พระเจ้าควังแกโทมหาราช (เกาหลี: 광개토대왕; ฮันจา: 廣開土大王; อาร์อาร์: Kwanggaet'o-taewang; เอ็มอาร์: Gwanggaeto-daewang; ค.ศ. 374–413) เป็นจักรพรรดิรัชกาลที่ 19 แห่งอาณาจักรโคกูรยอ ทรงพระราชสมภพเมื่อปี ค.ศ. 374 เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าโคกุกยัง (ค.ศ. 384–391)
เมื่อพระราชบิดาสวรรคตในปี ค.ศ. 391 รัชทายาทจึงขึ้นครองราชย์เป็น พระเจ้าควังแกโท ตามตำนานพระองค์คือพระราชาจูซิน พระเจ้าควังแกโทมหาราชทรงสนับสนุนทุกด้าน จนบ้านเมืองเจริญรุ่งเรืองอย่างมาก ระหว่างรัชกาลมีผู้ถวายพระราชสมัญญาให้พระองค์ว่า "พระเจ้าย็องนัก" หลังสวรรคตแล้วมีผู้ถวายพระราชสมัญญาให้พระองค์อีกพระนามหนึ่งว่า "แทวัง"
สวรรคตเมื่อปี ค.ศ. 413 ขณะพระชนมายุได้ 39 พรรษา ทรงครองราชย์ได้ 22 ปี พระราชโอรสขึ้นครองราชย์สืบต่อมาเป็นพระเจ้าชังซูแห่งโคกูรยอ
พระราชวงศ์
พงศาวลี
| พงศาวลีของพระเจ้าควังแกโทมหาราช
|
|
|
|
|---|
| ทวีปเอเชีย | |
|---|
| ทวีปยุโรป | |
|---|
| ทวีปแอฟริกา | |
|---|
| ตะวันออกกลาง | |
|---|
| ทวีปอเมริกาเหนือ | |
|---|
| ทวีปอเมริกาใต้ | |
|---|
| ทวีปโอเชียเนีย | |
|---|
