อย่างเป็นทางการสมัยที่ 2[141] ก่อนเสียคืนให้พังก์ใน All Out[142] และคว้ากลับมาได้อีกครั้งเป็นสมัยที่ 3 ทำให้เป็นคนแรกที่คว้าแชมป์โลกของ AEW ถึง 3 สมัย[143] ก่อนเสียให้ MJF ใน AEW Full Gear 2022[144] ในศึก All Out 2023 สามารถคว้าแชมป์อินเตอร์เนชันแนล AEW สมัยแรกได้จากออเรนจ์ แคสซิดี[145] ก่อนเสียให้ Rey Fénix ในรายการ AEW Dynamite Grand Slam หลังครองได้เพียง 17 วัน[146] ในศึก Windy City Riot เขาสามารถคว้าแชมป์โลก IWGP ได้จากเท็ตสึยะ ไนโตะทำให้เป็นคนแรกที่คว้าแชมป์โลกได้ทั้ง 3 สมาคม WWE, AEW และ NJPW[147] ในศึก WrestleDream 2024 ม็อกสามารถคว้าแชมป์โลก AEW ได้จากไบรอัน แดเนียลสันเป็นสมัยที่ 4[148]

ผลงานแสดง

ปี เรื่อง รับบท หมายเหตุ
2015 12 Rounds 3: Lockdown John Shaw Credited as Dean Ambrose
2016 Countdown Himself Uncredited
2020 Cagefighter: Worlds Collide Randy Stone

ชีวิตส่วนตัว

เขาอาศัยอยู่ในลาสเวกัสเนวาดา[149] เขาเป็นแฟนตัวยงของบ้านซินซินนาติกาลส์และฟิลาเดลเฟียใบปลิว[150] เขาเป็นที่รู้จักในนามของบุคคลที่มีความเป็นส่วนตัวอย่างมากและไม่ได้ใช้สื่อสังคมออนไลน์ในปี 2014 "ผมไม่รู้สึกว่าจำเป็นต้องเปิดตัวด้วยความคิดของทุกคนในโลกด้วยโทรศัพท์หรือคอมพิวเตอร์ การเชื่อมต่อกับทุกคนในระดับผิวเผินเช่นนั้นไม่จริงสำหรับฉัน"[151] ในปี 2015 เขากล่าวว่า "ฉันพยายามทำให้ตัวเองปิดตัวออกจากโลกเพราะมีบางสิ่งแปลกๆ ออกไป"[152]

ตั้งแต่ปี 2013 เขาได้มีความสัมพันธ์กับเรเน พาเกตต์(เรเน ยังในWWE)[153][154] เมื่อวันที่ 12 เมษายน 2017 เรเนประกาศในทวิตเตอร์ว่าตอนนี้เธอแต่งงานกับดีนแล้ว[155] พวกเขาได้แต่งงานกันอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 9 เมษายน 2017[156][157] และมีลูกคนแรกในเดือนพฤศจิกายน 2020[158][159]

เพื่อให้ใกล้ชิดกับแพทย์ที่แนะนำมากขึ้นในระหว่างที่เขาฟื้นตัวจากแขนที่ได้รับบาดเจ็บในปี 2018 เขาอาศัยอยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่งในเมืองเบอร์มิงแฮม รัฐแอละแบมา ซึ่งเขาได้ทำสัญญากับ MRSA ที่แขนของเขา[160] ในเวลาต่อมาเขาบอกว่าการติดเชื้อเกือบจะฆ่าเขาแล้ว[161] ในเดือนพฤศจิกายน 2021 ตามคำร้องขอของเขา โทนี่ ข่านประกาศว่า เขาได้เข้ารับการบำบัดเพื่อแก้ไขปัญหาโรคพิษสุราเรื้อรัง[162] เขากลับมาเล่นมวยปล้ำอีกสามเดือนต่อมา[163]

เขาเริ่มเรียนศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานในปี 2019 จากบทบาทของเขาในภาพยนตร์เรื่อง Cagefighter: Worlds Collide (2020)[164] หลังจากที่เขาถ่ายทำเสร็จแล้ว เขายังคงฝึก MMA ต่อไปที่ Xtreme Couture[165] ซึ่งรวมถึงการฝึกกับ Randy Couture ด้วยตัวเองด้วย[166] เขาลงแข่งขันที่ NAGA Cincinnati Grappling Championships เมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม 2023 โดยชนะประเภทชาย no-gi ผู้เริ่มต้น/รุ่นซูเปอร์เฮฟวี่เวท/รุ่นอายุ 30+ โดยการเอาชนะ Chris Sailor ซึ่งเป็นผู้เข้าแข่งขันเพียงคนเดียวในกลุ่มนั้น[167][168] ในงานเดียวกัน เขาลงแข่งขันในประเภท no-gi ผู้เริ่มต้น/รุ่นน้ำหนักสัมบูรณ์ของผู้ชาย โดยเอาชนะเซเลอร์อีกครั้งในรอบแรกก่อนที่จะแพ้ด้วยการยอมแพ้ในรอบที่สอง[169] เขากลับมาแข่งขันในรายการ Twisted Tournament: Cincinnati เมื่อวันที่ 19 สิงหาคม เข้าสู่ดิวิชั่น 2 อีกครั้ง แต่แพ้การแข่งขันทั้งหมด[170][171]

แชมป์และรางวัล

มวยปล้ำอาชีพ

แชมป์ WWE
แชมป์อินเตอร์คอนติเนนทัล
แชมป์ยูเอส
แชมป์อินเตอร์เนชันแนล AEW
แชมป์ยูไนเต็ดสเตทส์ IWGP

การปล้ำจับล็อก

หมายเหตุ

  1. ↑ During Moxley's first reign, the title was called the IPW Grand Championship.[185]
  2. ↑ When Ambrose won the title, it was known as the WWE World Heavyweight Championship. During the middle of his reign, the name was shortened to the WWE Championship and subsequently the WWE World Championship.

