| รถไฟใต้ดินเบอร์ลิน |
|---|
 |
 |
| ข้อมูลทั่วไป |
|---|
| เจ้าของ | Berliner Verkehrsbetriebe (BVG) |
|---|
| ที่ตั้ง | เบอร์ลิน |
|---|
| ประเภท | รถไฟใต้ดิน |
|---|
| จำนวนสาย | 9 |
|---|
| จำนวนสถานี | 175 |
|---|
| ผู้โดยสารต่อปี | 490 ล้านคน (2022) |
|---|
| เว็บไซต์ | BVG.de - Homepage |
|---|
| การให้บริการ |
|---|
| เริ่มดำเนินงาน | ค.ศ. 1902 |
|---|
| ผู้ดำเนินงาน | Berliner Verkehrsbetriebe (BVG) |
|---|
| ความยาวขบวน | ~100 เมตร (330 ฟุต) |
|---|
| ระยะห่าง | 4-5 นาที |
|---|
| ข้อมูลทางเทคนิค |
|---|
| ระยะทาง | 155.4 km (96.6 mi) |
|---|
| รางกว้าง | 1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) |
|---|
| การจ่ายไฟฟ้า | 750 V DC รางที่สาม |
|---|
| ความเร็วเฉลี่ย | 30.7 km/h (19.1 mph)[1] |
|---|
| ความเร็วสูงสุด | 72 km/h (45 mph) |
|---|
รถไฟฟ้าเข้าสู่สถานีน็อลเลินด็อร์ฟพลัทซ์ (Nollendorfplatz)
รถไฟใต้ดินเบอร์ลิน หรือ อู-บาห์น แบร์ลีน (เยอรมัน: U-Bahn Berlin) เป็นระบบขนส่งมวลชนแห่งแรกในกรุงเบอร์ลิน ประเทศเยอรมนี เปิดให้บริการในปี ค.ศ. 1902 มี 175 สถานี[1] 9 เส้นทาง ระยะทางทั้งหมด 155.4 กิโลเมตร (96.6 ไมล์)[1] โดยร้อยละ 80 ของระยะทางเป็นเส้นทางใต้ดิน[2]
โครงข่าย
แผนที่โครงข่ายในปี ค.ศ. 2009
เส้นทาง
ประกอบด้วย 9 เส้นทาง
| เส้นทาง
|
ต้นทาง - ปลายทาง
|
เปิดให้บริการ
|
ระยะทาง
|
จำนวนสถานี
|
|
อูลันด์ชตรัสเซอ(Uhlandstraße) – วาร์เชาเออร์ชตรัสเซอ (Warschauer Straße)
|
1902–1926
|
8.814 km (5.477 mi)
|
13
|
|
พังโคว์(Pankow) – รูเลเบิน(Ruhleben)
|
1902–2000
|
20.716 km (12.872 mi)
|
29
|
|
ครุมเมอลังเคอ(Krumme Lanke) - วาร์เชาเออร์ชตรัสเซอ (Warschauer Straße)
|
1913–1929
|
11.940 km (7.419 mi)
|
24
|
|
น็อลเลินด็อร์ฟพลัทซ์(Nollendorf Platz) – อินน์สบรุคเคอร์พลัทซ์(Innsbrucker Platz)
|
1910
|
2.864 km (1.780 mi)
|
5
|
|
เฮาพท์บานโฮฟ(Hauptbahnhof) – เฮอโนว์(Hönow)
|
1930–1989
|
18.356 km (11.406 mi)
|
26
|
|
อัลท์-เทเกิล(Alt-Tegel) – อัลท์-มารีเอินด็อร์ฟ(Alt-Mariendorf)
|
1923–1966
|
19.888 km (12.358 mi)
|
29
|
|
ราทเฮาส์ชปันเดา(Rathaus Spandau) – รูโดว์(Rudow)
|
1924–1984
|
31.760 km (19.735 mi)
|
40
|
|
วิทเทอเนา(Wittenau) – แฮร์มันน์ชตรัสเซอ(Hermannstraße)
|
1927–1996
|
18.042 km (11.211 mi)
|
24
|
|
ราทเฮาส์ชเตกลิทซ์(Rathaus Steglitz) – อ็อสโลเออร์ชตรัสเซอ(Osloer Straße)
|
1961–1976
|
12.523 km (7.781 mi)
|
18
|
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
บรรณานุกรม
อังกฤษ
- Brian Hardy: The Berlin U-Bahn, Capital Transport, 1996, ISBN 1-85414-184-8
- Ulf Buschmann: U-Bahnhöfe Berlin. Berlin Underground Stations. Berlin Story Verlag, Berlin 2012, ISBN 3-86368-027-5
เยอรมัน
- Jan Gympel: U-Bahn Berlin - Reiseführer. GVE-Verlag, Berlin 2002, ISBN 3-89218-072-5
- AG Berliner U-Bahn: Zur Eröffnung der elektrischen Hoch-und Untergrundbahn in Berlin. GVE-Verlag, Berlin 2002, ISBN 3-89218-077-6
- Jürgen Meyer-Kronthaler und Klaus Kurpjuweit: Berliner U-Bahn – In Fahrt seit Hundert Jahren. be.bra Verlag, Berlin 2001, ISBN 3-930863-99-5
- Petra Domke und Markus Hoeft: Tunnel Gräben Viadukte – 100 Jahre Baugeschichte der Berliner U-Bahn. kulturbild Verlag, Berlin 1998, ISBN 3-933300-00-2
- Ulrich Lemke und Uwe Poppel: Berliner U-Bahn. alba Verlag, Düsseldorf, ISBN 3-87094-346-7
- Robert Schwandl: Berlin U-Bahn Album. Alle 192 Untergrund- und Hochbahnhöfe in Farbe. Robert Schwandl Verlag, Berlin Juli 2002, ISBN 3-936573-01-8
- Jürgen Meyer-Kronthaler: Berlins U-Bahnhöfe – Die ersten hundert Jahre. be.bra Verlag, Berlin 1996, ISBN 3-930863-16-2
แหล่งข้อมูลอื่น
