ฒ

บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด กรุณาช่วยปรับปรุงบทความนี้ โดยเพิ่มการอ้างอิงแหล่งที่มาที่น่าเชื่อถือ เนื้อความที่ไม่มีแหล่งที่มาอาจถูกคัดค้านหรือลบออก (เรียนรู้ว่าจะนำสารแม่แบบนี้ออกได้อย่างไรและเมื่อไร)

ฒ (ผู้เฒ่า) เป็นพยัญชนะ ตัวที่ 18 ในบรรดาพยัญชนะ 44 ตัวของอักษรไทย ในลำดับถัดจาก ฑ (มณโฑ) และก่อนหน้า ณ (เณร) ออกเสียงอย่าง ท (ทหาร) จัดอยู่ในกลุ่มอักษรต่ำ ในระบบไตรยางศ์ มีชื่อเรียกกำกับว่า “ฒ ผู้เฒ่า”

ปัจจุบันมีคำที่ขึ้นต้นด้วย ฒ อยู่คำเดียวคือ เฒ่า นอกเหนือจากนั้นใช้ประกอบกับคำที่มาจากภาษาบาลีหรือสันสกฤต ส่วนคำว่า "เถ้าแก่" เป็นคำยืมจากภาษาแต้จิ๋ว (頭家) แปลว่านายทุนใหญ่ ไม่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุแต่อย่างใด

อักษร "ฒ" ตรงกับตัวเทวนาครี "ढ" ในภาษาบาลีสันสกฤตเป็นเสียง คล้าย "ด" แต่พ่นลมและม้วนลิ้น /ɖʰ/

แต่ภาษาไทยกลางและภาษาไทยใต้ พยัญชนะต้นให้เสียง /tʰ/ และพยัญชนะตัวสะกดให้เสียง /t̚/

บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก