อาลแบร์ แฟร์
อาลแบร์ แฟร์
เกิด 7 มีนาคม 2481การ์กาซอน, ฝรั่งเศส สัญชาติ ฝรั่งเศส ศิษย์เก่า École normale supérieure, ปารีส มีชื่อเสียงจาก ปรากฏการณ์ ความต้านทานแม่เหล็ก อย่างใหญ่ (Giant magnetoresistive effect) รางวัล รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ ปี 2550
รางวัล วูลฟ์ สาขาฟิสิกส์ 2549/2550
Médaille d'or du CNRS ปี 2546
รางวัล ฮิวเล็ตต์-เพคคาร์ด ยูโรฟิสิกส์ โดย สมาคมฟิสิกส์ชาวยุโรป ปี 2540
Grand Prix de Physique Jean Ricard of the Société française de Physique ปี 2537
รางวัลสภาพแม่เหล็ก จาก สหภาพระหว่างประเทศ ของ ฟิสิกส์บริสุทธิ์ และ ประยุกต์ (IUPAP) ปี 2537
รางวัลระหว่างประเทศ สำหรับ วัสดุใหม่ ของ สมาคมฟิสิกส์อเมริกัน ปี 2537อาชีพทางวิทยาศาสตร์ สาขา นักฟิสิกส์ สถาบันที่ทำงาน มหาวิทยาลัยปารี-ซูด อาจารย์ที่ปรึกษาในระดับปริญญาเอก แคมป์เบลล์ (I. A. Campbell)
อาลแบร์ แฟร์ (ฝรั่งเศส : Albert Fert ) เกิดเมื่อวันที่ 7 มีนาคม 2481 ณ เมืองการ์กาซอน ประเทศฝรั่งเศส เขาเป็นหนึ่งในนักฟิสิกส์ที่ค้นพบปรากฏการณ์ความต้านทานแม่เหล็กอย่างใหญ่ (Giant magnetoresistive effect) อันเป็นผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่ในการสร้างฮาร์ดดิสก์ ความจุระดับจิกะไบต์ ปัจจุบันเขาเป็นศาสตราจารย์ที่มหาวิทยาลัยปารี-ซูด ในออร์แซ และเป็นผู้อำนวยการวิทยาศาสตร์ของห้องวิจัยร่วมทางฟิสิกส์ (Unité mixte de physique ) ระหว่างศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติ (ฝรั่งเศส) กับกลุ่มเธเลส (Thales Group) เขาได้รับรางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ ในปี 2550 ร่วมกับเพเทอร์ กรืนแบร์ค นักฟิสิกส์ชาวเยอรมัน[ 1]
การศึกษา
แฟร์จบจาก École normale supérieure ในกรุงปารีส ในปี 2505 เขาได้รับปริญญามหาบัณฑิตในปี 2506 จากมหาวิทยาลัยปารีส และปริญญาดุษฎีบัณฑิตในปี 2513 จากมหาวิทยาลัยปารี-ซูด
งานวิจัย
ในปี 2531 เขาได้ค้นพบปรากฏการณ์ความต้านทานแม่เหล็กอย่างใหญ่ (Giant magnetoresistive effect ชื่อย่อ GMR) ในชั้นที่ซ้อนกันของเหล็ก และโครเมียม ซึ่งได้ถูกจดจำไว้ในฐานะเป็นการกำเนิดขึ้นของสปินทรอนิกส์ ทั้งนี้ ปรากฏการณ์ความต้านทานแม่เหล็กอย่างใหญ่ได้รับการค้นพบขึ้นต่างหากในช่วงเวลาเดียวกันโดยนักวิจัยชาวเยอรมัน ชื่อ เพเทอร์ กรืนแบร์ค จากศูนย์วิจัยยือลิช อนึ่ง อาลแบร์ แฟร์ ได้มีส่วนในงานวิจัยด้านสปินทรอนิกส์มาตั้งแต่ปี 2531 จนกระทั่งปัจจุบัน
รางวัล
รางวัลระหว่างประเทศ สำหรับ วัสดุใหม่ ของ สมาคมฟิสิกส์อเมริกัน ปี 2537
Grand prix de physique Jean Ricard of the French Physical Society ปี 2537
รางวัลสภาพแม่เหล็ก จาก สหภาพระหว่างประเทศ ของ ฟิสิกส์บริสุทธิ์ และ ประยุกต์ (IUPAP) ปี 2537
รางวัล ฮิวเล็ตต์-เพคคาร์ด ยูโรฟิสิกส์ โดย สมาคมฟิสิกส์ชาวยุโรป ปี 2540
รางวัลเหรียญทอง จาก ศูนย์วิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติ (ฝรั่งเศส) ปี 2546
ได้รับเลือกให้เข้าสมาคมวิชาการวิทยาศาสตร์ฝรั่งเศส ในปี 2547
รางวัล วูลฟ์ สาขาฟิสิกส์ ปี 2549/2550
รางวัล ญี่ปุ่น ปี 2550
รางวัลโนเบลสาขาฟิสิกส์ ปี 2550 ร่วมกับเพเทอร์ กรืนแบร์ค "สำหรับการค้นพบปรากฏการณ์ความต้านทานแม่เหล็กอย่างใหญ่ ของพวกเขา" [ 2]
อ้างอิง
ดูเพิ่ม
ค.ศ. 1901–1925 ค.ศ. 1926–1950 ค.ศ. 1951–1975 ค.ศ. 1976–2000 ค.ศ. 2001–ปัจจุบัน