แผนที่ดาวเทียมแสดงส่วนประกอบทางภูมิศาสตร์ของทวีปแอฟริกา ภาพถ่ายทวีปแอฟริกาจากนอกโลก แอฟริกา (อังกฤษ : Africa ) เป็นทวีป ที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเป็นอันดับ 2 ของโลกรองจากทวีปเอเชีย ทั้งในแง่ของขนาดพื้นที่และจำนวนประชากร ด้วยพื้นที่ประมาณ 30.3 ล้านตารางกิโลเมตร รวมทั้งเกาะต่าง ๆ ที่อยู่ข้างเคียง คิดเป็นพื้นที่ประมาณ 6% ของพื้นผิวโลกทั้งหมด และนับเป็นพื้นที่ประมาณ 20.4% ของพื้นดินทั้งหมด[ 6] [ 1] ประชากร โลก ประชากรในแอฟริกาเป็นกลุ่มประชากรที่มีอายุน้อยที่สุดในโลก[ 7] [ 8] ค่ามัธยฐาน ของอายุ ประชากรอยู่ที่ 19.7 ปี ขณะที่ทั่วโลกอยู่ที่ 30.4 ปี[ 9] [ 10] ผลกระทบจากลัทธิล่าอาณานิคม , สงครามเย็น ,[ 11] [ 12] [ 13] [ 14] [ 15] [ 10]
ทวีปแอฟริกาถูกล้อมรอบด้วยทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ทางตอนเหนือ คลองสุเอซ และทะเลแดง บริเวณคาบสมุทรไซนาย ทางตะวันออกเฉียงเหนือ มหาสมุทรอินเดีย ทางตะวันออก และมหาสมุทรแอตแลนติก ทางตะวันตก เกาะมาดากัสการ์ และเกาะเล็กรอบ ๆ ถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของทวีป แอฟริกาประกอบด้วย 54 รัฐเอกราช 8 ดินแดน และ 2 รัฐที่ยังไม่ถูกยอมรับโดยสหประชาชาติ โดยพฤตินัย แอลจีเรีย เป็นประเทศที่ใหญ่ที่สุดในทวีป ส่วนไนจีเรีย เป็นประเทศที่มีประชากรมากที่สุด ประเทศในทวีปแอฟริกาได้ร่วมมือกันจัดตั้งสหภาพแอฟริกา ขึ้น มีสำนักงานใหญ่อยู่ที่อาดดิสอาบาบา
แอฟริกามีเส้นศูนย์สูตร ผ่านกลางทวีปและมีเขตภูมิอากาศ มากมาย แอฟริกาเป็นทวีปเดียวเท่านั้นที่มีพื้นที่ภูมิอากาศแบบอบอุ่น อยู่ในทั้งซีกโลกเหนือ และซีกโลกใต้ [ 16] ซีกโลกเหนือ แต่ก็มีหลายประเทศอยู่ในซีกโลกใต้ เช่นกัน แอฟริกามีความหลากหลายทางชีวภาพมาก สามารถพบจำนวนของสัตว์ขนาดใหญ่ ได้มากที่สุด เพราะได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์สูญพันธุ์ยุคควอเทอร์นารี น้อยที่สุด ถึงอย่างนั้นแอฟริกาประสบปัญหาสิ่งแวดล้อมที่ส่งผลกระทบอย่างหนักหลายอย่าง เช่น การขยายตัวของเขตทะเลทราย การทำลายป่า การขาดแคลนน้ำ และปัญหาอื่น ๆ มีความกังวลว่าปัญหาเหล่านี้จะส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศในทวีปแอฟริกา จากการประเมินของคณะกรรมการระหว่างรัฐบาลว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ พบว่าแอฟริกาเป็นทวีปที่มีความเปราะบางต่อการเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศ มากที่สุด[ 17] [ 18]
มีการยอมรับเป็นวงกว้างว่าแอฟริกาโดยเฉพาะในแอฟริกาตะวันออก เป็นถิ่นกำเนิดของมนุษย์ และเคลด วงศ์ลิงใหญ่ นั้นหมายความว่าแอฟริกามีประวัติที่ซับซ้อนยาวนาน บรรพบุรุษและต้นกำเนิดของวงศ์ลิงใหญ่ ถือกำเนิดขึ้นราว 7 ล้านปีก่อน เช่น ซาเฮลแอนโทรปุสชาเดนซิส ออสตราโลพิเทคัสแอฟริกานัส ออสตราโลพิเทคัสอะฟาเรนซิส โฮโมอิเร็กตัส โฮโมแฮบิลิส โฮโมเออร์แกสเตอร์ โฮโมซาเปียน เอธิโอเปีย แอฟริกาใต้ และ โมร็อกโก โดยมีอายุประมาณ 200,000 ปี, 259,000 ปีและ 300,000 ปีตามลำดับ จึงเชื่อได้ว่าโฮโมซาเปียนถือกำเนินในแอฟริการาว 350,000–260,000 ปีก่อน[ 19] [ 20] [ 21] [ 22] [ 23]
อารยธรรมของมนุษย์ในยุคแรก อย่าง อียิปต์โบราณ และฟินิเชีย ถือกำเนิดในแอฟริกาเหนือ ประวัติศาสตร์อันยาวนานและซับซ้อนของอารยธรรม การค้า และการอพยพ ทำให้แอฟริกามีกลุ่มชาติพันธุ์ วัฒนธรรมและภาษาที่หลากหลาย ในช่วง 400 ปีที่ผ่านมาอิทธิพลจากยุโรปแพร่เข้ามาในแอฟริกาเป็นอย่างมาก โดยเริ่มตั้งแต่ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 16 ที่การค้าและค้าทาสทำให้ชาวแอฟริกันพลัดถิ่นไปอยู่ทวีปอเมริกาเป็นจำนวนมาก ในช่วงปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 ประเทศในยุโรปเข้ามาล่าอาณานิคมเกือบครบทุกพื้นที่ในทวีปนี้ ชาวยุโรปเข้ามาตักตวงทรัพยากรและหาประโยชน์จากชุมชนในท้องที่ ปัจจุบันประเทศ ส่วนใหญ่ในแอฟริกาเกิดจากกระบวนการให้เอกราช ในคริสต์ศตวรรษที่ 20
ทวีปแอฟริกาเป็นทวีปที่มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 ของโลก มีทะเลเมดิเตอร์เรเนียน เป็นพรมแดนระหว่างทวีปยุโรปทางตอนเหนือ และมีคลองสุเอซ เป็นพรมแดนระหว่างทวีปเอเชียทางตะวันออกเฉียงเหนือ จุดเด่นของทวีปแอฟริกาคือ มีที่ราบสูงถึง 2 ใน 3 ของทวีป โดยเฉพาะทางภาคตะวันออกของทวีป เป็นที่ราบสูงโดยเฉลี่ยประมาณ 1,500 – 2,000 เมตร จากระดับน้ำทะเล มีแนวภูเขาไฟที่ดับแล้ว มีแนวทะเลสาบขนาดใหญ่ แล้วจะลาดต่ำไปทางตะวันตก มีเกาะมาดากัสการ์
เทือกเขา แบ่งออกเป็น 2 เขตคือ
เขตภูเขาทางภาคเหนือ เป็นเขตเทือกเขาเกิดใหม่อายุราวพอ ๆ กับเทือกเขาแอลป์ ในทวีปยุโรป เรียกว่า เทือกเขาแอตลาส ขนานไปกับชายฝั่งทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ในเขตพื้นที่ประเทศโมร็อกโก แอลจีเรีย และตูนิเซีย
เขตภูเขาทางภาคใต้ ได้แก่ เทือกเขาดราเคนสเบิร์ก ในประเทศแอฟริกาใต้และเลโซโท ทะเลทราย แบ่งเป็น 2 เขตคือ
เขตทะเลทรายตอนเหนือ ได้แก่ ทะเลทรายสะฮารา (ซึ่งเป็นทะเลทรายที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลก) และทะเลทรายลิเบีย บริเวณนี้จะเกิดลมร้อนในทะเลทรายสะฮารา เรียกว่า ซิร็อกโก
เขตทะเลทรายตอนใต้ ได้แก่ ทะเลทรายนามิบ และทะเลทรายคาลาฮารี แม่น้ำ
แม่น้ำไนล์ เป็นแม่น้ำสายที่ยาวที่สุดในโลก ต้นน้ำคือทะเลสาบวิกตอเรีย ไหลลงทะเลเมดิเตอร์เรเนียนแม่น้ำคองโก เป็นแม่น้ำเขตศูนย์สูตร ไหลลงมหาสมุทรแอตแลนติกแม่น้ำไนเจอร์ อยู่ในส่วนแอฟริกาตะวันตก ต้นน้ำอยู่ที่ประเทศเซียร์ราเลโอน ไหลลงสู่อ่าวกินีแม่น้ำแซมเบซี อยู่ทางด้านตะวันออกของทวีปมีแอ่งน้ำตก น้ำค่อนข้างไหลเชี่ยว ไหลลงมหาสมุทรอินเดีย ที่ประเทศโมซัมบิก
