อำเภอวังชิ้น

อำเภอวังชิ้น
อำเภอ
การถอดเสียงอักษรโรมัน
• อักษรโรมัน	Amphoe Wang Chin
พระธาตุขวยปูที่วัดชัยสิทธิ์
คำขวัญ:  พระธาตุขวยปูคู่บ้าน พระธาตุพระพิมพ์ คู่เมือง ลือเลื่องถิ่นส้มเขียวหวาน อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย หัตถกรรม เครื่องใช้เถาวัลย์ อัศจรรย์น้ำพุร้อน
แผนที่จังหวัดแพร่ เน้นอำเภอวังชิ้น
พิกัด: 17°54′0″N 99°36′12″E / 17.90000°N 99.60333°E / 17.90000; 99.60333
ประเทศ	ไทย
จังหวัด	แพร่
พื้นที่
• ทั้งหมด	1,216.96 ตร.กม. (469.87 ตร.ไมล์)
ประชากร  (2564)
• ทั้งหมด	45,372 คน
• ความหนาแน่น	37.28 คน/ตร.กม. (96.6 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์	54160
รหัสภูมิศาสตร์	5407
ที่ตั้งที่ว่าการ	ที่ว่าการอำเภอวังชิ้น เลขที่ 129 หมู่ที่ 7 ตำบลวังชิ้น อำเภอวังชิ้น จังหวัดแพร่ 54160
ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

วังชิ้น (ไทยถิ่นเหนือ: ) เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดแพร่

อำเภอวังชิ้นมีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอแม่ทะ (จังหวัดลำปาง) และอำเภอลอง
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอลองและอำเภอเด่นชัย
• ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอศรีสัชนาลัย (จังหวัดสุโขทัย) และอำเภอเถิน (จังหวัดลำปาง)
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอสบปราบและอำเภอแม่ทะ (จังหวัดลำปาง)

อำเภอวังชิ้น เดิมเป็นส่วนหนึ่งของเมืองลอง (ปัจจุบันคืออำเภอลอง อำเภอวังชิ้น และบ้านบ่อแก้ว ตำบลไทรย้อย อำเภอเด่นชัย) ซึ่งเป็นเมืองขึ้นของนครลำปาง เมื่อมีการปฏิรูปการปกครอง พ.ศ. 2442 และการพิราลัยของพญาขัณฑสีมาโลหะกิจ เจ้าเมืองลองคนสุดท้าย ได้มีการนำระบบราชการไทยเข้ามาเมืองลอง เมืองต้า (เมืองขึ้นของเมืองลอง ปัจจุบันคือ ตำบลเวียงต้า และตำบลต้าผามอก) ถูกจัดวางตำแหน่งแห่งที่ขึ้นใหม่ในรูปของการปกครองระบบจังหวัด (เปลี่ยนคำว่าเมืองเป็นจังหวัด พ.ศ. 2456) ความเป็น เมืองลอง เมืองต้า ถูกทำลายลงกลายเป็นเพียงอำเภอและตำบลหนึ่งของประเทศไทยครั้งแรกปี พ.ศ. 2442 ได้รวมเมืองลอง เมืองต้าเป็นแขวงเมืองลอง จังหวัดนครลำปาง มีทั้งหมด 6 ตำบล (ตำบลห้วยอ้อ ตำบลเวียงต้า ตำบลหัวทุ่ง ตำบลปากกาง ตำบลทุ่งแล้ง และตำบลวังชิ้น) กระทั่งวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2474 ทางราชการได้โอนอำเภอเมืองลอง จังหวัดลำปาง มาขึ้นกับจังหวัดแพร่ เพราะสภาพภูมิศาสตร์ใกล้เคียงกันและความสะดวกในการติดต่อราชการ และวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2481 ได้แยกตำบลวังชิ้น ตำบลแม่ป้าก (แยกจากตำบลทุ่งแล้ง) ตำบลนาพูน (แยกจากตำบลวังชิ้น) และตำบลสรอย (แยกจากตำบลวังชิ้น) อำเภอเมืองลอง ตั้งเป็นกิ่งอำเภอวังชิ้น เพื่อความสะดวกในการจัดเก็บภาษีอากรและจัดการปกครอง และยกฐานะขึ้นเป็นอำเภอวังชิ้นในวันที่ 22 กรกฎาคม พ.ศ. 2501^[1]

ปัจจุบันอำเภอวังชิ้นมี 7 ตำบล คือ ตำบลวังชิ้น ตำบลแม่ป้าก ตำบลนาพูน ตำบลสรอย ตำบลป่าสัก (แยกจากตำบลสรอย) ตำบลแม่พุง (แยกจากตำบลสรอย พ.ศ. 2518) และตำบลแม่เกิ๋ง (แยกจากตำบลแม่ป้าก พ.ศ. 2538)

อำเภอวังชิ้นแบ่งพื้นที่การปกครองออกเป็น 7 ตำบล 77 หมู่บ้าน ได้แก่

ที่	ชื่อตำบล	ตัวเมือง	อักษรโรมัน	จำนวนหมู่บ้าน	จำนวนหลังคาเรือน	จำนวนประชากร[2]
1.	วังชิ้น		Wang Chin	11	3,145	9,047
2.	สรอย		Saroi	11	1,877	6,413
3.	แม่ป้าก		Mae Pak	10	1,666	5,222
4.	นาพูน		Na Phun	11	2,414	7,541
5.	แม่พุง		Mae Phung	16	2,543	8,499
6.	ป่าสัก		Pa Sak	10	1,689	5,566
7.	แม่เกิ๋ง		Mae Koeng	8	1,488	4,644

ท้องที่อำเภอวังชิ้นประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 8 แห่ง ได้แก่

• เทศบาลตำบลวังชิ้น ครอบคลุมพื้นที่บางส่วนของตำบลวังชิ้น
• องค์การบริหารส่วนตำบลวังชิ้น ครอบคลุมพื้นที่ตำบลวังชิ้น (นอกเขตเทศบาลตำบลวังชิ้น)
• องค์การบริหารส่วนตำบลสรอย ครอบคลุมพื้นที่ตำบลสรอยทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลแม่ป้าก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่ป้ากทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลนาพูน ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนาพูนทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลแม่พุง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่พุงทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลป่าสัก ครอบคลุมพื้นที่ตำบลป่าสักทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลแม่เกิ๋ง ครอบคลุมพื้นที่ตำบลแม่เกิ๋งทั้งตำบล

• ม่อนเสาหินพิศวง
• อุทยานแห่งชาติเวียงโกศัย
• น้ำตกแม่พุงหลวง
• น้ำตกห้วยอ้อ
• น้ำตกแม่เกิ๋งหลวงและแม่เกิ๋งน้อย
• น้ำตกปันเจน
• ดงตะเคียน
• เถาวัลย์ยักษ์
• น้ำตกแม่รัง
• บ่อน้ำร้อนแม่จอก
• วัดชัยสิทธิ์ (พระธาตุขวยปู)

บทความเขตการปกครองของประเทศไทยนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก