ถาวร ตรีรัตน์ณรงค์

ถาวร ตรีรัตน์ณรงค์ (30 มกราคม พ.ศ. 2482 – 3 มกราคม พ.ศ. 2560) อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดชลบุรี อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดเชียงราย และอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อและแบบสัดส่วน รวม 7 สมัย

ถาวร เกิดเมื่อวันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2482 สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนอำนวยศิลป์ ระดับปริญญาตรีศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาการจัดการทั่วไป และปริญญาโทบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาการจัดการทั่วไป จากสถาบันราชภัฏสวนดุสิต^[1]

ถาวร เข้าทำงานการเมืองโดยการลงสมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดชลบุรี ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2531 สังกัดพรรคกิจสังคม และได้รับเลือกตั้งเป็นสมัยแรก ต่อมาย้ายมาลงสมัครในพื้นที่จังหวัดเชียงราย และได้รับเลือกตั้งในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป กันยายน พ.ศ. 2535 สังกัดพรรคชาติไทย

ต่อมาในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2539 ได้รับเลือกตั้งในสังกัดพรรคความหวังใหม่ กระทั่งในปี พ.ศ. 2544 จึงย้ายมาสังกัดพรรคไทยรักไทย และได้รับเลือกตั้งในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2544

ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2548 ได้รับเลือกตั้งในระบบบัญชีรายชื่อ^[2] การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2550 ได้รับการเลื่อนเป็ ส.ส.แทน ยงยุทธ ติยะไพรัช^[3] และการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2554 ได้รับการเลือกตั้งในระบบบัญชีรายชื่อ^[4] ในปี พ.ศ. 2557 ได้ลงสมัครในระบบบัญชีรายชื่อ^[5] แต่การเลือกตั้งครั้งนั้นเป็นโฆษะ หลังจากนั้นเขาจึงวางมือทางการเมือง

ถาวร เคยดำรงตำแหน่งข้าราชการการเมือง อาทิ ที่ปรึกษารัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงคมนาคม ที่ปรึกษารัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ที่ปรึกษานายกรัฐมนตรี ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงพาณิชย์ เลขานุการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงไอซีที^[6] ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี^[7] ที่ปรึกษารัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงสาธารณสุข^[8] เลขานุการรัฐมนตรีว่าการกระทรวงยุติธรรม^[9]

ถาวร ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2560 รวมอายุ 77 ปี^[1] มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2560 ณ วัดเทพศิรินทราวาสราชวรวิหาร

• พ.ศ. 2547 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)^[10]
• พ.ศ. 2544 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[11]