กระแสน้ำอุ่นโมซัมบิก ไหลเลียบชายฝั่งทางด้านตะวันออกของทวีปแอฟริกา ทำให้อากาศอบอุ่นและชุ่มชื้น
กระแสน้ำเย็นกานาเรียส ไหลเลียบชายฝั่งทางด้านตะวันตกเฉียงเหนือของแอฟริกา ทำให้อากาศเย็นและแห้งแล้ง
กระแสน้ำอุ่นกินี ไหลเลียบชายฝั่งทางด้านตะวันตกของทวีปแอฟริกา ทำให้มีอากาศอบอุ่นและชุ่มชื้น
กระแสน้ำเย็นเบงเกวลา ไหลเลียบชายฝั่งทางด้านตะวันตกเฉียงใต้ของทวีปแอฟริกา ทำให้มีอากาศเย็นและแห้งแล้ง
ส่วนใหญ่จะมีทะเลทราย อากาศแห้งแล้ง ส่งผลต่อความเป็นอยู่ของประชากรในทวีป ส่วนมากจะอยู่ทางตอนเหนือสุดและใต้สุดของทวีป ซึ่งมีอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน มีภูมิอากาศแบบทุ่งหญ้าสะวันนาอยู่บริเวณตอนเหนือ และใต้แนวศูนย์สูตร
ภูมิอากาศแบบป่าดิบชื้น (Tropical Rain-forest Climate) ได้แก่ พื้นที่ตอนกลางของที่ราบลุ่มแม่น้ำคองโก ชายฝั่งตอนใต้ของที่ราบสูงตะวันตก และด้านตะวันตกของเกาะมาดากัสการ์
ภูมิอากาศแบบทะเลทรายเขตร้อน (Tropical Desert Climate) พบได้ตามแนวเส้นทรอปิกออฟแครนเซอร์ นับตั้งแต่ประเทศมอริเตเนีย มาลี แอลจีเรีย ไนเจอร์ ลิเบีย อียิปต์ ซูดาน และตามแนวเส้นทรอปิกออฟแคปริคอร์น บริเวณประเทศแองโกลา นามีเบีย และบอตสวานา ทางภาคเหนือของแอฟริกามีทะเลทรายกว้างใหญ่ ได้แก่ ทะเลทรายสะฮารา ทะเลทรายลิเบีย และทะเลทรายนูเบียส่วนทางภาคใต้มีทะเลทรายคาลาฮารี และทะเลทรายนูเบีย
ประเทศในยุโรป ชาติแรกที่สำรวจแอฟริกา คือโปรตุเกส และหลังจากนั้นก็ถูกสำรวจโดย อังกฤษ ฝรั่งเศส และ ดัตช์ เป็นต้น นักสำรวจ ที่ยิ่งใหญ่ของแอฟริกามีหลายท่านด้วยกัน นักสำรวจที่รู้จักกันดีคือ ดร. เดวิด ลิฟวิงสโตน ์
แผนที่กลุ่มประชาคมเศรษฐกิจแอฟริกา CEN-SAD
COMESA
EAC
ECCAS
ECOWAS
IGAD
SADC
UMA
แม้ว่าจะมีทรัพยากรธรรมชาติ มากมาย แต่แอฟริกากลับเป็นทวีปที่ยากจน และด้อยพัฒนา ซึ่งมีสาเหตุหลายประการ เช่นการระบาดของโรคร้ายแรง (ได้แก่ โรคเอดส์ และมาลาเรีย ) รัฐบาลคอร์รัปชัน และละเมิดสิทธิมนุษยชน การที่รัฐบาลขาดการวางแผน ระดับการรู้หนังสือที่ต่ำ การขาดแคลนเงินทุนต่างชาติ และความขัดแย้งระหว่างชนชาติที่เกิดขึ้นตั้งแต่ในรูปของกองโจร ไปจนถึงการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ [ 24] รายงานการพัฒนามนุษย์ ของสหประชาชาติ ในปี ค.ศ. 2004 ประเทศที่อยู่อันดับต่ำสุด 26 ประเทศ (อันดับ 151 ถึง 175) ล้วนเป็นประเทศในทวีปแอฟริกา[ 25]
ตารางแสดงประเทศที่มีขนาดเศรษฐกิจหรือจีดีพีมากที่สุดในทวีปแอฟริกา 10 อันดับแรก 1
อันดับ
ประเทศ
จีดีพี (ล้าน$) ปี 2014
1
ไนจีเรีย 1,573,999
2
แอฟริกาใต้ 350,082
3
อียิปต์ 286,538
4
แอลจีเรีย 214,063
5
แองโกลา 131,401
6
โมร็อกโก 110,009
7
ซูดาน 74,766
8
เคนยา 60,937
9
เอธิโอเปีย 54,809
10
แทนซาเนีย 49,115
1 ข้อมูลโดย IMF
