จักรพรรดิถังเกาจง
สมเด็จพระจักรพรรดิเกาจง (จีน: 唐高宗; พินอิน: Táng Gāozōng; 21 กรกฎาคม ค.ศ. 628[1] – 27 ธันวาคม ค.ศ. 683)[2] จักรพรรดิองค์ที่ 3 แห่งราชวงศ์ถัง มีพระนามเดิมว่าหลี่จื้อ (李治) เป็นพระราชโอรสองค์เล็กในจักรพรรดิถังไท่จง ช่วงปลายรัชกาลถังไท่จงพระราชบิดาทรงเลือกองค์ชายหลี่จื้อเป็นรัชทายาท แทนองค์ชายใหญ่พระเชษฐาที่กระทำผิด เมื่อพระราชบิดาสวรรคตลงพระองค์จึงขึ้นครองราชย์แทนขณะพระชนม์เพียง 21 พรรษา ในช่วงต้นรัชกาลของพระองค์ มีการแย่งชิงอำนาจในวังหลังระหว่างหวังฮองเฮาและพระมเหสีเซียว แต่ภายหลังทั้งสองถูกจัดการโดยอู่ฮองเฮาและฮองเฮาองค์นี้ได้ช่วยพระราชสวามี บริหารราชการแผ่นดินจนสงบสุข จนยุคของ 2 พระองค์นี้ได้รับฉายาว่ามังกรคู่ แต่ได้มีผู้เคียดแค้นอู่ฮองเฮาที่มาบริหารราชการแผ่นดินแทนผู้ชาย มีทั้งขุนนาง ข้าราชการ ชาวบ้าน ฯลฯ ในปีที่ 34 ในรัชกาล จักรพรรดิถังเกาจงมิสามารถบริหารราชการแผ่นดินต่อไปได้ พระนางอู่ฮองเฮาจึงทรงบริหารราชการแผ่นดินแต่เพียงผู้เดียว และสถาปนาหลี่เสียนที่ดำรงตำแหน่งเป็นองค์รัชทายาทขึ้นเป็นจักรพรรดิถังจงจง จักรพรรดิเกาจงสวรรคตลงในปี ค.ศ. 683 (พ.ศ. 1226) ขณะพระชนม์ได้ 55 พรรษา พระบรมวงศานุวงศ์
อ้างอิง
ข้อมูล
|