อ้างอิง

  1. ↑ "Jon Moxley Profile". New Japan Pro-Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-11-07. สืบค้นเมื่อ July 20, 2019.
  2. ↑ AEW Dynamite: Chris Jericho, Jon Moxley have weigh-in
  3. ↑ 3.0 3.1 "Dean Ambrose". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 23, 2013. สืบค้นเมื่อ May 17, 2014.
  4. ↑ "Dean Ambrose Profile". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ July 3, 2012.
  5. ↑ 5.0 5.1 "Jon Moxley/Dean Ambrose profile". Online World Of Wrestling. สืบค้นเมื่อ April 1, 2010.
  6. ↑ 6.0 6.1 "Most Popular Wrestler of the Year". Pro Wrestling Illustrated. 36 (2): 24–25. 2015.
  7. ↑ 7.0 7.1 Barrasso, Justin (December 28, 2019). "The Top 10 Male Wrestlers of 2019". Sports Illustrated. สืบค้นเมื่อ December 28, 2019.
  8. ↑ "HWA in Cincinnati - June 20, 2004". เก็บถาวร มีนาคม 2, 2019 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Wrestlingdata. Retrieved March 2, 2019.
  9. ↑ "Evolve 3: Rise or Fall Results". 411Mania.com. สืบค้นเมื่อ May 5, 2010.
  10. ↑ "Evolve 4 Results". Wrestling-Radio.com.[ลิงก์เสีย]
  11. ↑ "Evolve 6 Results". 411mania.com.
  12. ↑ Radican, Sean (April 23, 2011). "Radican's 4/19 Evolve 7 iPPV review – Jacobs-Xion, Moxley-Aries, Taylor-Tozawa". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 24, 2011.
  13. ↑ 13.0 13.1 Kamchen, Richard (May 27, 2010). "Jon Moxley finds mean streets redemption in wrestling". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ May 27, 2010.[ลิงก์เสีย]
  14. ↑ "Dragon Gate USA Mercury Rising Results". Larry Csonka. 411Mania.com. สืบค้นเมื่อ April 1, 2010.
  15. ↑ Johnson, Mike (May 10, 2010). "Scary Injury at DGUSA PPV Taping Saturday, Lineup For Friday's Mercury Rising PPV, Lots Of Canada News And More". Pro Wrestling Insider. สืบค้นเมื่อ March 12, 2012.
  16. ↑ "CZW News and Notes – Official "Southern Violence" Results and more". Combat Zone Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2015-08-29.
  17. ↑ Magee, Bob (August 15, 2010). "Combat Zone Wrestling 8/14 "Tangled Web 3" results". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-07-18. สืบค้นเมื่อ August 15, 2010.
  18. ↑ "CZW Twelve Results, Returns March 12, Best of the Best April 9". Combat Zone Wrestling. February 13, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-14. สืบค้นเมื่อ February 13, 2011.
  19. ↑ 19.0 19.1 "Full Impact Pro Southern Stampede 2010 Report: New World Champion Crowned". PWInsider. สืบค้นเมื่อ May 5, 2010.
  20. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-06. สืบค้นเมื่อ 2016-11-09.
  21. ↑ "HWA Event Results". Heartland Wrestling Association. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-07-22. สืบค้นเมื่อ 2015-08-29.
  22. ↑ Murphy, Jan (June 25, 2014). "Ambrose not just Good, he's great". Slam Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ June 29, 2014.
  23. ↑ "2010 IPW Results". Insanity Pro Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-11. สืบค้นเมื่อ 2015-08-29.
  24. ↑ "Jon Moxley and Jimmy Jacobs feud is heating up". Insanity Pro Wrestling/YouTube.
  25. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-19. สืบค้นเมื่อ 2015-08-29.
  26. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-03-19. สืบค้นเมื่อ 2016-11-09.
  27. ↑ Santiago, Luis (November 12, 2007). "IWA - Resultados: Carolina 11/11/06". IWAPR.tv (ภาษาสเปน). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 13, 2007. สืบค้นเมื่อ December 25, 2018.
  28. ↑ 28.0 28.1 "IWA Puerto Rico Tag Team Championship". cagematch.net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 2, 2019. สืบค้นเมื่อ March 2, 2019.
  29. ↑ "JAPW Results 10/23/10". Jersey All Pro Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-08-16. สืบค้นเมื่อ October 24, 2010.
  30. ↑ "John Moxley on Twitter". May 1, 2019. สืบค้นเมื่อ May 1, 2019.
  31. ↑ Caldwell, James; Radican, Sean (April 4, 2011). "WWE/DGUSA News: Dragon Gate USA wrestler signs developmental deal with WWE". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 5, 2011.
  32. ↑ 32.0 32.1 32.2 "Dean Ambrose". Florida Championship Wrestling / NXT Wrestling. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-12-05. สืบค้นเมื่อ May 27, 2011.
  33. ↑ Caldwell, James (May 27, 2011). "WWE News: Jon Moxley's new ring name revealed in WWE's developmental system". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 27, 2011.
  34. ↑ "Florida Championship Wrestling television report: FCW Heavyweight title match; FCW Divas title match; Dean Ambrose makes his debut with a promo; a Rotundo family reunion?". PWInsider. สืบค้นเมื่อ November 15, 2011.
  35. ↑ 35.0 35.1 "Florida Championship Wrestling television report: how do you top the first two Rollins/Ambrose matches? Devote the entire show to the third match and let them wrestle for 35 minutes". PWInsider. สืบค้นเมื่อ November 15, 2011.
  36. ↑ 36.0 36.1 Namako, Jason (October 10, 2011). "FCW Results – 10/9/11". WrestleView. สืบค้นเมื่อ December 26, 2011.[ลิงก์เสีย]
  37. ↑ Namako, Jason (October 31, 2011). "FCW Results – 10/31/11". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-11-03. สืบค้นเมื่อ December 26, 2011.
  38. ↑ Namako, Jason (December 12, 2011). "FCW Results – 12/12/11". WrestleView. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-06-30. สืบค้นเมื่อ December 26, 2011.
  39. ↑ Trionfo, Richard. "FCW television report for February 5: Steamboat/Sandow 2; Ambrose and Rollins get a chance for a title match; William Regal gets in trouble with Maxine". PWInsider. สืบค้นเมื่อ March 16, 2012.
  40. ↑ "WWE matches wrestled by Dean Ambrose during 2011". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ August 3, 2013.
  41. ↑ Caldwell, James. "SURVIVOR SERIES NEWS: NXT stars debut in PPV main event angle, plus other news from annual PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 19 November 2012.
  42. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE TLC PPV Results 12/16: Complete "virtual-time" coverage of final 2012 PPV – Cena vs. Ziggler main event, Shield makes a statement". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 17, 2012.
  43. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 1/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WWE Title match, The Rock returns, Cena vs. Ziggler (updated w/Box Score)". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 12, 2013.
  44. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble PPV Results 1/27: Complete "virtual-time" coverage of Punk vs. Rock, 30-man Rumble". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 29, 2013.
  45. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw Results 1/28: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Huge Return ends Raw, Rock's first night as WWE champ, Raw Roulette, Heyman-McMahon". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 29, 2013.
  46. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 2/4: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - WWE explains many things, Punk-Jericho main event, Bruno HOF Video". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 6 February 2013.
  47. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Team Cena vs. The Shield official for Elimination Chamber; updated PPV line-". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 6 February 2013.
  48. ↑ Caldwell, James. "WWE NEWS: Chamber PPV results & notes - WM29 main event set, World Title match set, Shield big win, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 18 February 2013.
  49. ↑ "CALDWELL'S WWE WRESTLEMANIA 29 PPV RESULTS: Complete "virtual-time" coverage of live PPV from MetLife Stadium - Rock-Cena II, Taker-Punk, Lesnar-Hunter, more".
  50. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/8: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM29 fall-out, new World Champ, no Rock, Taker live, crowd takes over".
  51. ↑ "CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 4/22 (Second Hour): Shield vs. The Undertaker six-man tag match, Ryder squashed".
  52. ↑ Benigno, Anthony. "Why hasn't The Shield been beaten yet? They work cohesively". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-05-24. สืบค้นเมื่อ 24 May 2013.
  53. ↑ Bishop, Matt. "Lesnar finishes off Triple H at Extreme Rules". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-18. สืบค้นเมื่อ May 26, 2013.
  54. ↑ "Parks' WWE SmackDown Report 5/24: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including the Intercontinental and U.S. Titles on the line, plus PPV fall-out".
  55. ↑ "Caldwell's WWE Raw Results 5/27 (Hour 1): Ongoing "virtual-time" coverage of live Memorial Day Raw – Cena returns, U.S. Title match, Bret Hart cameo".
  56. ↑ Tylwalk, Nick. "Raw: Daniel Bryan faces an even bigger uphill climb". Slam! Sports. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-18. สืบค้นเมื่อ August 31, 2013.
  57. ↑ Caldwell, James. "WWE E. Chamber PPV results 2/23 (Hour 2): Shield vs. Wyatts big six-man tag, Batista vs. Del Rio, Divas Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 25 February 2014.
  58. ↑ Keller, Wade. "Keller's Six Pack: Raw thoughts including Hunter-Bryan beat down, Batista, Shield's turn, Bray's gimmick shift, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 26, 2014.
  59. ↑ Parks, Greg. "Parks's WWE SmackDown Report 3/21: Ongoing "virtual time" coverage of Friday show, including Cena vs. Harper". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 22, 2014.
  60. ↑ Caldwell, James. "WrestleMania 30 PPV results: (Hour 2): Complete "virtual-time" coverage of Cena vs. Bray, big moment for Cesaro in the Andre Battle Royal, Shield vs. Outlaws". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 8, 2014.
  61. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 4/7: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – WM30 fall-out, WWE Title match teaser, Bryan's first night as champ, Warrior, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 8, 2014.
  62. ↑ McCarron, Rob. "WWE Raw TV report - April 14, 2014". สืบค้นเมื่อ 23 May 2014.
  63. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's Extreme Rules PPV results 5/4: Complete "virtual-time" coverage of live PPV - Bryan vs. Kane, Evolution vs. Shield, Cena vs. Wyatt steel cage match". Pro Wrestling Torch. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-06. สืบค้นเมื่อ 6 May 2014.
  64. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 5/5: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – PPV fall-out, U.S. Title battle royal, IC Title re-match, Shield vs. Wyatts, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ May 23, 2014.
  65. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Raw results 5/5: Complete "virtual-time" coverage of live Raw - PPV fall-out, U.S. Title battle royal, IC Title re-match, Shield vs. Wyatts, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 23 May 2014.
  66. ↑ Asher, Matthew. "Mat Matters: Temporarily shelving the YES! Movement IS what's best for business". SLAM! Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-23. สืบค้นเมื่อ 23 May 2014.