แสดงตารางประเทศในทวีปแอฟริกาที่มีจีดีพีต่อหัวมากที่สุด 10 อันดับแรก 2 2 ข้อมูลโดย IMF
ทวีปแอฟริกายังมีปัญหาทางด้านการคมนาคมขนส่งมากกว่าทวีปอื่น ๆ เนื่องจากหลายประเทศขาดเงินทุนที่จะนำมาพัฒนาเส้นทางคมนาคมขนส่งให้ทันสมัย ประกอบกับทวีปแอฟริกามีลักษะภูมิประเทศและมีลักษณะภูมิสภาพแวดล้อมต่าง ๆ ที่เป็นอุปสรรคต่อการคมนาคมขนส่ง เช่น มีเขตทะเลทรายที่มีอาณาเขตกว้างขวาง มีพื้นที่ลุ่ม และป่าดิบที่กว้างใหญ่ และพื้นที่ส่วนใหญ่เป็นที่สูงและภูเขา การคมนาคมขนส่งของทวีปแอฟริกาจึงใช้วิธีการดั้งเดิมกันทั่วไป
แม่น้ำไนล์เป็นแม่น้ำที่มีบทบาทสำคัญในการคมนาคมขนส่งของทวีปแอฟริกาต่อเนื่องกันหลายศตวรรษ แต่ละปีมีเรือชนิดต่างๆล่องขึ้นลงตามแม่น้ำไนล์มากกว่า 13000 ลำ ในอดีตมีการใช้เรือใบแล่นขึ้นตามแม่น้ำไนล์ เนื่องจากมีลมพัดขึ้นเหนือและลงใต้สลับกันตามฤดูกาล ส่วนคลองสุเอซ เป็นเส้นทางคมนาคมที่เชื่อมระหว่างทะเล เมดิเตอร์เรเนียนทางเหนือ และทะเลแดงทางใต้ คลองมีความยาว 163 กิโลเมตรและกว้าง 60 เมตร คลองสุเอซทำให้การเดินเรือระหว่างทวีปยุโรปและเอเชียสะดวกรวดเร็วขึ้น
ทวีปแอฟริกามีสายการบินที่ใช้ติดต่อกันทั้งระหว่างประเทศภายในทวีป และระหว่างทวีป ประเทศที่มีระบบการคมนาคมขนส่งทางอากาศที่ดีในทวีปแอฟริกา ได้แก่ ประเทศสาธารณรัฐแอฟริกาใต้ อียิปต์ เอธิโอเปีย เคนยา ไนจีเรีย และกานา ศูนย์กลางการคมนาคมทางอากาศในทวีปแอฟริกา ได้แก่ ไคโร ประเทศอียิปต์, เลกอส ประเทศไนจีเรีย, โจฮันเนสเบิร์ก และเคปทาวน์ ประเทศแอฟริกาใต้
ความหนาแน่นของประชากรในแต่ละประเทศของทวีปแอฟริกา ทวีปแอฟริกามีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของโลก รองจากทวีปเอเชีย ประเทศที่มีประชากรมากที่สุดคือประเทศไนจีเรีย รองลงมาคือ ประเทศอียิปต์ ซึ่งมีอัตราการเพิ่มของประชากรสูง ความหนาแน่นของประชากรเฉลี่ย 30.5 คนต่อ 1 ตารางกิโลเมตร (2552)
นิกรอยด์ คอเคซอยด์ คาบสมุทรอาหรับ อยู่ในแถบอียิปต์และซูดาน จากชาวยุโรปบริเวณแหลมกู๊ดโฮป และตอนเหนือของทวีป
ทวีปแอฟริกามีภาษา พูดมากกว่า 1,000 ภาษา เนื่องจากทวีปแอฟริกามีประชากรอยู่หลายเผ่าพันธุ์ และแบ่งได้เป็นกลุ่มใหญ่ ๆ 4 กลุ่ม
กลุ่มภาษาเซมิติก ได้แก่ ภาษาอาหรับ ซึ่งเป็นภาษาของคนส่วนใหญ่ในแอฟริกาเหนือและบางส่วนในแอฟริกาตะวันออก
กลุ่มภาษาซูดาน เป็นภาษาของประชากรในประเทศต่างๆ ซึ่งตั้งอยู่ในเขตทุ่งหญ้าสะวันนา ทางตอนใต้ของทะเลทรายสะฮารา ตั้งแต่ภูมิภาคแอฟริกาตะวันตกไปทางตะวันออกถึงประเทศแทนซาเนีย
กลุ่มภาษาบันตู เป็นภาษาของประชากรในประเทศต่างๆ ซึ่งตั้งอยู่ทางภาคกลาง ภาคตะวันออก และภาคใต้ของทวีปแอฟริกา กลุ่มภาษาบันตูมีหลายภาษา เช่น ภาษาซูลู สวาฮิลี
กลุ่มภาษาเฮาซา เป็นกลุ่มภาษาทางการค้าของประชากรทางภาคตะวันตกของทวีปแอฟริกา กลุ่มภาษาเฮาซามีหลายภาษา เช่น ภาษาฟูลานี แมนดา คะวา
