บทในพันธสัญญาใหม่
มัทธิว 3 (อังกฤษ : Matthew 2 ) เป็นบทที่ 3 ของพระวรสารนักบุญมัทธิว ในพันธสัญญาใหม่ เป็นบทแรกที่เกี่ยวข้องกับพันธกิจของพระเยซู ซึ่งเป็นกลุ่มเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในช่วงสามทศวรรษหลังจากการประสูติของพระเยซู ที่เล่าไว้ใน 2 บทก่อนหน้า จุดเน้นของบทนี้คือการเทศนาของยอห์นผู้ให้บัพติศมา และพระเยซูทรงรับบัพติศมา
บทนี้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่มัทธิว 1:1 ที่มีการเชื่อมโยงกับพระวรสารนักบุญมาระโก อย่างชัดเจน นักวิชาการหลายคนมั่นใจว่าเนื้อหาส่วนใหญ่ของบทนี้เป็นการดัดแปลงจากมาระโก 1 บทนี้ยังคู่ขนานกับลูกา 3 ซึ่งเชื่อว่าอิงจากมาระโก 1 เช่นกัน มีข้อความหลายส่วนที่ลูกาและมัทธิวมีเหมือนกันแต่ไม่พบในมาระโก โดยทั่วไปลงความเห็นว่ามีที่มาจากแหล่งสมมติ 'คิว'
ข้อความต้นฉบับเขียนด้วยภาษากรีกคอยนี บทนี้แบ่งออกเป็น 17 วรรค
ต้นฉบับบางส่วนในยุคต้นที่มีเนื้อหาของบทนี้ได้แก่:[ a]
พระคริสต์รับศีลจุ่ม ในคัมภีร์ไบเบิลเยรูซาเล็ม (ค.ศ. 1966) บทนี้เป็นเป็นการเปิดฉาก "ส่วนเรื่องเล่า" ของพระวรสารซึ่งประกาศถึงอาณาจักรสวรรค์ [ 5] [ 6] ฟาริสี และสะดูสี แล้วเตือนให้กลับใจ ซึ่งรวมถึงวลีอันมีชื่อเสียงที่ว่า "พวกชาติงูร้าย" ในมัทธิว 3:7 จากนั้นพระเยซูเสด็จมาจากกาลิลี เพื่อทรงรับบัพติศมา ณ สถานที่ที่ห่างจากนาซาเร็ธประมาณ 70–80 ไมล์ บริเวณแม่น้ำจอร์แดนในตำแหน่งเดียวกับที่วงศ์วานอิสราเอลภายใต้การนำของโยชูวา เคยข้ามไปยังแผ่นดินแห่งพระสัญญา บทนี้ปิดท้ายด้วยการรับบัพติศมาของพระเยซู, พระสุรเสียง ของพระบิดา และการปรากฏของพระวิญญาณบริสุทธิ์ ในรูปของนกพิราบ
ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus; ประมาณ ค.ศ. AD 330–360), มัทธิว 2:5-3:7ฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus; ประมาณ ค.ศ. AD 330–360), มัทธิว 3:7-4:19ในพระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับมาตรฐาน
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17
การเปรียบเทียบระหว่างมัทธิว 3:7-10 และลูกา 3:7-9 ข้อความทั่วไปเน้นด้วยสีแดง จาก Scrivener New Testament ในปี ค.ศ. 1894
พระเยซูทรงรับบัพติศมา อับราฮัม อิสยาห์ ยอห์นผู้ให้บัพติศมา ส่วนในคัมภีร์ไบเบิล ที่เกี่ยวข้อง: เลวีนิติ 14 , สดุดี 2 , อิสยาห์ 40 , อิสยาห์ 51 , เอเสเคียล 33 , มาระโก 1 , ลูกา 3 , ยอห์น 1 , ยอห์น 8 , กิจการ 1 , กิจการ 13 , ฮีบรู 1 , ฮีบรู 5
↑ Egypt Exploration Fund (1903). Grenfell, Bernard P.; Hunt, Arthur S. (บ.ก.). The Oxyrhynchus Papyri 405 consists of seven fragments written in a small neat uncial hand, which is not later than the first half of the third century, and might be as old as the later part of the second. ↑ Thomas, J. David. The Oxyrhynchus Papyri LXIV (London: 1997), pp. 2–4.
↑ "Liste Handschriften" . Münster: Institute for New Testament Textual Research. สืบค้นเมื่อ 27 August 2011 .↑ Jerusalem Bible (1966), Heading at Matthew 3:1
↑ Clarke, Howard W. The Gospel of Matthew and its Readers: A Historical Introduction to the First Gospel , Bloomington: Indiana University Press, 2003
Albright, W.F. and C.S. Mann. "Matthew." The Anchor Bible Series .Allison, Dale C. Jr. (2007). "57. Matthew". ใน Barton, John ; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary ISBN 978-0199277186 Clarke, Howard W., The Gospel of Matthew and its Readers: A Historical Introduction to the First Gospel. Bloomington: Indiana University Press, 2003.
Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 ISBN 9780195288810 France, R.T. The Gospel According to Matthew: an Introduction and Commentary. Leicester: Inter-Varsity, 1985.
France, R.T. (2007). Bruce, Frederick Fyvie (บ.ก.). The Gospel of Matthew ISBN 9780802825018 Gundry, Robert H. Matthew a Commentary on his Literary and Theological Art. Grand Rapids: William B. Eerdmans Publishing Company, 1982.Guthrie, Donald. The New Bible Commentary , Grand Rapids: Eerdmans, 1970.
Hill, David. The Gospel of Matthew . Grand Rapids: Eerdmans, 1981
Keener, Craig S. (1999). A commentary on the Gospel of Matthew ISBN 978-0-8028-3821-6 Phillips, John (2005). Exploring the Gospel of Matthew: An Expository Commentary ISBN 9780825433924 Schweizer, Eduard . The Good News According to Matthew. Atlanta: John Knox Press, 1975