  67. ↑ Asher, Matthew (June 1, 2014). "WWE Payback: The Shield Evolved, Cena stood tall and Brie dropped a bombshell". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-06-08. สืบค้นเมื่อ June 8, 2014.
  68. ↑ Waldman, Jon (June 3, 2014). "Raw: Changing of the Shield". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-29. สืบค้นเมื่อ June 23, 2014.
  69. ↑ Tylwalk, Nick (June 17, 2014). "Raw: Money in the Bank title match gets its last two participants". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-01-11. สืบค้นเมื่อ June 23, 2014.
  70. ↑ Howell, Nolan (June 29, 2014). "Cena takes authority of the WWE title at Money in the Bank". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-04-19. สืบค้นเมื่อ June 30, 2014.
  71. ↑ Wortman, James. "Seth Rollins def. Dean Ambrose by forfeit". WWE. สืบค้นเมื่อ June 29, 2014.
  72. ↑ "CANOE -- SLAM! Sports - Wrestling - Heels rule, Lesnar runs rampant at SummerSlam 2014". canoe.com.
  73. ↑ Benigno, Anthony. "Seth Rollins def. Dean Ambrose in a WWE App Vote Match". WWE. สืบค้นเมื่อ August 18, 2014.
  74. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results – 8/18/14 (Fallout from SummerSlam)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ September 3, 2014.
  75. ↑ Powell, Jason (September 22, 2014). "Night of Champions, recycled goods". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ September 22, 2014.
  76. ↑ Asher, Matthew (October 26, 2014). "Cena and Rollins survive Cell stipulations". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-28. สืบค้นเมื่อ October 28, 2014.
  77. ↑ Kapur, Bob (November 24, 2014). "WWE Survivor Series: The Authority feels the Sting of defeat". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. สืบค้นเมื่อ November 24, 2014.
  78. ↑ Caldwell, James (December 14, 2014). "Caldwell's WWE TLC PPV Report 12/14: Ongoing "virtual-time" coverage of Cena vs. Rollins, Ambrose vs. Wyatt, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ December 14, 2014.
  79. ↑ Tedesco, Mike. "WWE Raw Results – 1/19/15 (Sting debuts on Raw)". WrestleView. สืบค้นเมื่อ February 10, 2015.
  80. ↑ Caldwell, James (February 22, 2015). "Caldwell's WWE Fast Lane PPV Results 2/22". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ February 23, 2015.
  81. ↑ Clapp, John (March 10, 2015). "Intercontinental Championship Ladder Match". WWE. สืบค้นเมื่อ March 12, 2015.
  82. ↑ Caldwell, James (March 29, 2015). "Caldwell's WM31 PPV results 3/29: Complete "virtual-time" coverage of WWE World Title match, Taker's return, Sting vs. Triple H, Cena vs. Rusev, Rock/UFC surprise, more". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ March 30, 2015.
  83. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-03-05. สืบค้นเมื่อ 2015-04-27.
  84. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 5/4/15 (Changes to Payback main event)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 5 May 2015.
  85. ↑ Murphy, Ryan. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins won a Fatal 4-Way Match". WWE. สืบค้นเมื่อ May 17, 2015.
  86. ↑ Anthony, Benigno. "Dean Ambrose def. WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins via Disqualification". WWE. สืบค้นเมื่อ 31 May 2015.
  87. ↑ Benigno, Anthony. "WWE World Heavyweight Champion Seth Rollins def. Dean Ambrose". WWE. สืบค้นเมื่อ 14 June 2015.
  88. ↑ Caldwell, James. "CALDWELL'S SUMMERSLAM REPORT 8/23: Complete "virtual-time" coverage of Lesnar vs. Taker, Title vs. Title, more matches". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 23 August 2015.
  89. ↑ Namako, Jason. "WWE RAW Results - 8/24/15 (The Dudleys, Sting return)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ 25 August 2015.
  90. ↑ Keller, Wade (September 20, 2015). "Keller's WWE Night of Champions PPV Report 9/20". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ September 25, 2015.
  91. ↑ WWE Staff (November 5, 2015). "Seth Rollins suffers knee injury, new WWE World Heavyweight Champion to be crowned at Survivor Series". WWE. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-11-06. สืบค้นเมื่อ November 5, 2015.
  92. ↑ Tedesco, Mike (November 9, 2015). "WWE RAW Results - 11/9/15 (WWE Title Tournament starts)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ November 11, 2015.
  93. ↑ Tedesco, Mike (November 16, 2015). "WWE RAW Results - 11/16/15 (Final Survivor Series hype)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ November 17, 2015.
  94. ↑ Murphy, Ryan (November 22, 2015). "Roman Reigns def. Dean Ambrose in the WWE World Heavyweight Championship Tournament Final Match; Sheamus cashed in his Money in the Bank contract to become WWE World Heavyweight Champion". WWE. สืบค้นเมื่อ November 22, 2015.
  95. ↑ "WWE TLC: Tables, Ladders & Chairs 2015 results". WWE.com. สืบค้นเมื่อ 14 December 2015.
  96. ↑ http://www.wwe.com/shows/royalrumble/2016/intercontinental-champion-dean-ambrose-kevin-owens-last-man-standing-28502828
  97. ↑ http://www.wwe.com/shows/royalrumble/2016/royal-rumble-match-wwe-world-heavyweight-championship-28402653
  98. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 1/25/16 (The Rock, Fastlane main event)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ January 25, 2016.
  99. ↑ Tedesco, Mike. "WWE RAW Results - 2/15/16 (Big Show vs. Braun Strowman)". wrestleview.com. สืบค้นเมื่อ February 16, 2016.