ทวีปแอฟริกามีพื้นที่ประมาณ 30,400,000 ตารางกิโลเมตร ซึ่งใหญ่เป็น 3 เท่าของทวีปยุโรป และใหญ่เป็นอันดับ 2 ของโลก รองจากทวีปเอเชีย ประเทศที่มีขนาดพื้นที่ใหญ่ที่สุด คือ แอลจีเรีย (2,344,872 ตารางกิโลเมตร), สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (2,322,163 ตารางกิโลเมตร) และซูดาน (1,760,000 ตารางกิโลเมตร) ตามลำดับ
ในแง่ภูมิภาค ภูมิภาคที่มีขนาดพื้นที่มากที่สุดคือ แอฟริกาเหนือ (8,533,021 ตารางกิโลเมตร) ส่วนภูมิภาคที่มีขนาดพื้นที่น้อยที่สุดคือ แอฟริกาใต้ (3,083,998 ตารางกิโลเมตร)
ทวีปแอฟริกาสามารถแบ่งได้ 5 ภูมิภาคใหญ่ ๆ ดังนี้
การแบ่งภูมิภาคของทวีปแอฟริกา ลักษณะภูมิประเทศของทวีปแอฟริกา แผนที่ทวีปแอฟริกา
ภูมิภาค
ลำดับ
ประเทศ
พื้นที่ (กม.2 )
ประชากร (2563)
ความหนาแน่น
1
ตูนิเซีย
155,360
11,818,619
76
2
โมร็อกโก
446,300
36,910,560
83
3
ลิเบีย
1,759,540
6,310,434
4
4
อียิปต์
995,450
102,334,404
103
5
แอลจีเรีย
2,344,872
43,851,044
18
1
กานาเรียส (สเปน)
7,447
2,175,952
292
2
เซวตา (สเปน)
18.5
84,202
4,210
3
มาเดรา (โปรตุเกส)
801
251,060 (2564)
313
4
เมลียา (สเปน)
12.3
87,076
7,256.3
5
เวสเทิร์นสะฮารา
266,000
597,339
2
สถิติ
6,012,669
204,420,690
34.0
1
กาบอง
257,670
2,225,734
9
2
แคเมอรูน
472,710
26,545,863
56
3
ชาด
1,259,200
16,425,864
13
4
เซาตูแมอีปริงซีป
960
219,159
228
5
สาธารณรัฐคองโก
341,500
5,518,087
16
6
สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก (ซาอีร์เดิม)
2,322,163
89,561,403
40
7
ประเทศแอฟริกากลาง
622,980
4,829,767
8
8
อิเควทอเรียลกินี
28,050
1,402,985
50
9
แองโกลา
1,246,700
32,866,272
26
สถิติ
6,496,820
179,595,134
27.64
1
นามิเบีย
823,290
2,540,905
3
2
บอตสวานา
566,730
2,351,627
4
3
เลโซโท
30,360
2,142,249
71
4
เอสวาตินี
17,200
1,160,164
67
5
แอฟริกาใต้
1,213,090
59,308,690
49
6
ซิมบับเว
386,850
14,862,924
38
สถิติ
3,037,520
82,366,559
27.12
1
บุรุนดี
25,680
11,890,784
463
2
คอโมโรส
1,861
869,601
467
3
จิบูตี
23,180
988,000
43
4
เอริเทรีย
101,000
3,546,421
35
5
เอธิโอเปีย
1,000,000
114,963,588
115
6
เคนยา
569,140
53,771,296
94
7
มาดากัสการ์
581,795
27,691,018
48
8
มาลาวี
94,280
19,129,952
203
9
มอริเชียส
2,030
1,271,768
626
10
โมซัมบิก
786,380
31,255,435
40
11
รวันดา
24,670
12,952,218
525
12
ซูดาน
1,765,048
43,849,260
25
13
ซูดานใต้
610,952
11,193,725
18
14
เซเชลส์
460
98,347
214
15
โซมาเลีย
627,340
15,893,222
25
16
แทนซาเนีย
885,800
59,734,218
67
17
ยูกันดา
199,810
45,741,007
229
18
แซมเบีย
743,390
18,383,955
25
1
มายอต (ฝรั่งเศส)
375
272,815
728
2
เรอูว์นียง (ฝรั่งเศส)
2,500
895,312
358
สถิติ
