|
ความบกพร่องทางสติปัญญา หรือ ปัญญาอ่อน (อังกฤษ: mental retardation, ย่อ: MR; Intellectual disability, ย่อ: ID) เป็นความผิดปกติของการเจริญทางประสาททั่วกาย มีลักษณะคือ สมรรถนะของการรู้คิดบกพร่องอย่างสำคัญและขาดพฤติกรรมการปรับตัวตั้งแต่สองอย่างขึ้นไป เดิมนิยามปัญญาอ่อนว่ามีคะแนนระดับเชาวน์ปัญญา (IQ) ต่ำกว่า 70[1] ในอดีตปัญญาอ่อนมักมุ่งสนใจการรับรู้แทบทั้งหมด แต่นิยามปัจจุบันรวมเอาองค์ประกอบที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของจิตและที่เกี่ยวข้องกับทักษะการทำงานของบุคคลในสิ่งแวดล้อมของเขา ผลคือ บุคคลที่มีระดับเชาวน์ปัญญาต่ำกว่าค่าเฉลี่ยอาจไม่ถือว่าปัญญาอ่อนก็ได้ ปัญญาอ่อนแบบมีลักษณะเฉพาะ เป็นความบกพร่องทางสติปัญญาที่เกี่ยวข้องกับสัญญาณและอาการทางการแพทย์และพฤติกรรมอื่น ปัญญาอ่อนแบบไม่มีลักษณะเฉพาะ หมายความว่า เป็นความบกพร่องทางสติปัญญาที่เกิดโดยไม่มีความผิดปกติอื่นร่วมกัน
อ้างอิง
|
|---|
|
|---|
ภาวะสมองเสื่อม ( โรคอัลไซเมอร์, ในโรคเนื้อสมองตายจากการขาดเลือดหลายแห่ง, โรคพิค, โรคเครอต์เฟลดต์-จาคอบ, โรคฮันติงตัน, โรคพาร์กินสัน, ภาวะสมองเสื่อมในโรคเอดส์, ภาวะสมองกลีบหน้าและกลีบขมับเสื่อม, กลุ่มอาการซันดาวน์, การเดินโดยไม่มีจุดหมายแน่นอน, ความผิดปกติเล็กน้อยในด้านปริชาน) · อาการเพ้อ · กลุ่มอาการที่เกิดหลังสมองถูกกระแทกกระเทือน · กลุ่มอาการทางสมองจากโรคทางกาย |
| |
|---|
แอลกอฮอล์ ( พิษสุราเฉียบพลัน, เมาสุรา, การติดสุรา, ภาวะประสาทหลอนจากสุรา, ภาวะถอนสุรา, ภาวะเพ้ออย่างรุนแรง, กลุ่มอาการคอร์ซาคอฟ, การใช้สุราในทางที่ผิด) · ฝิ่นและโอปิออยด์ ( การใช้ฝิ่นเกินขนาด, การติดโอปิออยด์) · ยากล่อมประสาท/ยานอนหลับ ( การใช้เบนโซไดอะซีปีนเกินขนาด, การติดเบนโซไดอะซีปีน, ภาวะถอนเบนโซไดอะซีปีน) · โคเคน ( การเป็นพิษจากโคเคน, การติดโคเคน) · กลุ่มอาการรับรู้ผิดปกติหลังได้รับสารหลอนประสาท · ทั่วไป ( การเป็นพิษ/ การใช้ยาเกินขนาด, การติดทางกาย, การติดยา, ผลย้อนกลับ, ภาวะถอนยา) |
| | | | สรีรวิทยา/ปัจจัยทางกายภาพ |
|---|
|
| บุคลิกภาพและพฤติกรรมของผู้ใหญ่ |
|---|
|
| |
|
|