สมเด็จพระจักรพรรดิผิงแห่งราชวงศ์ฮั่น หรือ ฮั่นผิงตี้ (9 ปีก่อน ค.ศ. – 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 6)[2][3] พระนามเดิมว่า หลิว จือซือ และภายหลัง หลิว ค่าน เป็นพระโอรสใน หลิวซิง องค์ชายแห่งจงซาน (中山孝王) ซึ่งเป็นพระราชโอรสองค์เล็กในจักรพรรดิฮั่นหยวนตี้ เมื่อจักรพรรดิฮั่นอายสวรรคตเมื่อ 1 ปีก่อน ค.ศ. (พ.ศ. 542) ตอนนั้นหลิวคันพระชนม์เพียง 9 พรรรษาและได้ขึ้นครองราชย์แทนพระญาติเป็นจักรพรรดิฮั่นผิง
แต่เนื่องจากยังทรงพระเยาว์ จึงต้องให้หวัง หมั่งและหวังไทเฮาเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน ครองราชย์ได้เพียง 6 ปีก็สวรรคตเมื่อ ค.ศ. 6 (พ.ศ. 549) และหวัง หมั่งได้ยกหรูจึอิงพระญาติอีกองค์หนึ่งขึ้นครองราชย์แทน
อ้างอิง
- ↑ วัน xinyou เดือน 9 ปีที่ 2 ของศักราช Yuan'shou, per vol.35 of Zizhi Tongjian
- ↑ Vol. 36 of Zizhi Tongjian ระบุว่าจักรพรรดิฮั่นผิงสวรรคตในวัน ปิ๋งอู่ (丙午) เดือน 12 ปีที่ 5 ของศักราช Yuan'shi อย่างไรก็ตาม เดือนนั้นไม่มีวัน ปิ๋งอู่ Bielenstein เห็นว่าวันที่ถูกคือวัน ปิ่งซือ (丙子) ซึ่งตรงกับวันที่ 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 6 ในปฏิทินจูเลียน
- ↑ Bielenstein (1986), 228.
- Bielenstein, Hans. (1986). "Wang Mang, the Restoration of the Han Dynasty, and Later Han," in The Cambridge History of China: Volume I: the Ch'in and Han Empires, 221 B.C. – A.D. 220. Edited by Denis Twitchett and Michael Loewe. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 0-521-24327-0.