8,045,691
474,391,942
58.96
1
เบนิน
112,760
12,123,200
108
2
บูร์กินาฟาโซ
273,600
20,903,273
76
3
กาบูเวร์ดี
4,030
555,987
138
4
โกตดิวัวร์
318,000
26,378,274
83
5
แกมเบีย
10,120
2,416,668
239
6
กานา
227,540
31,072,940
137
7
กินี
245,720
13,132,795
53
8
กินี-บิสเซา
28,120
1,968,001
70
9
ไลบีเรีย
96,320
5,057,681
53
10
มาลี
1,220,190
20,250,833
17
11
มอริเตเนีย
1,030,700
4,649,658
5
12
ไนเจอร์
1,266,700
24,206,644
19
13
ไนจีเรีย
910,770
206,139,589
226
14
เซเนกัล
192,530
16,743,927
87
15
เซียร์ราลีโอน
72,180
7,976,983
111
16
โตโก
54,390
8,278,724
152
1
เซนต์เฮเลนา อัสเซนชัน (สหราชอาณาจักร)
390
6,077
16
สถิติ
6,064,060
401,861,254
66.27
รวมสถิติสูงสุด
29,656,760
1,342,635,579
45.27
↑ 1.0 1.1 "การประเมินประชากรโลก พ.ศ. 2560" . ESA.UN.org (custom data acquired via website). United Nations Department of Economic and Social Affairs , Population Division. สืบค้นเมื่อ 10 September 2017 .↑ "GDP PPP, current prices" . International Monetary Fund. 2021. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 22 January 2021. สืบค้นเมื่อ 16 January 2021 .↑ "GDP Nominal, current prices" . International Monetary Fund. 2021. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 25 February 2017. สืบค้นเมื่อ 16 January 2021 .↑ "Nominal GDP per capita" . International Monetary Fund. 2021. เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2020. สืบค้นเมื่อ 16 January 2021 .↑ Gordon Conwell Theological Seminary, African Christianity, 2020 ↑ Sayre, April Pulley. (1999) Africa , Twenty-First Century Books. ISBN 0-7613-1367-2 .
↑ Swanson, Ana (17 August 2015). "5 ways the world will look dramatically different in 2100" . The Washington Post ↑ Harry , Njideka U. (11 September 2013). "African Youth, Innovation and the Changing Society" . Huffington Post .↑ Janneh, Abdoulie (April 2012). "item,4 of the provisional agenda – General debate on national experience in population matters: adolescents and youth" (PDF) . United Nations Economic Commission for Africa . สืบค้นเมื่อ 15 December 2015 . ↑ 10.0 10.1 Collier, Paul; Gunning, Jan Willem (1999-08-01). "Why Has Africa Grown Slowly?" . Journal of Economic Perspectives (ภาษาอังกฤษ). 