เทเทรอพอด หรือ สัตว์สี่เท้า (อังกฤษ : Tetrapod [ a] ) เป็นสัตว์ ที่มีสี่ขา (ยกเว้นสัตว์บางชนิด เช่น งู ) ที่ประกอบขึ้นเป็นชั้นใหญ่เทเทรอโพดา (Tetrapoda) เทเทรอพอดประกอบไปด้วยสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก , สัตว์เลื้อยคลาน (รวมถึงไดโนเสาร์ และสัตว์ปีก ) และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม ทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่และสูญพันธุ์ไปแล้ว เทเทรอพอดพัฒนามาจากกลุ่มของสัตว์ที่รู้จักกันในชื่อว่า เทเทรอโพโดมอร์ฟา ซึ่งก็พัฒนาเป็นลำดับมาจากปลาที่มีครีบเป็นพู่ โบราณในช่วงประมาณ 390 ล้านปีก่อน กลางยุคดีโวเนียน [ 3] รูปร่างของสัตว์ดังกล่าวอยู่ระหว่างปลาที่มีครีบเป็นพู่กับเทเทรอพอดสี่ขา เทเทรอพอดตัวแรก (จากมุมมองดั้งเดิม บนพื้นฐานของอะโพมอร์ฟี ) ปรากฏขึ้นในช่วงปลายยุคดีโวเนียน 367.5 ล้านปีก่อน[ 1] บรรพบุรุษที่ชัดเจนของเทเทรอพอด รวมถึงกระบวนการที่เทเทรอพอดอพยพมาอยู่บนแผ่นดินของโลกหลังจากที่ขึ้นมาจากน้ำนั้นยังคงไม่เป็นที่แน่ชัด การเปลี่ยนแปลงจากแผนกายสำหรับหายใจและนำทางใต้น้ำเป็นแผนกายสำหรับให้สัตว์กลุ่มนี้เดินบนบกเป็นหนึ่งในวิวัฒนาการที่ลึกซึ้งที่สุดเท่าที่ทราบ[ 4] [ 5] เทเทรอพอดตัวแรก ๆ นั้นอยู่ในน้ำเป็นส่วนใหญ่ สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกปัจจุบัน ซึ่งพัฒนามาจากกลุ่มก่อนหน้า เป็นสัตว์ครึ่งน้ำ โดยในช่วงชีวิตแรกของสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกนั้นเป็นลูกอ๊อด คล้ายปลา และช่วงชีวิตต่อ ๆ มาก็เปลี่ยนมาเป็นสัตว์ครึ่งน้ำครึ่งบก อย่างไรก็ตาม ชนิดของเทเทรอพอดที่มากที่สุดในปัจจุบันนั้นคือแอมนิโอต โดยแอมนิโอตส่วนมากเป็นเทเทรอพอดบก ที่พัฒนามาจากเทเทรอพอดก่อนหน้า ประมาณ 340 ล้านปีก่อน (กลุ่มแอมนิโอตหลักพัฒนาขึ้นเมื่อ 318 ล้านปีก่อน) กลไกใหม่ในแอมนิโอตที่ไม่พบในสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก คือ การวางไข่บนบก หรือพัฒนาต่อไปอีกเป็นการรักษาไข่ที่ผสมพันธุ์แล้วไว้ในตัวเมีย
เทเทรอพอดที่เป็นแอมนิโอตเริ่มครองพื้นที่และทำให้สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบกส่วนมากสูญพันธุ์ กลุ่มหนึ่งของแอมนิโอต พัฒนาไปเป็นสัตว์เลื้อยคลาน ซึ่งประกอบไปด้วยลีพิโดซอเรีย , ไดโนเสาร์ (ซึ่งรวมสัตว์ปีกด้วย), จระเข้ , เต่า และสัตว์ใกล้เคียงสัตว์เลื้อยคลานอื่นหลายชนิดที่สูญพันธุ์ไปแล้ว ขณะที่อีกกลุ่มหนึ่งของแอมนิโอต พัฒนาไปเป็นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม และสัตว์ใกล้เคียงอื่นสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมหลายชนิดที่สูญพันธุ์ไปแล้ว แอมนิโอตยังมีเทเทรอพอดที่พัฒนาให้บินได้ อย่างเช่นสัตว์ปีกจากไดโนเสาร์ และค้างคาว จากสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม
เทเทรอพอดบางชนิด เช่น งู ได้สูญเสียขาไปบางส่วนหรือทั้งหมดผ่านการเกิดสปีชีส์ และวิวัฒนาการ บางชนิดมีแค่กระดูกเหลือค้างที่ซ่อนอยู่เป็นร่องรอยของขาของบรรพบุรุษในอดีตอันไกล หลายชนิดกลับไปเป็นสัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก ใช้ชีวิตเป็นสัตว์ครึ่งน้ำ หรือใช้ชีวิตในน้ำอย่างเต็มตัว วิวัฒนาการเช่นนี้เกิดขึ้นครั้งแรกในช่วงยุคคาร์บอนิเฟอรัส [ 6] และล่าสุดในมหายุคซีโนโซอิก [ 7] [ 8]
เทเทรอพอดมีลักษณะทางกายวิภาคและสรีรวิทยาหลายอย่างที่แตกต่างจากบรรพบุรุษในน้ำของพวกมันเอง ได้แก่ โครงสร้างของขากรรไกรสำหรับหาอาหารบนบก กระดูกโอบขาสำหรับการเคลื่อนที่บนบก ปอดสำหรับหายใจในอากาศ หัวใจสำหรับการไหลเวียนเลือด และดวงตากับหูสำหรับมองเห็นและได้ยินในอากาศ
ดูเพิ่ม
เชิงอรรถ
↑ ; จากกรีก : τετρα- "สี่" และ πούς "เท้า"
อ้างอิง
↑ 1.0 1.1 Alexander, Pyron R. (July 2011). "Divergence Time Estimation Using Fossils as Tematic Biology" . Systematic Biology . 60 (4): 466–481. doi :10.1093/sysbio/syr047 . PMID 21540408 .
