อ่าวเปอร์เซียในเวลากลางคืนจากสถานีอวกาศนานาชาติ , ค.ศ. 2020 อ่าวเปอร์เซีย (อังกฤษ : Persian Gulf ; เปอร์เซีย : خلیج فارس , อักษรโรมัน: xalij-e fârs แปลตรงตัว ฟอร์ส ', ออกเสียง: [xæliːdʒe fɒːɾs] ) บางครั้งเรียกว่า อ่าวอาหรับ (อาหรับ : اَلْخَلِيْجُ ٱلْعَرَبِيُّ , อักษรโรมัน: Al-Khalīj al-ˁArabī เอเชียตะวันตก พื้นที่น้ำส่วนนี้เป็นส่วนเพิ่มเติมของมหาสมุทรอินเดีย ที่ตั้งอยู่ระหว่างอิหร่าน กับคาบสมุทรอาหรับ [ 1] อ่าวโอมาน ทางตะวันออกด้วยช่องแคบฮอร์มุซ และดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำ ชัฏฏุลอะร็อบ ก่อให้เกิดชายฝั่งทางตะวันตกเฉียงเหนือ
อ่าวเปอร์เซียมีพื้นที่ประมงมากมาย หินโสโครก ที่กว้างขวาง (ส่วนใหญ่เป็นหินและมีพืดหินปะการัง ) และหอยมุก จำนวนมาก แต่ระบบนิเวศ ถูกทำลายจากการทำอุตสาหกรรมและน้ำมันรั่วไหล
อ่าวเปอร์เซียอยู่ในแอ่งน้ำอ่าวเปอร์เซีย ซึ่งมีต้นกำเนิดในมหายุคซีโนโซอิก และมีความเกี่ยวข้องกับการมุดตัว ของแผ่นอาหรับ ลงในเทือกเขาซากรอส [ 2] การเพิ่มของระดับน้ำทะเล จากการล่าถอยของธารน้ำแข็งในสมัยโฮโลซีน [ 3]
แผนที่อ่าวเปอร์เซีย อ่าวโอมาน ไหลไปสู่ทะเลอาหรับ รายละเอียดภาพจากแผนที่ตะวันออกลางที่ใหญ่กว่า ในสมัยก่อน อ่าวเปอร์เซียมีชื่อเรียกหลายชื่อ อัสซีเรีย เรียกพื้นที่นี้ว่า "ทะเลขม"[ 4] จักรวรรดิอะคีเมนิด จัดตั้งจักรวรรดิดบราณแห่งแรกในเปอร์ซิส (ปารร์ส หรือ ฟอร์ส ที่ราบสูงอิหร่าน [ 5] [ 6] Nearchus ที่รู้จักกันในชื่อ Indikê (300 ปีก่อนคริสต์ศักราช) คำว่า "Persikon kolpos" ที่กล่าวถึงหลายครั้ง มีความหมายว่า "อ่าวเปอร์เซีย"[ 7]
เมื่อพิจารณาถึงภูมิหลังทางประวัติศาสตร์ของอ่าวเปอร์เซีย อาร์โนลด์ วิลสัน ระบุไว้ในหนังสิอที่ตีพิมพ์ใน ค.ศ. 1928 ว่า "ไม่มีร่องน้ำใดที่มีความสำคัญมากไปกว่าอ่าวเปอร์เซียต่อนักธรณีวิทยา นักโบราณคดี นักภูมิศาสตร์ พ่อค้า นักการเมือง นักทัศนาจร และนักวิชาการทั้งในอดีตและปัจจุบัน ร่องน้ำนี้ที่แยกที่ราบสูงอิหร่านออกจากแผ่นอาหรับ ทำให้เกิดอัตลักษณ์อิหร่านตั้งแต่ 2200 ปีเป็นอย่างน้อย"[ 1] [ 8]
พื้นที่น้ำในอดีตและในระดับนานาชาติมีชื่อเรียกว่า อ่าวเปอร์เซีย[ 9] [ 10] [ 11] รัฐบาลอาหรับ เรียกบริเวณนี้เป็นอ่าวอาหรับ หรือ The Gulf[ 12] [ 13] องค์การอุทกศาสตร์สากล เรียกพื้นที่นี้ว่า อ่าวอิหร่าน (อ่าวเปอร์เซีย)[ 14]
ข้อพิพาทนี้เริ่มพบบ่อยขึ้นนับตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1960[ 15] อุดมการณ์รวมกลุ่มอาหรับ และชาตินิยมอาหรับ ทำให้ชื่อ "อ่าวอาหรับ" กลายเป็นชื่อที่นิยมในประเทศอาหรับส่วนใหญ่[ 16] [ 17]
อ่าวเปอร์เซียเป็นแหล่งน้ำมันดิบ แบบเดี่ยวที่ใหญ่ที่สุดในโลก [ต้องการอ้างอิง และเป็นที่ตั้งของแท่นขุดเจาะน้ำมัน อัลซะฟะนียะ (Al-Safaniya) ที่ใหญ่ที่สุดในโลก[ต้องการอ้างอิง ลอยตัวอยู่กลางอ่าวเปอร์เซีย ความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรน้ำมันและแก๊สธรรมชาติเหล่านี้ส่งผลให้ประเทศรอบอ่าวเปอร์เซียเป็นประเทศอุตสาหกรรมน้ำมันสำคัญ ซึ่งมีชื่อเรียกรวม ๆ ว่า รัฐรอบอ่าวเปอร์เซีย ได้แก่ ประเทศอิหร่าน บาห์เรน , คูเวต , โอมาน , กาตาร์ , ซาอุดีอาระเบีย และสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ส่วนอิรัก นั้นมีพื้นที่ติดกับอ่าวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น[ 18] [ 19] [ 20]
↑ 1.0 1.1 United Nations Group of Experts on Geographical Names Working Paper No. 61 เก็บถาวร 2012-10-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน , 23rd Session, Vienna, 28 March – 4 April 2006. accessed October 9, 2010
↑ A Brief Tectonic History of the Arabian basin. Retrieved from the website: http://www.sepmstrata.org/page.aspx?pageid=133 เก็บถาวร 2018-09-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
↑ "A hot survivor" . The Economist . ISSN 0013-0613 . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-13. สืบค้นเมื่อ 2016-04-14 .↑ Bagg, Ariel M. (1 March 2020). "The unconquerable country: the Babylonian marshes in the Neo-Assyrian sources". Water History . 12 (1): 57–73. doi :10.1007/s12685-020-00245-5 . S2CID 216032694 . ↑ Touraj Daryaee (2003). "The Persian Gulf Trade in Late Antiquity" . Journal of World History . 14 (1). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ August 5, 2013. ↑ "Documents on the Persian Gulf's name the eternal heritage ancient time by Dr.Mohammad Ajam" .↑ Nearchus (2013). "The Voyage of Nearchus from the Indus to the Euphrates" . The Voyage of Nearchus . 1 (1). ↑ "Tehran Times article" . 29 April 2020.↑ Central Intelligence Agency (CIA). "The World Fact Book" . สืบค้นเมื่อ 2010-12-04 . ↑ nationsonline.org. "Political Map of Iran" . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2010-11-27. สืบค้นเมื่อ 2010-12-04 . ↑ United Nations. "United Nations Cartographic Section (Middle East Map)" . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-30. สืบค้นเมื่อ 2017-06-29 . ↑ Niusha Boghrati, Omission of 'Persian Gulf' Name Angers Iran เก็บถาวร 2007-01-09 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน , World Press.com, December 28, 2006
↑ Zraick, Karen (January 12, 2016). "Persian (or Arabian) Gulf Is Caught in the Middle of Regional Rivalries" . The New York Times . สืบค้นเมื่อ February 9, 2022 . ↑ "Limits of Oceans and Seas, 3rd edition" (PDF) . International Hydrographic Organization. 1953. p. 21. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 8 October 2011. สืบค้นเมื่อ 28 December 2020 .↑ Eilts, Hermann (Fall 1980). "Security Considerations in the Persian Gulf" . International Security 5 (2): 79–113. doi :10.2307/2538446 . JSTOR 2538446 . S2CID 154527123 .↑ Abedin, Mahan (December 4, 2004). "All at Sea over 'the Gulf' . Asia Times Online {{cite news }}: CS1 maint: unfit URL (ลิงก์ )↑ Bosworth, C. Edmund (1980). "The Nomenclature of the Persian Gulf". ใน Cottrell, Alvin J. (บ.ก.). The Persian Gulf States: A General Survey . Baltimore, Maryland: Johns Hopkins University Press . pp. xvii–xxxvi. Not until the early 1960s does a major new development occur with the adoption by the Arab states bordering on the Persian Gulf of the expression al-Khalij al-Arabi as weapon in the psychological war with Iran for political influence in the Persian Gulf; but the story of these events belongs to a subsequent chapter on modern political and diplomatic history of the Persian Gulf.[1] (p. xxxiii.) ↑ Central Intelligence Agency (CIA). "The World Fact Book" . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2012-02-03. สืบค้นเมื่อ 2010-12-04 . ↑ nationsonline.org. "Political Map of Iran" . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 2010-11-27. สืบค้นเมื่อ 2010-12-04 . ↑ United Nations. "United Nations Cartographic Section (Middle East Map)" . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-06-30. สืบค้นเมื่อ 2017-06-29 .
นานาชาติ ประจำชาติ ภูมิศาสตร์ อื่น ๆ