13 (3): 3–22. doi :10.1257/jep.13.3.3 . ISSN 0895-3309 . ↑ Fwatshak, S. U. (2014). "The Cold War and the Emergence of Economic Divergences: Africa and Asia Compared". Contemporary Africa . Springer. pp. 89–125. doi :10.1057/9781137444134_5 . ISBN 978-1-349-49413-2 ↑ Austin, Gareth (2010-03-01). "African Economic Development, and Colonial Legacies" . International Development Policy | Revue internationale de politique de développement (ภาษาอังกฤษ) (1): 11–32. doi :10.4000/poldev.78 ISSN 1663-9375 . ↑ Dunning, Thad (2004). "Conditioning the Effects of Aid: Cold War Politics, Donor Credibility, and Democracy in Africa" . International Organization . 58 (2): 409–423. doi :10.1017/S0020818304582073 . ISSN 0020-8183 . JSTOR 3877863 . ↑ Alemazung, J. (2010). "Post-Colonial Colonialism: An Analysis of International Factors and Actors Marring African Socio-Economic and Political Development" . undefined (ภาษาอังกฤษ). S2CID 140806396 . สืบค้นเมื่อ 2020-11-12 . ↑ Bayeh, E. (2015). "THE POLITICAL AND ECONOMIC LEGACY OF COLONIALISM IN THE POST-INDEPENDENCE AFRICAN STATES" . www.semanticscholar.org (ภาษาอังกฤษ). S2CID 198939744 . สืบค้นเมื่อ 2020-11-12 . ↑ "Africa. General info" . Visual Geography. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 24 April 2011. สืบค้นเมื่อ 24 November 2007 .↑ Schneider, S.H.; และคณะ (2007). "19.3.3 Regional vulnerabilities". ใน Parry, M.L.; และคณะ (บ.ก.). Chapter 19: Assessing Key Vulnerabilities and the Risk from Climate Change ISBN 978-0-521-88010-7 แหล่งเดิม เมื่อ 2013-03-12. สืบค้นเมื่อ 2011-09-15 . ↑ Niang, I., O.C. Ruppel, M.A. Abdrabo, A. Essel, C. Lennard, J. Padgham, and P. Urquhart, 2014: Africa. In: Climate Change 2014: Impacts, Adaptation, and Vulnerability. Part B: Regional Aspects. Contribution of Working Group II to the Fifth Assessment Report of the Intergovernmental Panel on Climate Change [Barros, V.R., C.B. Field, D.J. Dokken et al. (eds.)]. Cambridge University Press, Cambridge, United Kingdom and New York, NY, USA, pp. 1199–1265. https://www.ipcc.ch/site/assets/uploads/2018/02/WGIIAR5-Chap22_FINAL.pdf
↑ "Homo sapiens: University of Utah News Release: 16 February 2005" . คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม เมื่อ 24 October 2007.↑ Schlebusch, Carina M; Malmström, Helena; Günther, Torsten; Sjödin, Per; Coutinho, Alexandra; Edlund, Hanna; Munters, Arielle R; Vicente, Mário; Steyn, Maryna; Soodyall, Himla; Lombard, Marlize; Jakobsson, Mattias (2017). "Southern African ancient genomes estimate modern human divergence to 350,000 to 260,000 years ago" . Science . 