  100. ↑ http://www.f4wonline.com/wwe-news/wwe-fastlane-2016-live-results-brock-lesnar-vs-roman-reigns-vs-dean-ambrose-207716
  101. ↑ http://www.cagesideseats.com/wwe/2016/2/22/11095408/brock-lesnar-attacks-dean-ambrose-parking-lot-wwe-raw
  102. ↑ http://www.wrestlezone.com/news/677441-wwe-raw-results-022216/3
  103. ↑ "WWE World Heavyweight Champion Triple H battles Dean Ambrose". WWE. สืบค้นเมื่อ 1 March 2016.
  104. ↑ Caldwell, James. "4/3 WrestleMania 32 PPV Results – CALDWELL'S Complete Live Report on Main PPV". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 3, 2016.
  105. ↑ 105.0 105.1 Powers, Kevin (June 19, 2016). "Dean Ambrose won the Money in the Bank Ladder Match". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ June 19, 2016.
  106. ↑ Caldwell, James. "6/19 WWE MITB PPV Results – Caldwell's Complete Live Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ June 19, 2016.
  107. ↑ Caldwell, James. "6/20 WWE Raw Results – Caldwell's Complete Live TV Report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ June 20, 2016.
  108. ↑ Clapp, John (June 20, 2016). "WWE World Heavyweight Champion Dean Ambrose vs. Roman Reigns vs. Seth Rollins (Triple Threat Match)". wwe.com. WWE. สืบค้นเมื่อ June 20, 2016.
  109. ↑ "2016 WWE Draft results: WWE officially ushers in New Era". WWE. สืบค้นเมื่อ July 19, 2016.
  110. ↑ Melok, Bobby. "WWE Champion Dean Ambrose def. Roman Reigns & Seth Rollins (Triple Threat Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ July 24, 2016.
  111. ↑ Powers, Kevin. "WWE World Champion Dean Ambrose def. Dolph Ziggler". WWE. สืบค้นเมื่อ August 21, 2016.
  112. ↑ Clapp, John. "WWE World Champion Dean Ambrose vs. AJ Styles". WWE. สืบค้นเมื่อ September 8, 2016.
  113. ↑ Parks, Greg. "1/3 WWE Smackdown LIVE – Parks's Ongoing, Real-Time Report, including Miz vs. Ambrose for the I.C. Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 3, 2017.
  114. ↑ Powell, Jason. "1/29 Powell's WWE Royal Rumble 2017 live review: AJ Styles vs. John Cena for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Roman Reigns in a No DQ match for the WWE Universal Championship with Chris Jericho in a shark cage". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ January 29, 2017.
  115. ↑ "Full 2017 Royal Rumble Match statistics: entrants, eliminations, times and more". WWE.com. January 30, 2017. สืบค้นเมื่อ January 30, 2017.
  116. ↑ Powell, Jason (April 2, 2017). "Powell's WrestleMania 33 Kickoff Show live review: Neville vs. Austin Aries for the WWE Cruiserweight Championship, Andre the Giant Memorial Battle Royal". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 3, 2017.
  117. ↑ Keller, Wade. "KELLER'S WWE MONDAY NIGHT RAW 4/10: Superstar Shakeup begins with two Smackdown wrestlers coming to the ring, full report". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ April 10, 2017.
  118. ↑ Powell, Jason. "6/4 Powell's WWE Extreme Rules Live Review: Finn Balor vs. Samoa Joe vs. Bray Wyatt vs. Roman Reigns vs. Seth Rollins in a five-way to become No. 1 contender to the WWE Universal Championship, The Hardys vs. Sheamus and Cesaro in a cage match for the Raw Tag Titles". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ June 4, 2017.
  119. ↑ Benigno, Anthony (August 20, 2017). "Dean Ambrose & Seth Rollins def. Cesaro & Sheamus to become the new Raw Tag Team Champions". WWE. สืบค้นเมื่อ August 21, 2017.
  120. ↑ Powell, Jason. "Powell's WWE SummerSlam 2017 live review: Brock Lesnar vs. Braun Strowman vs. Samoa Joe vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, Jinder Mahal vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, Sheamus and Cesaro vs. Dean Ambrose and Seth Rollins for the Raw Tag Titles". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 20, 2017.
  121. ↑ Powell, Jason. "11/6 Powell's WWE Raw Live TV Review: Seth Rollins and Dean Ambrose vs. Sheamus and Cesaro for the Raw Tag Titles, Kurt Angle on Miz TV, Elias vs. Jason Jordan". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 6, 2017.
  122. ↑ "Dean Ambrose suffers arm injury on Raw". WWE. December 18, 2017. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
  123. ↑ Wortman, James (December 20, 2017). "Dean Ambrose injury will keep him out approximately nine months". WWE. สืบค้นเมื่อ March 22, 2018.
  124. ↑ "Dean Ambrose returned to help Seth Rollins attack Intercontinental Champion Dolph Ziggler and Drew McIntyre". WWE.com. สืบค้นเมื่อ 13 August 2018.
  125. ↑ Renee Young makes history on Raw commentary: WWE.com Exclusive, Aug. 13, 2018 (ภาษาอังกฤษ), สืบค้นเมื่อ 2018-08-14
  126. ↑ Keller, Wade (August 20, 2018). "8/20 WWE Raw Results: Keller's full run-down and analysis of post-Summerslam episode including Reigns stepping out in Brooklyn as new champion". Pro Wrestling Torch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 21, 2019. สืบค้นเมื่อ January 21, 2019.
  127. ↑ Powell, Jason. "10/22 Powell's WWE Raw Live TV Review: Roman Reigns announces he has leukemia, forfeits the WWE Universal Championship, Drew McIntyre and Dolph Ziggler vs. Seth Rollins and Dean Ambrose for the Raw Tag Titles, Ronda Rousey and Nikki Bella contract signing for WWE Evolution, Triple H and Shawn Michaels appear". Pro Wreslting Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 22, 2018.
  128. ↑ Beningo, Anthony (December 16, 2018). "Dean Ambrose def. Seth Rollins to become the new Intercontinental Champion". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 17, 2018. สืบค้นเมื่อ December 16, 2018.
  129. ↑ Powell, Jason (January 14, 2019). "1/14 Powell's WWE Raw TV Review: Dean Ambrose vs. Bobby Lashley vs. Seth Rollins in a Triple Threat for the Intercontinental Championship, Ronda Rousey and Sasha Banks vs. Nia Jax and Tamina, the Royal Rumble build continues". Pro Wrestling Dot Net. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 15, 2019. สืบค้นเมื่อ January 15, 2019.
  130. ↑ Benigno, Anthony. "The Shield def. Drew McIntyre, Bobby Lashley & Baron Corbin". WWE. สืบค้นเมื่อ March 10, 2019.
  131. ↑ Powell, Jason. "WWE "The Shield's Final Chapter" results: Powell's live review of Roman Reigns, Seth Rollins, and Dean Ambrose vs. Drew McIntyre, Bobby Lashley, and Baron Corbin, Finn Balor defends the Intercontinental Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ April 21, 2019.
  132. ↑ Powell, Jason. "AEW Double Or Nothing results: Powell's live review of Kenny Omega vs. Chris Jericho, The Young Bucks vs. Pentagon Jr. and Fenix for the AAA Tag Titles, Cody vs. Dustin Rhodes, Britt Baker vs. Nyla Rose vs. Kylie Rae". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ May 25, 2019.
  133. ↑ "AEW Signs Superstar Jon Moxley to Multi-Year Deal". All Elite Wrestling. May 26, 2019. สืบค้นเมื่อ May 27, 2019.
  134. ↑ "Jon Moxley to make first NJPW appearance on June 5". New Japan Pro-Wrestling. May 27, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-27. สืบค้นเมื่อ May 27, 2019.
  135. ↑ "Jon Moxley to challenge Juice Robinson for the IWGP US Heavyweight Championship!". New Japan Pro-Wrestling. May 28, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-05-28. สืบค้นเมื่อ May 29, 2019.
  136. ↑ Powell, Jason (February 29, 2020). "AEW Revolution results: Powell's live review of Chris Jericho vs. Jon Moxley for the AEW Championship, Kenny Omega and Hangman Page vs. The Young Bucks for the AEW Tag Titles, Cody vs. MJF, Nyla Rose vs. Kris Statlander for the AEW Women's Championship, Pac vs. Orange Cassidy". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ February 29, 2020.
  137. ↑ 137.0 137.1 Kreikenbohm, Philip (August 4, 2021). "GCW The Art Of War Games - Pay Per View @ Grand Sports Arena in Hoffman Estates, Illinois, USA". Cagematch - The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ August 5, 2021.
  138. ↑ 138.0 138.1 Lambert, Jeremy (October 8, 2022). "GCW Fight Club Night One Results (10/8): Jon Moxley, Nick Gage, Jonathan Gresham In Action". Fightful. สืบค้นเมื่อ October 9, 2022.
  139. ↑ "AEW Dynamite Winners & Losers: Moxley Wins Big, Will Ospreay Debuts, & A New AEW Title". June 9, 2022.
  140. ↑ "NJPW Dominion Live Results (6/12) – New Champions Crowned in Osaka-Jo Hall".
  141. ↑ Barnett, Jake (August 24, 2022). "8/24 AEW Dynamite results: Barnett's live review of CM Punk vs. Jon Moxley for the unified AEW World Championship, Death Triangle vs. Will Ospreay and Aussie Open in an AEW Trios Title tournament match, Dax Harwood vs. Jay Lethal, Billy Gunn vs. Colten Gunn, Britt Baker vs. KiLynn King, Chris Jericho and Daniel Garcia meeting". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ August 25, 2022.
  142. ↑ Powell, Jason (September 4, 2022). "AEW All Out results: Powell's live review of Jon Moxley vs. CM Punk for the AEW World Championship, Toni Storm vs. Britt Baker vs. Jamie Hayter vs. Hikaru Shida for the Interim AEW Women's Title, Chris Jericho vs. Bryan Danielson, Ricky Starks vs. Powerhouse Hobbs, "Jungle Boy" Jack Perry vs. Christian Cage, Casino Ladder Match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ September 4, 2022.
  143. ↑ Powell, Jason (September 21, 2022). "9/21 AEW Dynamite results: Powell's live review of Jon Moxley vs. Bryan Danielson for the vacant AEW World Championship, Swerve Strickland and Keith Lee vs. The Acclaimed for the AEW Tag Titles, Claudio Castagnoli vs. Chris Jericho for the ROH Title, Toni Storm vs. Athena vs. Britt Baker vs. Serena Deeb for the Interim AEW Women's Title, Pac vs. Orange Cassidy for the AEW All-Atlantic Title". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ September 22, 2022.
  144. ↑ Powell, Jason (November 19, 2022). "AEW Full Gear results: Powell's live review of Jon Moxley vs. MJF for the AEW World Championship, The Acclaimed vs. Swerve Strickland and Keith Lee for the AEW Tag Titles, Toni Storm vs. Jamie Hayter for the Interim AEW Women's Title, Death Triangle vs. The Elite for the AEW Trios Titles, Saraya vs. Britt Baker". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ November 19, 2022.
  145. ↑ Powell, Jason (September 3, 2023). "AEW All Out results: Powell's live review of Orange Cassidy vs. Jon Moxley for the AEW International Title, Luchasaurus vs. Darby Allin for the TNT Title, Bryan Danielson vs. Ricky Starks in a strap match, Kenny Omega vs. Konosuke Takeshita". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ September 3, 2023.
  146. ↑ Powell, Jason (September 20, 2023). "AEW Dynamite results (9/20): Powell's live review of MJF vs. Samoa Joe for the AEW World Title, Saraya vs. Toni Storm for the AEW Women's Title, Claudio Castagnoli vs. Eddie Kingston in a title vs. title match". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ September 20, 2023.
  147. ↑ "NJPW Battle In The Valley (1/13/2024) Results: Okada vs Ospreay, Jon Moxley, Guilia, War Dogs, More | Fightful News". www.fightful.com (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2024-03-17.
  148. ↑ Powell, Jason (October 12, 2024). "AEW WrestleDream results: Powell's live review of Bryan Danielson vs. Jon Moxley for the AEW World Championship, Will Ospreay vs. Ricochet vs. Konosuke Takeshita for the AEW International Championship". Pro Wrestling Dot Net. สืบค้นเมื่อ October 12, 2024.
  149. ↑ Herzog, Kenny (October 24, 2014). "About Face: Dean Ambrose Is the WWE's Unlikely Anti-Hero". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ October 25, 2014.
  150. ↑ Middleton, Marc (January 5, 2016). "Dean Ambrose Talks Comparisons To WWE Legends And More On ESPN, Coach's Top RAW Moments". Wrestling Inc. สืบค้นเมื่อ April 12, 2017.
  151. ↑ http://stillrealtous.com/dean-ambrose-talks-doesnt-use-social-media/
  152. ↑ https://www.thesun.co.uk/archives/wwe/34195/sex-symbol-status-surprises-dean/?CMP=spklr-_-Editorial-_-TWITTER-_-TheSunWWE-_-20150903-_-WWE-_-231355674
  153. ↑ "WWE's Renee Young Confirms She IS Dating Dean Ambrose!". MTV. สืบค้นเมื่อ 5 March 2015.
  154. ↑ "WWE's Dean Ambrose comments on dating Renee Young". ProWrestling.net. September 2, 2015. สืบค้นเมื่อ September 23, 2015.
  155. ↑ "Marriage is nice. Thanks for all the love". April 12, 2017. สืบค้นเมื่อ April 12, 2017 – โดยทาง Twitter.
  156. ↑ "Washoe County Search Results". Washoe Clerk Search. สืบค้นเมื่อ April 12, 2017.
  157. ↑ "WWE's Renee Young and Dean Ambrose recently got married". Sports Illustrated. สืบค้นเมื่อ April 12, 2017.
  158. ↑ Lambert, Jeremy (November 18, 2020). "Jon Moxley Reveals Renee Paquette Pregnancy On AEW Dynamite". Fightful. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 19, 2020. สืบค้นเมื่อ November 18, 2020.
  159. ↑ Juneau, Jen; Leon, Anya (November 20, 2020). "WWE's Renee Paquette and Jon Moxley Expecting First Child". People. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 20, 2020. สืบค้นเมื่อ November 21, 2020.
  160. ↑ "WWE star Dean Ambrose reveals he 'nearly died' due to staph infection" (ภาษาอังกฤษ). Sky Sports. September 19, 2018. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 12, 2019. สืบค้นเมื่อ January 11, 2019.
  161. ↑ Docking, Neil (September 15, 2018). "WWE star Dean Ambrose says he "nearly died" from a Staph infection". Daily Mirror. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 11, 2019. สืบค้นเมื่อ January 11, 2019.
  162. ↑ Geno Mrosko (November 2, 2021). "Jon Moxley entering inpatient alcohol treatment program". Cageside Seats. สืบค้นเมื่อ November 3, 2021.
  163. ↑ Keller, Wade (January 19, 2022). "1/19 AEW DYNAMITE RESULTS: Keller's detailed report and analysis on Moxley's return, Cody's promo, Sting & Darby vs. Acclaimed, Punk vs. Spears, Cole teams with Spears". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ January 21, 2022.
  164. ↑ Pratt, Emily (2020-04-24). "Jon Moxley Found Success When He Stopped Caring". UPROXX (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-12-13.
  165. ↑ Upton, Felix (2020-10-09). "Jon Moxley Doing Legit MMA Training Before Next Match". Ringside News (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-12-13.
  166. ↑ Treese, Tyler (2022-06-21). "Interview: Randy Couture Discusses Blowback, Transitioning From MMA to Acting". ComingSoon.net (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2023-12-13.
  167. ↑ 167.0 167.1 "Men No-Gi / Beginner / 225 - 249.9 (Super Heavy Weight) / Master (30+)". Smoothcomp (ภาษาอังกฤษ). July 15, 2023. สืบค้นเมื่อ 2023-12-13.
  168. ↑ Carey, Ian (2023-07-16). "AEW star Jon Moxley wins gold in grappling competition". WON/F4W (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-12-13.
  169. ↑ "Absolute No-Gi Men / 18 & above / Novice/Beginner". Smoothcomp (ภาษาอังกฤษ). July 15, 2023. สืบค้นเมื่อ 2023-12-13.
  170. ↑ "Masters (30+) Male NOGI / White / +226lbs / Masters / Male". Smoothcomp (ภาษาอังกฤษ). August 19, 2023. สืบค้นเมื่อ 2023-12-13.
  171. ↑ "Adult Male NOGI / White / +226lbs / Adult / Male". Smoothcomp (ภาษาอังกฤษ). August 19, 2023. สืบค้นเมื่อ 2023-12-13.
  172. ↑ "Official AEW World Championship Title History". All Elite Wrestling (AEW).
  173. ↑ "AEW World Championship Title History". All Elite Wrestling. สืบค้นเมื่อ March 1, 2020.
  174. ↑ "AEW International Championship History". All Elite Wrestling. สืบค้นเมื่อ September 4, 2023.
  175. ↑ "AEW Dynamite results". All Elite Wrestling. สืบค้นเมื่อ January 22, 2020.
  176. ↑ "AEW Dynamite results". All Elite Wrestling. สืบค้นเมื่อ June 26, 2022.
  177. ↑ "AEW Dynamite results". All Elite Wrestling. September 21, 2022. สืบค้นเมื่อ September 21, 2022.
  178. ↑ 178.00 178.01 178.02 178.03 178.04 178.05 178.06 178.07 178.08 178.09 "Dean Ambrose - Titles". Wrestlingdata.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 5, 2019. สืบค้นเมื่อ January 5, 2019.
  179. ↑ "CZW World Heavyweight Championship reign history". CZWrestling.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 22, 2010. สืบค้นเมื่อ May 17, 2009.
  180. ↑ "FIP World Heavyweight Championship title history". Full Impact Pro. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 6, 2010. สืบค้นเมื่อ April 10, 2010.
  181. ↑ Kreikenbohm, Philip (September 4, 2021). "GCW World Championship". Cagematch. สืบค้นเมื่อ September 5, 2021.
  182. ↑ "HWA Heavyweight Championship History (Ohio)". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 14, 2018. สืบค้นเมื่อ March 1, 2019.
  183. ↑ "Official HWA Tag Team Championship History". HWAOnline. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2011. สืบค้นเมื่อ March 2, 2019.
  184. ↑ "HWA Drake Younger Invitational Tournament (2009)". Cagematch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 2, 2019. สืบค้นเมื่อ March 2, 2019.
  185. ↑ "IPW World Heavyweight Title - List of champions". Wrestlingdata.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 5, 2019. สืบค้นเมื่อ January 5, 2019.
  186. ↑ "IWGP United States Heavyweight Championship History" (ภาษาญี่ปุ่น). New Japan Pro-Wrestling. June 5, 2019. สืบค้นเมื่อ June 5, 2019.
  187. ↑ Staszewski, Joseph (December 27, 2022). "The Post's 2022 pro wrestling awards". New York Post. สืบค้นเมื่อ December 30, 2022.
  188. ↑ "Feud of the Year". Pro Wrestling Illustrated. 36 (2): 22–23. 2015.
  189. ↑ "Pro Wrestling Illustrated Awards". PWI-Online.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 21, 2016. สืบค้นเมื่อ March 2, 2019.
  190. ↑ 190.0 190.1 "2022 Achievement Awards". Pro Wrestling Illustrated. Kappa Publishing Group. 2023.
  191. ↑ "2020 Achievement Awards". Pro Wrestling Illustrated. Kappa Publishing Group: 32–33. 2021.
  192. ↑ "Pro Wrestling Illustrated (PWI) 500 for 2020". The Internet Wrestling Database. สืบค้นเมื่อ August 28, 2020.
  193. ↑ Herzog, Kenny (July 1, 2015). "WWE Wrestler of the Year (So Far): Kevin Owens". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ December 20, 2020.
  194. ↑ Herzog, Kenny (December 17, 2014). "WWE Wrestler of the Year: Dolph Ziggler". Rolling Stone. สืบค้นเมื่อ December 22, 2020.
  195. ↑ Barrasso, Justin (December 28, 2022). "Ranking the Top 10 Wrestlers of 2022". Sports Illustrated. สืบค้นเมื่อ December 30, 2022.
  196. ↑ "wXw World Tag Team Championship history". Westside Xtreme Wrestling. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 18, 2011. สืบค้นเมื่อ September 11, 2010.
  197. ↑ "wXw True Colors". Cagematch. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 11, 2019. สืบค้นเมื่อ January 28, 2019.
  198. ↑ 198.0 198.1 198.2 Meltzer, Dave. "March 1, 2021, Wrestling Observer Newsletter 2020 awards issue, Elimination Chamber". F4WOnline. Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ February 26, 2021.
  199. ↑ 199.0 199.1 Meltzer, Dave (February 18, 2022). "February 21, 2022 Observer Newsletter: 2021 Awards issue, Cody and Brandi Rhodes leave AEW". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ February 18, 2022.
  200. ↑ 200.0 200.1 200.2 Jaymond P (February 24, 2023). "2022 Wrestling Observer Awards Results". WrestlePurists. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 28, 2023. สืบค้นเมื่อ March 4, 2023.
  201. ↑ 201.0 201.1 201.2 Meltzer, Dave (February 2023). "February 2023 Wrestling Observer Newsletter: Results of the 2022 Wrestling Observer Newsletter Awards". Wrestling Observer Newsletter.
  202. ↑ Rose, Bryan; Meltzer, Dave (April 1, 2022). "April 4, 2022 Observer Newsletter: Triple H announces in-ring retirement, WrestleMania weekend". F4WOnline.com. Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ April 1, 2022.
  203. ↑ Gonzales, Garrett (February 20, 2021). "WOR: Jon Moxley on Bloodsport, NJPW, AEW Revolution Deathmatch". F4WOnline. Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ February 20, 2021.
  204. ↑ Meltzer, Dave (January 27, 2014). "Jan 27 2014 Wrestling Observer Newsletter: 2013 Annual awards issue, best in the world in numerous categories, plus all the news in pro-wrestling and MMA over the past week and more". Wrestling Observer Newsletter. Campbell, California: 1–37. ISSN 1083-9593. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 27, 2020. สืบค้นเมื่อ January 23, 2021.
  205. ↑ "WWE Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 29, 2016.
  206. ↑ "Intercontinental Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ January 10, 2019.
  207. ↑ "United States Championship". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ January 13, 2016. สืบค้นเมื่อ January 10, 2019.
  208. ↑ "Raw Tag Team Championships". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ January 10, 2019.
  209. ↑ 209.0 209.1 "Dean Ambrose is WWE's latest Grand Slam champion after SummerSlam win". August 21, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 26, 2017. สืบค้นเมื่อ August 25, 2017.
  210. ↑ 210.0 210.1 "Dean Ambrose is a WWE Grand Slam champ". August 21, 2017. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 25, 2017. สืบค้นเมื่อ August 25, 2017.
  211. ↑ "What is a Slammy?". WWE. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ January 10, 2019.
  212. ↑ 212.0 212.1 "2013 Slammy Award winners". WWE. December 6, 2013. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 16, 2018. สืบค้นเมื่อ January 10, 2019.
  213. ↑ 213.0 213.1 Martin, Adam (December 8, 2014). "Early 2014 WWE Slammy Award winners announced". WrestleView. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 3, 2015. สืบค้นเมื่อ December 9, 2014.
  214. ↑ 214.0 214.1 Thomas, Jeremy (December 23, 2018). "WWE Announces Year-End Awards on Instagram" (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). 411Mania.com. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 24, 2018. สืบค้นเมื่อ December 30, 2018.
  215. ↑ Lambert, Jeremy (July 15, 2023). "Jon Moxley Wins Gold Medal At NAGA Cincinnati Grappling Championship". Fightful. สืบค้นเมื่อ July 21, 2023.
  216. ↑ Carey, Ian (July 16, 2023). "AEW star Jon Moxley wins gold in grappling competition". Wrestling Observer Newsletter. สืบค้นเมื่อ July 21, 2023.

แหล่งข้อมูลอื่น

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ จอน ม็อกซ์ลีย์
Kembali kehalaman sebelumnya