|
เกาะบูเว
เกาะบูเว (อังกฤษ: Bouvet Island /ˈbuːveɪ/; นอร์เวย์: Bouvetøya[1] [bʉˈvèːœʏɑ][2] บูเวเอยยา) เป็นเกาะภูเขาไฟกึ่งแอนตาร์กติกและเขตสงวนธรรมชาติที่ไม่มีผู้อยู่อาศัย ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแอตแลนติก ทางใต้สุดของเทือกเขากลางสมุทรแอตแลนติก เกาะบูเวเป็นดินแดนในภาวะพึ่งพิงของประเทศนอร์เวย์ ตามด้วยเกาะปีเตอร์ที่ 1 และควีนม็อดแลนด์ กลายเป็นส่วนหนึ่งของสามเขตสังกัดของนอร์เวย์ และเป็นเขตสังกัดเดียวที่อยู่นอกเหนือภูมิภาคในระบบสนธิสัญญาแอนตาร์กติก เกาะบูเวเป็นเกาะห่างไกลที่สุดในโลก[3] เพราะที่ตั้งอยู่ห่างจากแผ่นดินใหญ่คือชายฝั่งพรินเซสอัสตริดของควีนม็อดแลนด์ 1,700 กิโลเมตรทางทิศเหนือ[4] และแผ่นดินใหญ่ที่มีผู้อยู่อาศัยคือแหลมอะกะลัสของประเทศแอฟริกาใต้ 2,200 กิโลเมตรทางทิศตะวันตกเฉียงใต้[1][5] เกาะบูเวมีพื้นที่ทั้งหมด 49 ตารางกิโลเมตร[1] ร้อยละ 93 ของพื้นที่ปกคลุมด้วยธารน้ำแข็ง[6] ศูนย์กลางเป็นปล่องภูเขาไฟรูปโล่ปกคลุมด้วยน้ำแข็ง[7] และจุดสูงสุดอยู่บนยอดเขาโอลาฟ (Olavtoppen) ด้วยความสูง 780 เมตรเหนือระดับน้ำทะเล[6] ชายฝั่งรายล้อมด้วยเกาะโขดหินบางส่วนและเกาะขนาดเล็กกว่าแห่งหนึ่งคือเกาะลาร์ส (Larsøya) ที่ขึ้นฝั่งอย่างง่ายเพียงแห่งเดียวอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือชื่อนีเรยซา (Nyrøysa) สัตว์มีกระดูกสันหลังที่อาศัยอยู่บนเกาะบูเวนั้นมีเพียงแค่นกทะเลและแมวน้ำ[8] นักสำรวจชาวฝรั่งเศส ฌ็อง-บาติสต์ ชาร์ล บูเว เดอ โลซีเย พบเกาะบูเวเมื่อวันที่ 1 มกราคม ค.ศ. 1739[9] โดยเขาระบุพิกัดของเกาะคลาดเคลื่อน[10] ทำให้นักสำรวจคนอื่นไม่พบเกาะจนกระทั่งการเดินทางของเจมส์ ลินด์ซีย์ และทอมัส ฮอปเปอร์ ใน ค.ศ. 1808[11] เบนจามิน มอร์เรล ใน ค.ศ. 1822 ผู้สามารถขึ้นฝั่งได้เป็นครั้งแรกตามบันทึกของเขาซึ่งเป็นข้อสงสัยจากนักวิชาการ[12] และจอร์จ นอร์ริส ใน ค.ศ. 1825 ผู้อ้างสิทธิเหนือเกาะเป็นของสหราชอาณาจักร[13][14] และพบเกาะทอมป์สันตั้งอยู่ใกล้เคียง ซึ่งภายหลังถูกเผยว่าเป็นเกาะที่ไม่มีอยู่จริง[15] พวกเขาต่างบันทึกพิกัดของเกาะแตกต่างกัน จนถึงการเดินทางวัลดีวีอาของนักชีววิทยาทางทะเลชาวเยอรมัน คาร์ล คุน ใน ค.ศ. 1898 ได้ระบุพิกัดของเกาะอย่างแม่นยำ[14] คณะเดินทางนอร์วีเจียครั้งที่หนึ่งอยู่อาศัยระยะยาวบนเกาะครั้งแรกใน ค.ศ. 1927 พร้อมอ้างสิทธิเป็นของนอร์เวย์และตั้งชื่อตามบูเว เดอ โลซีเย[16] สหราชอาณาจักรพิพาทการอ้างสิทธิของนอร์เวย์ก่อนจะสละสิทธิของตน[17] เกาะบูเวถูกประกาศเป็นเขตสังกัดของนอร์เวย์ตามพระราชบัญญัติ ค.ศ. 1930 ภายใต้การควบคุมของกรมกิจการขั้วโลก กระทรวงยุติธรรมและความมั่นคงสาธารณะ[18] พื้นที่ทั้งหมดและน่านน้ำอาณาเขตของเกาะบูเวได้รับการคุ้มครองเป็นเขตสงวนธรรมชาติใน ค.ศ. 1971[19] และพื้นที่สำคัญเพื่อการอนุรักษ์นกจากเบิร์ดไลฟ์อินเตอร์เนชันแนล[20] การสำรวจทางวิทยาศาสตร์บนเกาะเริ่มต้นใน ค.ศ. 1978[21] โดยสถาบันขั้วโลกนอร์เวย์จัดตั้งสถานีวิจัยและสถานีตรวจอากาศอัตโนมัติบนนีเรยซา และส่งนักวิจัยมาประจำการทุกฤดูร้อน[22] อ้างอิง
บรรณานุกรม
แหล่งข้อมูลอื่น วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ เกาะบูเว
54°25′S 3°22′E / 54.42°S 03.36°E
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg)