358 (6363): 652–655. Bibcode :2017Sci...358..652S . doi :10.1126/science.aao6266 ISSN 0036-8075 . PMID 28971970 . ↑ Sample, Ian (7 June 2017). "Oldest Homo sapiens bones ever found shake foundations of the human story" . The Guardian . สืบค้นเมื่อ 7 June 2017 . ↑ Zimmer, Carl (10 September 2019). "Scientists Find the Skull of Humanity's Ancestor — on a Computer – By comparing fossils and CT scans, researchers say they have reconstructed the skull of the last common forebear of modern humans" . The New York Times . สืบค้นเมื่อ 10 September 2019 .↑ Mounier, Aurélien; Lahr, Marta (2019). "Deciphering African late middle Pleistocene hominin diversity and the origin of our species" . Nature Communications 10 (1): 3406. Bibcode :2019NatCo..10.3406M . doi :10.1038/s41467-019-11213-w . PMC 6736881 PMID 31506422 . ↑ Richard Sandbrook, The Politics of Africa's Economic Stagnation, Cambridge University Press, Cambridge, 1985. ISBN 978-0511-55893-1 .
↑ Human Development Index เก็บถาวร 2008-12-05 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน , สำนักงานโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ
ดูเพิ่มที่ Africa Bibliography [en ]
Asante, Molefi (2007). The History of Africa ISBN 978-0-415-77139-9 Clark, J. Desmond (1970). The Prehistory of Africa . London: Thames and Hudson. ISBN 978-0-500-02069-2 Crowder, Michael (1978). The Story of Nigeria ISBN 978-0-571-04947-9 Davidson, Basil (1966). The African Past: Chronicles from Antiquity to Modern Times . Harmondsworth: Penguin. OCLC 2016817 .Gordon, April A.; Donald L. Gordon (1996). Understanding Contemporary Africa . Boulder: Lynne Rienner Publishers. ISBN 978-1-55587-547-3 Khapoya, Vincent B. (1998). The African experience: an introduction ISBN 978-0-13-745852-3 Moore, Clark D., and Ann Dunbar (1968). Africa Yesterday and Today , in series, The George School Readings on Developing Lands . New York: Praeger Publishers.
Naipaul, V.S. The Masque of Africa: Glimpses of African Belief . Picador, 2010. ISBN 978-0-330-47205-0 Wade, Lizzie (2015). "Drones and satellites spot lost civilizations in unlikely places" . Science . doi :10.1126/science.aaa7864
ข้อมูลทั่วไป ประวัติศาสตร์ สื่อข่าว
บทความที่เกี่ยวกับแอฟริกา
นานาชาติ ประจำชาติ ศิลปิน อื่น ๆ
.svg)
_blank.svg){kind=spacer}
![[icon]](%E0%B9%84%E0%B8%9F%E0%B8%A5%E0%B9%8C:Wiki_letter_w_cropped.svg){kind=small}
