|
เอกเทวนิยม
เอกเทวนิยม[1] (อังกฤษ: Monotheism มาจากภาษากรีก: μόνος, monos - เดียว, และ θεός, theos - เทพ) คือความเชื่อว่ามีพระเป็นเจ้าเป็นเทวดาองค์เดียว หรือความเชื่อว่าพระเป็นเจ้าเป็นหนึ่งเดียว[2] (ไม่ทรงแบ่งภาค) แนวคิดเอกเทวนิยมแบบบริสุทธิ์พบในศาสนายูดาห์และศาสนาอิสลาม ส่วนแบบอ่อนพบในศาสนาคริสต์ส่วนใหญ่ ลัทธิซาเบียน นิกายมอรมอน และศาสนาอื่น ๆ เช่น ศาสนาโซโรอัสเตอร์ ศาสนาบาไฮ ศาสนาซิกข์ และศาสนาฮินดู[3]ในบางสำนัก เอกเทวนิยมบริสุทธิ์ศาสนิกชนในศาสนายูดาห์และศาสนาอิสลามยึดถือเรื่องเอกเทวนิยมบริสุทธิ์ (pure monotheism) จึงไม่ยอมรับว่าศาสนาคริสต์เป็นศาสนาประเภทเอกเทวนิยม การที่คริสต์ศาสนิกชนอ้างว่าพระเจ้าเป็นตรีเอกภาพ คือมีสามพระบุคคล พระเจ้าพระบุคคลหนึ่งมารับสภาพมนุษย์เป็นพระเยซู ถือเป็นความเชื่อที่ผิดในทัศนะของศาสนายูดาห์และศาสนาอิสลาม ทั้งสองศาสนาถือว่าพระเจ้าเป็นพระผู้สร้างสรรพสิ่งเอกภพทั้งหมด ดังนั้นพระองค์จะมาอยู่ในรูปของสิ่งสร้างไม่ได้ ไม่ว่าจะเป็นดวงดาว สายฟ้า มนุษย์ กึ่งเทพ พระวิญญาณบริสุทธิ์ หรือขนมปังกับเหล้าองุ่น บทนิยามเอกเทวนิยมเชื่อว่ามีพระเจ้าเดียว ต่างจากพหุเทวนิยมที่เชื่อว่ามีพระเจ้าหรือเทพเจ้าหลายพระองค์ แต่พหุเทวนิยมก็อาจพิจารณาให้สอดคล้องได้กับเอกเทวนิยมแบบรวมหรือเอกนิยมในบางแบบ ความแตกต่างระหว่างเอกเทวนิยมและพหุเทวนิยมจึงไม่อาจนิยามได้อย่างชัดเจนเด็ดขาดในเชิงปรวิสัย เว้นแต่จะยึดการนิยามตามเอกเทวนิยมบริสุทธิ์ในศาสนายูดาห์และอิสลาม เอกเทวนิยมต่างจากอติเทวนิยมที่แม้จะบูชาเทพเจ้าพระองค์เดียว แต่ก็ยอมรับว่าเทพเจ้าอื่น ๆ ก็มีอยู่จริง และต่างจากทวิเทวนิยมที่เชื่อว่ามีเทพเจ้าสูงสุด 2 องค์ตรงข้ามกัน ในลัทธิไญยนิยมมีลักษณะคล้ายกับทวิเทวนิยม แต่มองว่าเทพเจ้าฝ่ายความชั่วมีอำนาจต่ำกว่าเทพเจ้าแห่งความดี ซึ่งเป็นแนวคิดที่ใกล้เคียงกับทัศนะเรื่องพระเจ้ากับซาตานในศาสนาคริสต์ เอกเทวนิยมมีอยู่หลายรูปแบบตามแต่มโนทัศน์เกี่ยวกับพระเจ้า
อ้างอิง
|