↑ Sues, Hans-Dieter (2019). "Authorship and date of publication of the name Tetrapoda". Journal of Vertebrate Paleontology . 39 : e1564758. doi :10.1080/02724634.2019.1564758 .
↑ Narkiewicz, Katarzyna; Narkiewicz, Marek (January 2015). "The age of the oldest tetrapod tracks from Zachełmie, Poland". Lethaia . 48 (1): 10–12. doi :10.1111/let.12083 . ISSN 0024-1164 .
↑ Long JA, Gordon MS (Sep–Oct 2004). "The greatest step in vertebrate history: a paleobiological review of the fish-tetrapod transition" . Physiol. Biochem. Zool . 77 (5): 700–19. doi :10.1086/425183 . PMID 15547790 . S2CID 1260442 . เก็บ จากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-04-12. สืบค้นเมื่อ 2011-04-09 . as PDF เก็บถาวร 2013-10-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
↑ Shubin, N. (2008). Your Inner Fish: A Journey Into the 3.5-Billion-Year History of the Human Body . New York: Pantheon Books. ISBN 978-0-375-42447-2 .
↑ Laurin 2010 , pp. 163
↑ Canoville, Aurore; Laurin, Michel (June 2010). "Evolution of humeral microanatomy and lifestyle in amniotes, and some comments on paleobiological inferences". Biological Journal of the Linnean Society . 100 (2): 384–406. doi :10.1111/j.1095-8312.2010.01431.x .
↑ Laurin, Michel ; Canoville, Aurore; Quilhac, Alexandra (August 2009). "Use of paleontological and molecular data in supertrees for comparative studies: the example of lissamphibian femoral microanatomy" . Journal of Anatomy . 215 (2): 110–123. doi :10.1111/j.1469-7580.2009.01104.x . PMC 2740958 . PMID 19508493 .
อ่านเพิ่มเติม
Benton, Michael (5 February 2009). Vertebrate Palaeontology (3 ed.). John Wiley & Sons. p. 1. ISBN 978-1-4051-4449-0 . สืบค้นเมื่อ 10 June 2015 .
Clack, J.A. (2012). Gaining ground: the origin and evolution of tetrapods (2nd ed.). Bloomington, Indiana, USA.: Indiana University Press. ISBN 9780253356758 .
Laurin, Michel (2010). How Vertebrates Left the Water . University of California Press. ISBN 978-0-520-26647-6 . สืบค้นเมื่อ 26 May 2015 .
McGhee, George R. Jr. (2013). When the Invasion of Land Failed: The Legacy of the Devonian Extinctions . Columbia University Press. ISBN 978-0-231-16057-5 . สืบค้นเมื่อ 2 May 2015 .
Steyer, Sebastien (2012). Earth Before the Dinosaurs . Indiana University Press. p. 59. ISBN 978-0-253-22380-7 . สืบค้นเมื่อ 1 June 2015 .
Clack, Jennifer A. (2009). "The Fin to Limb Transition: New Data, Interpretations, and Hypotheses from Paleontology and Developmental Biology". Annual Review of Earth and Planetary Sciences . 37 (1): 163–179. Bibcode :2009AREPS..37..163C . doi :10.1146/annurev.earth.36.031207.124146 .
Hall, Brian K., บ.ก. (2007). Fins Into Limbs: Evolution, Development, and Transformation . Chicago: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-31340-5 .
Long JA, Young GC, Holland T, Senden TJ, Fitzgerald EM (November 2006). "An exceptional Devonian fish from Australia sheds light on tetrapod origins". Nature . 444 (7116): 199–202. Bibcode :2006Natur.444..199L . doi :10.1038/nature05243 . PMID 17051154 . S2CID 2412640 .
Benton, Michael (2005). Vertebrate Palaeontology (3rd ed.). Blackwell Publishing.